سرویس جهان مشرق - در دو سال اخیر همکاران اخراج‌شدهِ ترامپ بلافاصله دست به قلم شدند و خاطرات افشاگرانه خود را علیه ترامپ منتشر کردند. حالا اِلیا کیومینگز نماینده دموکرات از ایالت مریلند و رئیس کمیسیون «رصد» می‌گوید دموکرات‌ها هنوز «دو جین» افشاگر در دولت دارند که ۴-۵ نفرشان در کاخ سفید هستند.

کمیسیون «رصد» در مجلس نمایندگان بیسابقه نیست و در دوره رؤسای جمهوری گذشته نیز فعالیت داشته اما اکنون که دموکرات‌ها تنها قدرت قانونی علیه ترامپ را می‌توانند از مجلس نمایندگان اِعمال کنند، قضیه کمی حساستر شده است. شنیده‌ها حاکی است پیش از انتخابات میان‌دوره‌ای در نوامبر گذشته هفته‌ای ۳-۴ خبر از سوی افشاگرها به دست کمیسیون می‌رسید اما بعد از آن تا ۱۵ خبر در هفته نیز افزایش یافته است.

اصلاً نوع نگاه کارکنان کاخ سفید به ترامپ به گونه‌ای بود که از همان ابتدا تصمیم گرفتند حالش را بگیرند. اولین گزارش افشاگرانه به پیامک‌های مایکل فلین مشاور امنیت ملی با همکاری تجاری‌اش در جلسه سوگند ریاست‌جمهوری برمی‌گردد.

نمایندگان کنگره گاهی ترجیح می‌دهند اطلاعاتِ به دست آمده را به عنوان نویسنده‌های ناشناس به روزنامه‌های معتبر بدهند، گاهی با فردی که علیه او افشاگری شده در میان می‌گذارند و برخی اوقات نیز او را برای جلسه استماع به کنگره فرامی‌خوانند.

احتمالاً اکنون نیز مانند دهه گذشته میلادی که تام دیِویس در رأس کمیته بود، «کارکنان ناراضی» مهمترین منبع انتشار اطلاعات محرمانه از درون کاخ سفید هستند. این تعبیر را دِیویس با توجه به تجربه‌اش انتخاب کرده است: disgruntled employees. نارضایتی برخی از آنها به حدی بوده که با پیشنهاد کمیسیون رصد برای مصاحبه علنی موافقت کرده‌اند.

نمونه اخیر آن خانم نیوبولد است. وی که در اداره امنیت کارکنان کاخ سفید اشتغال دارد (همان حراست)، در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود مقامات ارشد دولت برخی مدیران میانی را (تا ۲۵ نفر) علی‌رغم هشدارهای امنیتی که در مورد آنها داده می‌شود، استخدام کرده‌اند. او گفت یک سال است که درون اداره‌اش تلاش می‌کند تا جلوی این روند گرفته شود اما حالا تنها امیدش افشاگری در کنگره است. تصور می‌شد این جسارت او موجب بیکاری‌اش شود. اما او به سر کار بازگشته است. البته اخراج او در این شرایط می‌تواند یک تخلف اداری بخاطر انتقام شخصی تلقی شود و خودش دردسر بزرگتری برای دولت ایجاد کند.

البته در همین یک سال نیز کم از او انتقام نگرفته‌اند. او چندی پیش در شکایتی به کمیسیون فرصت‌های شغلی برابر مدعی شد مافوقش کارل کلاین پرونده‌های افراد را به گونه‌ای در روال اداری منتقل می‌کند که به دست او نیافتد و حتی او دسترسی نداشته باشد. حتی در ژانویه سال جاری دو هفته بدون حقوق، تعلیق شد چون فهمیدند به ان‌بی‌سی لو داده که استخدام جِرد کوشنر داماد ترامپ بر خلاف هشدارهای امنیتی صورت گرفته است.

در وزارت خارجه نیز فرآیند تصفیه نیروهای مشکوک آغاز شده و خبر رسیده که مسئولان آن قصد دارند کارکنانِ غیردیپلماتی که وفاداری کافی به ترامپ ندارند را برکنار کنند. یکی از مقامات ارشد کمیسیون رصد به راشل برمن تحلیلگر آتلانتیک گفته است این اقدامات موجب شده ترس زیادی در میان افشاگران نسبت به انتقام دولت از آنها شایع شود و دائماً گزارش این سوءرفتارها و سختگیری‌ها را به کمیسیون می‌فرستند. البته قوانین متعددی از دهه ۱۹۷۰ میلادی در آمریکا به تصویب رسیده که از افشاگران در مقابل چنین انتقام‌هایی محافظت می‌کند ولی ظاهراً در این موارد کارساز نیست.

هر چه به انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ نزدیک می‌شویم، هم باید منتظر افشاگری‌های بیشتر از سوی جاسوسان در کاخ سفید باشیم و هم سخت‌گیری‌های امنیتی بیشتر از سوی تیم ترامپ برای اینکه هیچ مدرکی به دست آنها ندهند. این وضعیت یک رقابت کاذب برای چاپلوسی و اثبات وفاداری به ترامپ را در کاخ سفید و وزارت‌خانه‌ها آغاز می‌کند که سرانجامِ آن قطعاً به ضرر رئیس‌جمهور تمام می‌شود.

منابع

https://www.theatlantic.com/politics/archive/2019/04/trump-administration-whistleblowers-democrats-congress/586459

https://www.nytimes.com/2019/04/01/us/politics/tricia-newbold-whistle-blower-white-house.html