به گزارش مشرق، حمید عسکری شاعر در روزنامه جام جم نوشت: نه آنقدری سواد علمی پزشکی و ژنتیک و گوارش و اعصاب دارم که بخواهم از مزایا و محسنات روزه گرفتن و نتایجش که شامل سم‌زدایی و استراحت معده و قلب و کبد می‌شود توسن قلم بر صحرای کاغذ بدوانم نه آنقدری در دین ملا یم و لیاقت دارم که بتوانم چند تا روایت معتبر با سند درست و درمان بیاورم و از تاثیرات روحی و معنوی‌اش بر قلب و جان بنویسم و چند تاویل عرفانی و فلسفی و را قلمی کنم و این ستون عاقبت به‌خیر بشود.

من رمضان را خیلی دوست دارم و هی قربان صدقه‌اش می‌روم همان طوری که چوپانی در مسیر عبور موسی علیه‌السلام قربان صدقه خدا می رود. سخت است، تعارف که نداریم، کار، گرما، مسیر طولانی در ترافیک و ساعت طولانی گرسنگی و تشنگی را به هر که بگویی در قاموس‌های دیگر شاید تحت سرفصل خودآزاری قرار بگیرد یا شکنجه، خودم هم مانده‌ام چرا دوستش دارم. خدا با ما مهربان‌تر از همیشه است و فرشته‌ها وقت نگاه به پرونده‌ها عینک نمی‌زنند و چراغ قوه نمی‌اندازند. ندید امضا می‌کنند و پرونده را می‌دهند مقام بالاتر… خودمان با هم مهربان‌تر می شویم… کلانتری‌ها خلوت‌تر می‌شوند و میزان جرم به مقدار قابل‌توجهی فیتیله‌اش پایین می آید و آخرش هم وقتی فطریه‌ات را می‌اندازی توی صندوق دم در محل برگزاری نماز عید فطر انگار روحت بوی زیر گلوی نوزاد می گیرد. همانقدر لطیف، همانقدر معصوم، همانقدر زلال، دوست نداشتن کسی یا چیزی دلیل و علت می‌خواهد ولی دوست داشتن کسی می‌شود، بی‌دلیل و علت باشد. من اینها که گفتم علت نبود. نتیجه بود. من رمضان را بی‌علت دوست دارم.