کد خبر 962685
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۴:۰۹
احمد خلیل آبادی - کراپ‌شده

بعد از اتمام کار، چهار دست و پا و بی سر و صدا از روی شهدا در تاریکی شب عقب می آمدم. به شهید نوجوانی رسیدم که رو به آسمان افتاده بود. وقتی از رویش رد می شدم و سینه ام به سینه اش نزدیک شد...

به گزارش مشرق، طی عملیات کربلای هشت جای پایی آنطرف کانال ماهی بدست آمده بود و چند شب پیاپی برای حفظ آن درگیری ها ادامه داشت. نقطه درگیری دائماً عقب جلو می شد و بعدها فهمیدم مقدار زیادی از تصرفات شب اول را عراق پس گرفت و شهدای افتاده در کانال جا ماندند. قبل از عقب نشینی برای کاهش فشار پاتک های عراق چند تیم از تخریب در تاریکی شب در داخل کانال خود را به نقطه اول درگیری (پیشانی) می رساندند تا با پرتاب مین های سبک و ضد نفر (ام ۱۴) میدان مین تعجیلی ایجاد کنند و مانعی برای پیشروی عراق باشد.

احمد آقا خلیل آبادی یکی از این افراد بود و از آن شب ها اتفاقی را برایم تعریف کرد که با گذشت ده ها سال بارها به آن فکر کرده ام.

احمد گفت: بعد از اتمام کار، چهار دست و پا و بی سر و صدا از روی شهدا در تاریکی شب عقب می آمدم. به شهید نوجوانی رسیدم که رو به آسمان افتاده بود. وقتی از رویش رد می شدم و سینه ام به سینه اش نزدیک شد احساس کشش و قرابت عجیبی کردم و بوی آشنایی داشت. تاریکی و سکوت و عجله، مانع از شناسایی و دیدن چهره اش شد و فقط توانستم لحظه ای مکث کنم.

۱- احمد خلیل آبادی ۲- قاسم عباسی ۳- مهدی حق شنو

عقب که برگشتم به سراغ برادر کوچکم رفتم که مدتی قبل به جبهه آمده بود. به گردانش که مراجعه کردم گفتند جنازه اش آن جلو داخل کانال جا مانده.

احمد در آن روز تقریباً هفده ساله بود و برادرش ده ها سال بعد از پایان جنگ، در آن نقطه پیدا و در بهشت زهرا (س) دفن شد.

خلیل آبادی در این سن و سال و جثه جبهه بود و تا پایان جنگ در جبهه ماند. ارتفاع اژدر بنگال دستش یک و نیم متر و قدش با این مقیاس قابل تخمین است.

راوی: قاسم عباسی

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 2
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • IR ۱۴:۴۹ - ۱۳۹۸/۰۳/۰۸
    25 2
    به خدا شرمنده ایم
  • IR ۲۲:۱۶ - ۱۳۹۸/۰۳/۰۸
    8 0
    آفرین به غیرتمندانی که حاضر به مذاکره نشدند! ...

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس