سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** حامیان مدیران نجومی،دلواپس FATF شدند

روزنامه آرمان در مطلبی با عنوان «FATF به کدام سو می رود؟» نوشت:«FATF  مجموعه مقررات برای تعامل بانکی با جهان است، بنابراین تصویب این طرح منفعت‌هایی دارد. اگر پرچمدار مبارزه با فساد هستیم این طرح نیز در مسیر مبارزه با فساد است. یعنی کسانی که درآمد ناشی از مواد مخدر و قاچاق کالا و انسان و فساد اخلاقی دارند، نمی‌توانند درآمدهای خود را وارد سیستم بانکی کنند. امروز سازمان ملل، بانک جهانی، مقررات خود را از طریق همین دستورالعمل‌ها اعمال می‎کنند».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «برخی به دولت ایراد می‎گیرند که چرا بانک‎های اروپایی با ما کار نمی‎کنند؟ بانک‌های اروپایی چه کوچک و بزرگ، تا زمانی که مقررات شفافیت بین‎المللی وجود نداشته باشد وارد معامله نمی‎شوند».

این روزها FATF به تیتر اصلی روزنامه های اصلاح طلب تبدیل شده است. این طیف دو مسئله اساسی را درخصوص پیوستن به FATF مطرح می کند. اول شفافیت اقتصادی و دوم تبادل با بانک های خارجی.

دلواپسی اصلاح طلبان درخصوص شفافیت اقتصادی در حالی است که این طیف، همواره جزو حامیان پروپاقرص مفسدان دانه درشت اقتصادی و مدیران نجومی بگیر بوده است. اصلاح طلبان همواره با دفاع از مفسدان دانه درشت اقتصادی، آنها را کارآفرین جازده و مدعی است که باید از آنها حمایت کرد. این طیف حتی پا را فراتر گذاشته و چندین بار در صفحه اول روزنامه های خود با مفسدان کلان اقتصادی مصاحبه کرده و نسخه اقتصادی آنان را برای اداره کشور تجویز کرده است.

حالا حامیان پروپاقرص مفسدان کلان اقتصادی، دلواپس FATF شده اند. بنابر مستندات متعدد، FATF در خدمت وزارت خزانه داری آمریکا در جهت تسهیل اجرای تحریم های آمریکاست. به عبارت دیگر آمریکا برای دقیق‌تر شدن تحریم‌ها نیاز بسیار زیادی به اجرای استانداردهای FATF  در ایران دارد و اتاق جنگ اقتصادی این کشور (در وزارت خزانه‌داری) ازFATF  به عنوان یک بازوی قدرتمند در این راستا استفاده می­‌کند.

دلیل دوم اصلاح طلبان در حمایت از  پیوستن ایران به FATF، سهولت در ارتباط با بانک های خارجی است. این درحالی است که با وجود همکاری‌های گسترده کشور با FATF از اواخر سال ۹۴ و حتی خروج نام ایران از لیست سیاه FATF از تیرماه ۹۵ تاکنون، وضعیت تعاملات بانکی ایران با سایر کشورها نه تنها بهتر نشده است و همچنان بانک‌های متوسط و بزرگ خارجی تمایلی به همکاری با کشورمان ندارند، بلکه بانک‌های چینی، ترکیه‌ای و صرافی‌های اماراتی که قبلا با ایران همکاری می‌کردند، امروزه این همکاری‌ها را محدود کرده‌اند. این اتفاقات به خوبی اثبات می‌کند که لزوما همکاری با FATF به بهبود وضعیت همکاری ایران با بانک‌های خارجی منجر نخواهد شد بلکه مشکل اصلی، حفظ کامل ساختار تحریم‌های ثانویه بانکی آمریکاست.

چندی پیش روزنامه اصلاح طلب آرمان نوشته بود:«در صورت پیوستن به FATF اگر ایران با تحریمی همه‌جانبه مواجه شود دیگر امکان دور زدن آن ممکن نخواهد بود». روزنامه اصلاح طلب شرق نیز چندی پیش اعتراف کرد که «پیوستن به FATF تیغ تحریم‌ها را تیزتر می‌کند».

** عطریانفر: کارنامه دولت به پای اصلاح طلبان نوشته می شود

«محمد عطریانفر» فعال اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه سازندگی نوشت: «از سال ۹۶ به بعد به دلیل آنکه اصلاح طلبان حامیان جدی آقای روحانی بوده اند و با حضور پررنگ خود در تبلیغات از علل موجده پیروزی او محسوب می شدند، قهرا جامعه هر ناکارآمدی در حوزه دولتی را به پای نیروهای پشتیبان آن دولت می نویسد و حامیان را هم مورد نقد قرار می دهد. در این رابطه چه دولت مقصر باشد و چه ناکارآمدی ها با توجه به شرایط بین المللی معطوف به حوزه پیرامونی و فراتر از دولت باشد، فرقی نخواهد کرد. رویکرد جامعه نسبت به دولت و حامیانش و یکی انگاشتن آنها قطعی است.»

اکنون یکسال از دولت دوازدهم و ۵ سال از عمر دولت روحانی سپری شده است. حتی حامیان روحانی نیز اذعان دارند که کارنامه دولت در حوزه های مختلف و به خصوص در حوزه اقتصادی خالی است.

