به گزارش مشرق، اگر چه درهای رحمت خداوند هیچ گاه به روی بندگانش بسته نخواهد شد، اما برخی از ایام از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند که از جمله آنها می توان به روز عرفه اشاره کرد، چرا که عرفه، روز بازگشت است؛ بازگشت به آغوش مهربان خدا، عرفه، روزی است که ناامیدی از درگاه خدا رخت برمی بندد و درهای رحمت ویژه خداوند به روی بندگان باز خواهد شد،چنانچه امام سجاد در صحیفه سجادیه می فرماید:

«بار خدایا، امروز روز عرفه‏ است. روزی است که آن را شریف و گرامی داشته‏ای و تعظیم و تجلیل کرده‏ای. در این روز رحمت خود پراکنده‏ای و بر مردمان به عفو خود منّت نهاده‏ای و عطای خود در حق ایشان افزوده‏ای و بر بندگانت تفضّل فرموده‏ای.»

و چه آرزویی برای مسافران سرزمین وحی که عرفه را در کنار امام معصوم علیه السلام به عبادت و راز و نیاز با خداوند متعال بپردازند، چه سعادتی بالاتر از آن که نفس های تو همراه با نفس های امام معصوم به سوی خداوند بالا رود، و برای ما که سال هاست دستمان از صحرای عرفات دور است و آرزوی آن را بر سینه داریم، چه سعادتی بهتر از اینکه عرفه امسال را  مهمان خان با کرامت امام سجاد علیه السلام باشیم و همراه با این امام همام به راز و نیاز با خداوند متعال بپردازیم و زیباترین درس های زندگی را از همنشینی با زینت عبادت کنندگان بیاموزیم، درس هایی که هر کدام می تواند ما را به قله های موفقیت و خوشبختی برساند و زندگی را برای ما لذت بخش کند:

سکانس اول: حمد و سپاس خداوند

حمد باد تو را، حمدی که تا نعمتت جاودانه است جاودانه ماند. حمد باد تو را، حمدی در برابر احسانت، حمدی که به خشنودیت بیفزاید. حمد باد تو را، حمدی که تنها تو را سزد و بدان جز به تو تقرب نتوان جست. حمدی که دوام نعمت پیشین را سبب شود و نعمتهای تازه را دوام بخشد. حمدی که به پاس کرم تو بر نعمتها بیفزاید و تو به پاس احسانت پی در پی بر آن بیفزایی.

سکانس دوم: اعتراف به گناهان در پیشگاه خداوند متعال

ای خداوند، من آن بنده توأم که هم پیش از آفریدن او، او را از نعمت خود برخوردار ساختی و هم پس از آن. سپس فرمانش دادی و او فرمان نبرد، منع اش کردی و به منع تو وقعی ننهاد، از معصیت خود نهی اش کردی فرمان تو خلاف کرد و مرتکب همان اعمالی شد که از آن نهی اش کرده بودی، اما نه از روی عناد و گردنکشی، بلکه هوای نفسش او را به اعمالی فرا خواند که تو از آن دورش خواسته بودی و از آتش ترسانده بودی.
 

ای خداوند، این منم که در برابر تو ایستاده‏ام، خوار و ذلیل و خاضع و خاشع و خائف و معترف به گناهان بزرگی که بارش را بر دوش می‏کشم و خطاهای عظیمی که مرتکب شده‏ام.

سکانس سوم: طلب بخشش گناهان

بار خدایا، اکنون که به درگاهت روی نهاده‏ام، تو نیز آن پرده که بر گنهکاران می‏کشی بر من نیز بکش و بر من ببخشای آن بخشایش خود را که به کسی ارزانی می‏داری که خود را تسلیم تو می‏کند.

ای خداوند، دست سۆال پیش تو دراز کرده‏ام، همانند موجود حقیر ذلیل بینوای فقیر ترسانی، زنهار خواه، همراه با ترس و تضرع و پناه آوردن به تو و التجا به ذیل جلال تو، نه از سر گردنکشی و چون متکبران به تکبر، نه از روی اعتلا آن سان که عبادت کننده را دلیر سازد و نه از روی اتکا به شفاعت شافعان.

سکانس چهارم: سوگند دادن خداوند به بهترین برگزیده اش

بار خدایا، تو را سوگند می‏دهم به آن که از میان خلق او را برگزیده‏ای، به آن که او را برای خود پسندیده‏ای، به آن که از میان آفریدگانت او را اختیار کرده‏ای، به آن که او را برای خود برگزیده‏ای، به آن که طاعت او را به طاعت خود پیوسته‏ای و معصیت او را معصیت خود دانسته‏ای و دوستی‏اش به دوستی خود قرین ساخته‏ای و دشمنی‏اش را دشمنی خود شمرده‏ای، در این روز مرا چونان کسانی که از گناه بیزاری جسته‏اند و به تو پناه آورده‏اند و توبه کرده و به آمرزش تو پیوسته‏اند خلعت عفو و رحمت خود بپوشان.

