به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از جی اس ام، پردازنده تلفن‌های همراه تا پایان سال ۲۰۱۲ سریع‌تر از گوشی‌های سال ۲۰۱۱ و قبل‌تر از آن خواهد بود. گوشی‌های جدید بی‌شک اطلاعات را با سرعت بیشتری دریافت و ارسال می‌کند. با وجود این، سرعت به تنهایی جالب نیست. کارهایی که می‌توان با سرعت بالا انجام داد، از اهمیت بیشتری برخوردارند. آیا واقعا مهم است که برنامه‌های نرم‌افزاری چندمیلی ثانیه سریع‌تر باز شود؟ یا بازی‌ها چند فریم بیشتر در ثانیه نمایش داده می‌شوند؟ قطعا این طور نیست.
• لزوم سرعت
این روزها بحث‌های بسیار منطقی در مورد سرعت پردازنده‌ها و اهمیت آنها وجود دارد. اما تنها سرعت پردازنده در اجرای برنامه‌ها مهم نیست. اگر این امکان وجود داشته باشد که نرم‌افزارها را با بازده بالاتری تولید کرد، معقول‌تر بود که سرعت پردازنده را کم کرده و چند ساعت عمر باتری بیشتر که طی دو-سه سال اخیر ناپدید شده‌اند را به چنگ آورد و بتوان عمر باتری محدود را برای استفاده‌های بهتر کاربران به کارگرفت. یک فلاش روشن‌تر برای عکس‌برداری ممکن است دلیل بهتری باشد. یا بالا بودن سرعت فریم‌ها در ضبط ویدیویی. یا شاید هم یک پروژکتور شخصی.
اما خیلی‌ها بر این باورند که سرعت بالاتر برای انتقال اطلاعات از طریق به حقیقت پیوستن فناوری‌هایی نظیر LTE هیجان‌انگیزتر است. به عنوان مثال پخش زنده ویدیویی مراسم با استفاده از قابلیت سرعت بالای شبکه.
• پوشش ابری
سرویس‌های ابری یا کلاود هنوز خیلی مانده تا کاملا برای تلفن‌های همراه تحقق پیدا کنند، زیرا سرعت انتقال اطلاعات بسیار پایین است. مفهوم کلیِ ضمائم باید طوری باشد که دسترسی به اسناد واقعی، تصاویر و ویدئوها کم‌رنگتر شود و دسترسی به آنها از طریق سِروِرهای ابری ممکن شود.
اما شواهد نشان می‌دهد که برنامه‌ها هم کم‌کم دارند به انتهای دوران باشکوه خود می‌رسند. چرا باید در گوشی برنامه‌ای را اجرا کنید، در حالی که می‌توان نوع بهتر و بزرگ‌تر آن را در کلاود اجرا کرده و به باتری و پردازنده گوشی خود کمتر فشار آورد؟ نبرد بین کلاینت‌های چاق و لاغر* (thin and fat clients) در لپ‌تاپ و کامپیوتر دسکتاپ در حال شدید شدن است، زیرا در آنجا دیگر قدرت و عمر باتری مشکل به حساب نمی‌آید.
گوشی‌های موبایل هم تین کلاینت‌های معمولی هستند: همه انتظار دارند که آنها سبک و بادوام باشند. سرویس‌های کلاود در واقع برای تلفن‌های همراه نسبت به دسکتاپ‌ها مناسب‌تر هستند.
تین‌کلایِنت (Thin Client) به کامپیوتر یا برنامه کامپیوتری اطلاق می‌شود که برای تحقق وظایف محاسباتی خود به کامپیوترهای دیگر وابسته است. این مفهوم در برابر فَت کلایِنت (Fat Client) قرار می‌گیرد که طوری طراحی شده تا تمام نیازهای خود را خودش به طور مستقل و بدون نیاز به سِروِر مرکزی برآورده کند.
کلاینت (client) یک نرم‌افزار کاربردی یا سامانه است که از طریق یک شبکه به خدمات یک سامانه رایانه‌ای دیگر به نام سرور دسترسی دارد.
• سرویس‌های محلی
دومین زمینه که در سال ۲۰۱۲ بهتر است در مورد آن تجدید نظر شود، استفاده از سرویس‌های مبتنی بر مکان یا موقعیت است. اینجاست که به نظر می‌رسد امکانات جالبی ایجاد خواهد شد.
در حال حاضر، مفیدترین سرویس محلی هنوز مسیریابی است. راهکارهای حمل و نقل عمومی نیز در حال بهتر شدن هستند. امکانات دیگر مانند بررسی مکان‌ها، رستوران‌ها و غیره ممکن است استفاده زیادی نداشته باشد.
نوکیا یکی از پیشگامان در ارائه خدمات و سرویس‌های مسیریابی است. نقشه‌های نوکیا ابزاری قدرتمند و محلی است که کاربران می‌تواند با استفاده از آنها به راحتی در هر جایی که باشند از امکانات نقشه استفاده کنند. این نقشه‌ها برای شهرهای مختلف ایران در دسترس است و در آینده نوکیا امکانات بیشتری را برای کاربران با نقشه‌ها در دسترس قرار می‌دهد.
هیچ کس فکر نمی‌کرد SMS مورد استقبال قرار گیرد. همه می‌گفتند چرا با یک صفحه‌کلید کوچک تایپ کنند وقتی که می‌توانند به مخاطبان خود تلفن بزنند؟ هیچ کس MMS را باور نمی‌کرد. اما اکنون به سومین سرویس باارزش موبایل از لحاظ درآمد تبدیل شده است. هنگامی که برای اولین بار، دوربین موبایل تولید شد، هیچ کس ارزش را نمی‌دانست.
برندگان واقعی فناوری موبایل در آینده به احتمال زیاد هم اکنون در اطراف ما هستند. اما فقط یه قطعه نهایی کم دارند تا کامل شوند یا هنوز به روش هوشمندانه از آن استفاده نشده است؛ تا هنگامی که کسی در واقعیت به آن فناوری فکر می‌کند، کاملا بدیهی به نظر برسد.
این همان وقوع چیزهایی است که هیچ کس انتظارش را ندارد. آینده گرایشات عجیبی پیدا می‌کند که باعث می‌شود فناوری تازه و هیجان‌انگیز باقی بماند.
فناوری تلفن‌های همراه روز به روز پیشرفت می‌کند. گوشی‌ها باریک‌تر، پرقدرت‌تر و محتوای آنها غنی‌تر می‌شود. اما همه این‌ها برای موبایل‌هایی که در سال ۲۰۱۲ تولید می‌شوند تنها حدس و گمان یا پیش‌بینی است. در واقع، تنها یک چیز است که قطعیت دارد؛ همه چیز در سال ۲۰۱۲ پرسرعت‌تر خواهد شد.