با توجه به این مسئله اصلاح طلبان در ماههای اخیر به شدت تلاش کردند تا با فاصله گذاری با دولت، در انتخابات های سال ۹۸(مجلس) و ۱۴۰۰(ریاست جمهوری) حساب خود را از دولت جدا کرده و بتوانند باز هم بهارستان و پاستور را در اختیار بگیرند.

اما ترفند فاصله گذاری با دولت و ژست اپوزیسیون گرفتن دیگر جوابگو نیست و اصلاح طلبان نیز خود به این مسئله اذعان دارند.

نکته قابل توجه اینجاست که نسبت اصلاح طلبان با دولت، فراتر از حمایت است و این طیف اکثریت مطلق کابینه را در اختیار دارد و به همین جهت درخصوص وضع موجود و کارنامه دولت باید پاسخگو باشد.

** گلایه روزنامه حامی دولت از سلطان استیضاح

روزنامه قانون در گزارشی با عنوان «خیز برای عزل سلطان استیضاح!» نوشت: «برخی از استیضاح‌ها برای لابی‌هایی که صورت می‌گیرد گاهی به نتیجه نمی‌رسد و شاید بتوان استیضاح‌های عباس‌ آخوندی، وزیر مسکن و شهرسازی را یکی از این نمونه‌ها دانست...وضعیت آخوندی نسبت به گذشته بهبودی پیدا نکرده است و از آن روزها نیز که استیضاح وی رای نیاورد همچنان ابهامات باقی مانده که چرا این عضو کابینه توسط نمایندگان کنار گذاشته نشد...باید منتظر ماند و دید که نمایندگان این بار نیز در برابر مشکلات آخوندی سکوت کرده یا برای خدمت به مردم این فرد را از کابینه حذف می‌کنند. در صورتی‌که طرح شفاف‌سازی آرای نمایندگان تصویب شود، دیگر این افراد در جلسات استیضاح نمی‌توانند گریزی داشته باشند و اگر این اتفاق روی دهد، کسانی‌که که فرصت ادامه کار را به امثال آخوندی دادند، باید در ادامه پاسخگوی عملکرد ناصحیح آن‌ها باشند».

تکبر در داخل و انفعال در خارج، طلبکار دانستن خود از مردم و حس بدهکاری داشتن به طرف‌های خارجی، فرار از پاسخگویی در همه جنبه‌ها و مدعی داشتن بهترین روش‌های مدیریتی از جمله ویژگی های آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت است که متاسفانه در برخی دیگر از دولتمردان نیز این ویژگی ها به صورت مشترک وجود دارد.

گفتنی است نگاه پولی و بازاری آخوندی نسبت به همه چیز به قدری زیاد است که بعد از سانحه دردناک برخورد دو قطار مسافربری در استان سمنان که منجر به جان باختن و مصدومیت تعداد زیادی از هموطنان شد در واکنش عجیبی گفته بود: «همه مسافران بیمه‌اند و جای هیچ نگرانی نیست».

** رکود در تولید و نقدینگی ۱۶۰۰ هزار میلیاردتومانی

روزنامه همدلی در گزارشی با عنوان «۱۶ و خیلی صفر» نوشت: «کابوس این روزهای اقتصاد، صفرهای سرسام‌آوری است که هر روز مقابل عدد نقدینگی کشور رژه می‌روند. دیروز بر اساس آخرین آمارهای بانک مرکزی، حجم نقدینگی به یک هزارو و ۶۰۰ هزارمیلیارد تومان رسید. آن‌طور که بانک مرکزی در گزارش خود به آن اشاره کرده، این رقم در مقایسه با یکسال منتهی به تیرماه ۹۷ در حدود ۲۰ درصد رشد داشته است. در حالی بر حجم نقدینگی کشور لحظه به لحظه افزوده می‌شود که این سوال پیش روی بسیاری از تحلیلگران و اقتصاددان قرار دارد که راهکار کنترل و هدایت نقدینگی چیست؛ آن هم در شرایطی که نقدینگی به طور معمول در مسیری حرکت می‌کند که جذاب‌تر است. پاسخ به این پرسش زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که مشاهده کنیم تولید در کشور همچنان در رکود به سر می‌برد و بنگاه‌ها شانس زیادی برای جذب نقدینگی‌های سرگردان ندارند...صفرهای نقدینگی در حالی در حال افزایش است که با توجه به حال ناخوش اقتصاد مانند پتکی محکم بر سر اقتصاد ایران کوبیده می‌شود. دلیل افزایش حجم نقدینگی سرگردان هر چه باشد، سریعترین و روشن‌ترین نتیجه‌اش، دمیدن بر آشوب اقتصادی در کشور است».

براساس آمارهای رسمی با عبور نقدینگی کشور از یک تریلیون و ۶۰۰ هزار میلیارد تومان، نقدینگی کشور از حجم کل اقتصاد (یعنی تولید ناخالص داخلی) هم بیشتر شده است!

در حال حاضر بیشتر شدن رقم نقدینگی از حجم اقتصاد ایران، خطر جدیدی به نام افزایش سفته بازی و شکل‌گیری دور باطل گردش پول در بازارهای کاذب را تقویت می‌کند.