به گزارش مشرق؛ علی فروغی مدیر شبکه سوم سیما در واکنش به خبری که خبرگزاری رسمی دولت (ایرنا) درباره برنامه نود منتشر کرد، از فشار مقامات دولتی برای نپرداختن به فساد در فوتبال کشور و حواشی آن در این برنامه، پرده برداشت:

"دیوار «ندانستن»، همچنان دور جام جم "‌

‌ "چرا فردوسی‌پور در پرونده مشکوک ناکام ماند."‌ ‌

"برنامه نود، سه هفته است که از پرداختن به اتفاقات مشکوک فوتبال ایران منع می‌شود " "سرانجام دیشب این نمایش عدم شفافیت و استراتژی جدید ندانستن مدیران رسانه ملی برای مردم آشکار شد ." "فردوسی‌پور دیشب از کلمات تلخ و ناامیدکننده برای نشان دادن خستگی روحی و جسمی خودش استفاده کرد و به اعتراض، نیم ساعت برنامه خودش را زودتر به پایان رساند."

این سطور تیتر و بخش هایی از مطلبی است که خبرگزاری رسمی دولت آن را پیرامون آخرین برنامه نود منتشر کرده. رسانه ای که مسئول طرح مواضع رسمی دولت است.

در این مدت ترجیح ما بر این بوده به جای توجه به حاشیه ها به برنامه سازی و آنتن و بپردازیم که گمان میکنم این مهم، در برنامه های جدید شبکه و تغییرات برنامه های موجود مشهود است. اما به نظرم امد باید این یک مورد را برای مردم توضیح دهم تا عده ای متوجه باشند سواستفاده از نجابت رسانه ملی هم حد و حدودی دارد.

دلیل اصلی نپرداختن به اتفاقات مشکوک فوتبال و پرونده مشکوک به تبانی در لیگ (که البته ظاهرا اینطور هم نبوده)، فشار جدی برخی مسئولین دولت برای نپرداختن به این موضوع در سطوح مختلف سازمان است. به عبارت بهتر خبرگزاری رسمی دولت در حالی رسانه ملی را محکوم به بایکوت در این موضوع در فوتبال میکند که دلیل اصلی تجدید نظر رسانه ملی در پرداختن به این موضوع، درخواست مصرانه و فشارهای مقامات دولتی تا دقایقی مانده به آنتن بوده است. حالا سوال اینجاست که چطور می شود که دولت موضوعی را از صداوسیما مطالبه کند و بعد از اجابت درخواستش، رسانه رسمی آن مجموعه، به دلیل اجابت تقاضای همان مجموعه تخریب و توهین را در دستور کار خود قرار دهد؟! این تفاوت در سیاست های اعمالی و اعلامی، برای چیست؟