به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
حمیدرضا آصفی در گفت‌وگو با روزنامه فرهیختگان و درباره رفتار کج‌دار و مریز اروپایی‌ها گفت: من از ابتدا، از همان چند ماه پیش این پیش‌بینی را داشتم که SPV یک سازوکار مؤثر و کارآمد نخواهد بود، حتی اگر طراحی و عملیاتی شود. معتقدم مشخص نیست چه فاصله و چه مدت‌زمانی از روز راه‌اندازی تا فعال و اجرایی شدن آن طول خواهد کشید. علاوه‌بر این، موضوعی را که وزیر خارجه آلمان بیان کرد هم باید مدنظر بگیریم، چراکه قدری زوایای پنهان SPV را مشخص و روشن کرد.
بیشتر بخوانید:
اینستکس، تکرار آرزوی ترامپ از زبان اروپایی‌هاست
۷ نکته درباره کانال ویژه مالی ایران و اروپا +فیلم
وزارت خارجه حواسش کجاست؟!
تکرار معامله نسیه برجام
وی همین یکی‌دو روز پیش اظهار کرد سازوکار اروپا شامل صادرات کالاهایی که مورد تحریم آمریکاست، نمی‌شود؛ یعنی اگر SPV فعال هم بشود، تنها برای صادرات دارو و غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اظهارنظر دقیقاً به معنای تنزل کارآمدی SPV سطح تأثیر آن است که حتی می‌تواند تا بی‌اثر شدن کامل نیز پیش برود، لذا اگر میدان را به مثابه یک پازل درنظر بگیریم و مجموعه اقدامات و اظهارات اروپایی‌ها را در کنار هم قرار دهیم، هم اختلاف‌نظر میان اروپایی‌ها را مشاهده می‌کنیم، هم اختلاف‌نظر آنها با آمریکا و هم تفاوت اقدام آنها با انتظارات ایران.
وی می‌افزاید: اروپایی‌ها همچنان نگران مواخذه آمریکا پس از راه‌اندازی SPV هستند، چون نمی‌خواهند در این فقره هزینه‌ای بدهند، لذا با اما و اگر فرآیند را طولانی‌تر می‌کنند و معلوم هم نیست اگر روزی به مرحله اجرا برسند، به چه میزان بتوانند بر روابط اقتصادی و تجاری ایران مؤثر باشند.
آصفی تصریح کرد: چون اروپایی‌ها قرار بود خیلی کارهای دیگر بکنند و نکردند. اروپا در اعلام مواضع خوب بود، ولی در اقدام عملی نمره قبولی نمی‌گیرد. اروپا اولاً قرار بود نفت ما را بخرد، ثانیاً قرار بود بانک‌ها و شرکت‌ها را تشویق به همکاری با ایران بکند و ثالثاً سازوکاری را برای همکاری بانکی با ایران طراحی کند که هیچ‌کدام انجام نشده است. در این بین بهانه‌ها برای مؤسسات و بانک‌های خصوصی ممکن است قابل‌قبول باشد، ولی بانک‌های دولتی اروپا هم امروز با ایران کار نمی‌کنند، بانک‌های مرکزی که دولتی هستند آنها هم با ایران همکاری ندارند، لذا اروپا خیلی کارها را باید انجام می‌داده، ولی اقدام نکرده است.
آصفی گفت: معتقدم این شرایط درس بزرگی است که می‌گوید «نباید به اروپا دل بست». اساساً به هیچ کشوری نباید به صورت کلی دل بست، البته به صورت خاص به اروپا نباید دل بست. باید به توانمندی‌های داخلی و همکاری با شرکای دیگر توجه کرد. اصطلاحاً نباید همه تخم‌مرغ‌ها را در سبد چند کشور اروپایی گذاشت. به نظرم دیر یا زود این اتفاق رخ می‌داد و چه بهتر این اتفاق افتاد که تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان ما در تصمیم‌گیری سرعت عمل داشته باشند.
