او اسماعیل خلج را که در این دوره از جشنواره فجر ،نمایش «داستان های ناتمام » را به صحنه می آورد ،یکی از پیشکسوتانی معرفی کرد که مورد تجلیل قرارخواهد گرفت.

اسماعیل خلج که سال 1324 خورشیدی به دنیا آمده از اوایل دهه 40 کار نمایش را آغاز کرده است. او در دهه 50 با نمایشنامه هایش که حال و هوایی به شدت ایرانی داشتند ، به چهره ای مطرح در عرصه هنرهای نمایشی کشور تبدیل شد.

این هنرمند 75 ساله اگرچه در تمام عمر هنری اش ، همزمان در عرصه های نویسندگی ، کارگردانی و بازیگری تئاتر فعال بوده و در تعدادی فیلم سینمایی و مجوعه تلویزیونی نیز ایفای نقش کرده است، اما بیشتر به عنوان نمایشنامه نویسی صاحب سبک شناخته می شود .

داستان نمایشنامه‌ های خلج ، بیشتر در قهو‌ه‌خانه‌ها و محله های فقیر نشین جنوب شهر می‌گذرد که اغلب شخصیت های آن ها هم از طبقات فرودست جامعه هستند. در این آثار ، اگرچه گفتگوها بسیار عامیانه رد و بدل می شوند ، اما دارای یک روح شاعرانه نیز هستند که بر فخامت کار می افزایند.
 

«پاتوغ» ،«پاانداز» ،«حالت چطوره مش رحیم؟» ،«گلدونه خانم» ،«قمر در عقرب» ،«عبید زاکانی» و «شبات » از مهمترین نوشته های اسماعیل خلج به شمار می آیند که هرکدام بارها از سوی کارگردانان مختلف و از جمله خودش به روی صحنه رفته اند.

از آن جا که این هنرمند پیشکسوت درسال های پس از انقلاب بیشتر به بازی در فیلم های سینمایی و مجموعه های تلویزیونی پرداخته و در عرصه تئاتر کم کار بوده است ، اجرای نمایش « داستان های نا تمام » او در سی امین دوره جشنواره تئاتر فجر یک اتفاق به شمار می آید.

اگر چه قرار است در کنار اسماعیل خلج از چند چهره سرشناس دیگر عرصه تئاتر نیز تجلیل شود ، اما رحمت امینی ، دبیر جشنواره تئاتر فجر ،اعلام اسامی این هنرمندان پیشکسوت را به هفته آینده موکول کرد .