مشرق - امام صادق علیه السلام:

در سفارش‌های لقمان به پسرش ناتان، این است که به او گفت: «پسرم! از چیزهایی که باید با آن، در برابر دشمنت مسلّح شوی تا زمینگیرش کنی، نرمی با او و اظهار خشنودی از اوست؛ ولی با کناره ‏گیری، خود را از او دور نکن، که رازت برای او آشکار می‌شود و برای [سرنگونیِ] تو تدارک می‌بیند.
پسرم! از خدا چنان بترس که اگر با نیکیِ دو جهان به او برخوردی، [باز هم] بترسی که خدا کیفرت دهد، و چنان به خدا امیدوار باش که اگر با گناهان دو جهان به او برخوردی، [باز هم] امیدوار باشی که خدا تو را بیامرزد.
پسرم! صخره بزرگ و آهن و هر بار سنگینی را بر دوش کشیدم؛ ولی چیزی سنگین‌تر از همسایه بد، بر دوش نکشیدم. همه تلخی‌ها را چشیدم؛ ولی چیزی تلخ‌تر از فقر نچشیدم».

متن حدیث:

عنه علیه السلام:

کانَ فیما أوصی بِهِ لُقمانُ ابنَهُ ناتانَ أن قالَ لَهُ: یا بُنَیَّ، لِیَکُن مِمّا تَتَسَلَّحُ بِهِ عَلی عَدُوِّکَ فَتَصرَعُهُ المُماسَحَةُ وإعلانُ الرِّضا عَنهُ، ولا تُزاوِلهُ بِالمُجانَبَةِ فَیَبدُوَ لَهُ ما فی نَفسِکَ فَیَتَأَهَّبَ لَکَ.
یا بُنَیَّ، خَفِ اللّه‏َ خَوفا لَو وافَیتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَینِ خِفتَ أن یُعَذِّبَکَ اللّه‏ُ، وَارجُ اللّه‏َ رَجاءً لَو وافَیتَهُ بِذُنوبِ الثَّقَلَینِ رَجَوتَ أن یَغفِرَ اللّه‏ُ لَکَ.
یا بُنَیَّ، حَمَلتُ الجَندَلَ وَالحَدیدَ وکُلَّ حِملٍ ثَقیلٍ فَلَم أحمِل شَیئا أثقَلَ مِن جارِ السَّوءِ، وذُقتُ المَراراتِ کُلَّها فَلَم أذُق شَیئا أمَرَّ مِنَ الفَقرِ.

«امالی صدوق، ص ۷۶۶- بحارالانوار، ج ۱۳، ص ۴۱۳»