به گزارش مشرق، وقتی جام‌جهانی به پایان رسید، تحلیل‌ها حول دو محور اساسی منتشر می‌شد؛ اول اینکه دوره، دوره فرانسه، کرواسی و بلژیک بود و دوم اینکه بزرگان ناکام این جام به‌زودی باز می‌گردند و از فوتبال انتقام سختی خواهند گرفت. البته هیچ‌کدام از این دو تحلیل کارساز و عملیاتی نبود و تحقق پیدا نکرد چراکه سه تیم اول جام‌جهانی جایی در جمع چهار تیم پایانی بازی‌ها نداشتند و ناکام‌ها مثل آلمان و اسپانیا باز هم توفیقی نیافتند.
بیشتر بخوانید:
فرانسه به واقع در حد انتظار ظاهر نشد و حتی بازی‌های بحث برانگیز آن تا حدی آزاردهنده بود که فدراسیون فوتبال فرانسه دو بار به دشان هشدار رسمی و جدی داد. کرواسی البته تیم کوچکی نبود و نشان داد که از روی حادثه و اتفاق در جام‌جهانی ندرخشیده اما در هر حال این تیم نیز در گروهی که اسپانیا و انگلیس در آن قد علم کرده بودند، حرفی برای گفتن نداشت. پیروزی کرواسی برابر اسپانیا در بازی برگشت نتوانست شکست 6 بر صفر و بسیار عجیب آنها را مقابل لاروخا توجیه کند. آنها مقابل انگلیس هم در شبی که با همه وجود به پیروزی نیاز داشتند، تن به شکست دادند.
بلژیک البته در گروه خود موفق عمل کرد اما واقعا هیچ کارشناسی پس از آن همه بازی‌های درخشان و با برنامه، توان هضم شکست 5 بر 2 این تیم را برابر تیم ملی فوتبال سوئیس نداشت. یکی از آنالیزهای موفق در این رابطه، بررسی اجمالی و جالب نشریه «4-4-2» است که می‌نویسد: «برخی تیم‌ها خط پایان پروژه پیشرفت خود را به نام جام‌جهانی سند می‌زنند، به صورتی که با پایان یافتن جام‌جهانی، دنیا نیز برای آنها به پایان می‌رسد، می‌توان گفت که فرانسه چنین برخوردی با جام‌جهانی 2018 روسیه داشته است.
در گروه سوم از لیگ A البته حساب و کتاب‌ها، کمی متفاوت است، پرتغال هرگز تیم ضعیفی نبود، ایتالیا با سیاست نتیجه‌گرایی محض خود در هر حال تیم دوم گروه است و نشان داده که حق دارد به آینده امیدوار باشد.
آلمان یکی از عوامل مهم در شگفتی‌سازی‌های اخیر بود، ناکامی‌های یوآخیم لوو و مردانش تمامی ندارد و فشار شدید رسانه‌ای روی دوش تیم ملی آلمان بسیار زیاد است. تساوی این تیم برابر هلند اوج گرفته در حالی که طی یک بازی تمام تشریفاتی شکل گرفت، نمکی بود روی زخمی که لوو از رسانه‌ها خورده بود و اوضاع بدتر شد و البته نباید از درخشش خیره‌کننده هلند در این تورنمنت گذشت، تیمی که به جام‌جهانی نرسید اما حالا با قدرت بازگشته است.
آلمان در 40 سال گذشته بدترین نتایج را کسب کرده و تیمی که پس از 150 روز نتوانست به حسرت پیروزی خود پایان دهد، حق ندارد مدعی حضور در جمع بزرگان دنیای فوتبال باشد. مردم آلمان و هواداران فوتبال ناب این کشور صبر زیادی داشتند و برای بازگشت این تیم به روزهای طلایی و شرایط رویایی که پیش از این آن را تجربه کرده، بسیار معطل ماندند اما نشد که نشد و ناکامی دست از سر آلمان بر نداشت.
خیلی از بزرگان دنیای فوتبال همچنان منتظر بازگشت مدعیان خاموش شده فوتبال هستند اما فعلا در میدان فوتبال حرفه‌ای، خبری از صاحبان سبک و مالکان دنیای فوتبال نیست و هر بار یک پدیده تازه در این میدان غیرقابل پیش‌بینی، ظهور می‌کند.
یوفا البته از نزدیک شدن تیم‌ها به یکدیگر لذت می‌برد و آن را نشانه واضح عدالت در فوتبال اروپا می‌داند اما برای هواداران فوتبال اروپا، افت بزرگان فوتبال نه‌تنها هرگز عدالت نیست بلکه می‌تواند کمال بی‌انصافی باشد. در لیگی که بزرگان و مدعیان، یکی پس از دیگری دچار افت شده و میدان را خالی می‌کنند، پدیده‌های تازه در دنیای فوتبال، با ورود خود همه درها را به روی هیجان فوتبال می‌بندند. خیلی از هواداران فوتبال در قاره سبز بی‌صبرانه منتظر بازگشت باشکوه بلژیک، کرواسی و فرانسه به سطح اول فوتبال اروپا و شروع دوره زیبای اوج‌گیری فوتبال آلمان هستند. این تیم‌ها اعتبار فوتبال اروپا محسوب می‌شوند.