سکانس پنجم: دعایی کامل و جامع در روزعرفه

بار خدایا، از هر چه پرستندگان و مقربان خود را نصیب می‏دهی، مرا نیز نصیب ده. مرا خاص خود گردان، بدان گونه که وفا کنندگان به عهد خود را و آنان را که در عبادت تو خویشتن به رنج افکنده و در خشنودی تو کوشیده‏اند، خاص خود می‏گردانی.

بار خدایا، مرا از هر چه از درگاه تو دور می‏دارد، یا میان من و فیضی که از سوی تو به من می‏رسد حایل می‏گردد، یا از هر قصد که نزد تو کنم باز می‏دارد، در پناه خود دار.
عرفه

سکانس ششم: پرهیز از همنشینی با گمراهان

مرا همراه کسانی که وعده عذاب تو را سهل می‏انگارند تباه مکن و با آنان که آماج انتقام تو هستند هلاک منمای و با آن گروه که از طریق تو منحرف می‏شوند خرد و شکسته مکن. مرا از گردابهای فتنه رهایی بخش و از تنگناهای بلا وارهان و آن سان مهلتم مده که به غفلت گرفتار آیم.

ای خداوند، میان من و دشمنی که گمراهم سازد و هوای نفسی که هلاکم گرداند و زیانی که مرا فرو گیرد، حایل شو. از من همانند آن کس که بر او خشم گرفته‏ای و از او خشنود نگردیده‏ای، رویگردان مشو. مرا از خود مأیوس مساز. آن سان که نومیدی از رحمتت بر من غلبه یابد.

سکانس هفتم: درخواست نفرت از گناهان از خداوند متعال

بار خدایا، شعار قلب من ساز انزجار از زشتیهای گناهان و رسواییهای معاصی را. مرا از کارهای اخروی که تو را خشنود می‏گرداند به کارهای دنیوی که جز به مدد تو بدان دست نمی‏یابم مشغول منمای. بار خدایا، مرا از آلودگی معصیت و شوخگنی گناهان پاکیزه ساز و جامه عافیت و تندرستی بر من افکن .

سکانس هشتم: آرزوی خوشبختی در زندگی

ای خداوند، مرا به حیاتی خوش و پاکیزه زنده بدار که به هر چه خواهم برسد و به آنچه دوست می‏دارم پایان یابد، چندان که دست به کاری نزنم که تواش خوش نداشته باشی یا مرتکب کاری نشوم که تو از آن نهی فرموده‏ای. از تو خواهم که بمیرانی مرا همانند آن کسان که روشنایی‏شان در برابرشان و در سمت راستشان حرکت می‏کند.
 

سکانس نهم: رمزی مهم برای موفقیت

بار خدایا، شبم را آباد دار: به بیدار ماندنم برای عبادت تو و شب - زنده‏داریم در تنهایی برای تو و بریدن از همگان و آرامش یافتن تنها به تو و آوردن حوایج به درگاه تو و اصرار در طلب برای رهاییم از آتش جهنم و زنهار دادنم از عذابی که گنهکاران در آن گرفتارند.

سکانس دهم: ارتباط موثر با دوستان

بیخ کینه مۆمنان از سینه من بر کن. قلبم را با مردمان فروتن مهربان گردان. با من چنان باش که با صالحان هستی. به زیور پرهیزگارانم بیارای. نام نیک من بر زبان آیندگان جاری گردان آوازه من در میان معاصران به نیکی بلند نمای و در روز رستاخیز مرا در زمره آنان که با پیامبر تو مهاجرت کردند در آور.

این ده سکانس به خوبی هرچه تمام تر، زیباترین و بهترین برکات روز عرفه را به تصویر کشیده اند، سکانس هایی که هر یک می تواند زندگی ما را با تحولی شگرف روبرو کند و ما را به بندگانی تبدیل کند که خداوند متعال در آیات الهی به آنها عشق ورزیده ای.

در پایان از خداوند متعال مسئلت می داریم:

بار خدایا، خنکی عفوت را، حلاوت رحمتت را، روح و ریحان و بهشت پر نعمتت را ارزانی من دار و از فضل خویش به من بچشان طعم فراغت را در گزاردن آنچه تو دوست می‏داری و طعم مجاهدت را در آنچه موجب تقرب به درگاه توست و مرا تحفه‏ای کرامند عطا کن.[برگرفته از نیایش چهل و هفتم امام سجاد در صحیفه سجادیه ]

منبع: تبیان