به گزارش مشرق به نقل از تابناک، بازيكنان انتخاب شده توسط سايت معتبر YAHOO همگى در زمره ستاره ها و بزرگان بى چون وچراى فوتبال هستند اما چه بسا رده اى كه براى آنها در نظر گرفته شده با رأى موافق همه دوستداران فوتبال روبرو نشود.

نكته ديگر اينكه نام هايى چون اوزه بيو، سوكراتس و جورج بست كه در ميان ما نيستند همچنين رونالدو پرتغالى نيز از نگاه كارشناسانYAHOO دور نمانده اند تا نظر شما چه باشد .

 

بازيكنى كه ميان آن همه ستاره در قله مى ايستد بايد دست كم يك مشخصه منحصر به فرد داشته باشد؛ ديه گومارادونا، يك شورشى ضد قواعد اجتماعى ، بازيكنى با ۱ مترو۷۲ سانتى متر قد و اندامى كه براى فوتباليست شدن چندان هم مناسب نيست در جام جهانى ۱۹۸۶ به تنهايى كارى كرد تا با دستهاى او قهرمانى به نام آرژانتين ثبت شود. مارادونا نابغه اى كه نامش با موادمخدر از يك سو و با قد علم كردن مقابل مافياى فوتبال درهم آميخته است.

 

ادسون آرانتس دونا سمينتو، ملقب به پله با ۳ بار حضور در جام جهانى و به تعبيرى صاحب ۱۲۰۰ گل در مسابقات رسمى و وفادارى بى چون وچرا به باشگاه سانتوس به اسطوره زنده فوتبال بدل شده است. پله در دنياى خارج از فوتبال نيز مردى خبرساز است علاقه او به ثروت در كنار وفادارى اش به سانتوس ، زبانزد است؛ مرد ۱۲۰۰ گله فوتبال، امروز در سن ۷۰ سالگى اگر در فوتبال كنار گود نشسته برعكس مرد نخست برخى آگهى هاى تلويزيونى است.تحت هر شرايطى پله در زمره برترين هاى فوتبال است حتى اگر زيردست مارادونا قرار گرفته باشد.

 

مردى با ۳ توپ طلاى اروپا كه با آموزش هاى مربى بزرگ رينوس ميشل به يكى از نام هاى ماندگار فوتبال بدل شد؛ كاپيتان تيم ملى هلند يكى از بهترين هاى دهه ۷۰ ميلادى و بازيكنى كه به لطف وجود او بارسا به قله فوتبال اروپا رسيد، تيمى كه بخشى از زيبايى هاى بازى اش ، امروز نيز با حضور گوارديولا به نمايش درمى آيد به همه چيز رسيد مگر جام جهانى كه ۲ بار و درعين شايستگى از كنار آن گذشت در آلبوم تاريخى فوتبال همه جور عكسى از يوهان كرايف ديده مى شود . غير از هنگامى كه مى توانست و بايد در ۱۹۷۴ و ۱۹۷۸ جام جهانى را بالاى سر ببرد.

 

در جمع بزرگان لقب پديده به رونالدو رسيد ؛مرد برزيلى كه بخش زيادى از عمر فوتبال خود را با ژل غضروف مانندى در زانويش گذراند. در رئال مادريد و تيم ملى برزيل روزگار خوشى را تجربه كرد. جدا از ظاهر متفاوت؛ دندانهاى خرگوشى و آرايش موهايش رونالدو از جمله نادر مهاجمينى بود كه به اندازه خلاقيت هاى تاكتيكى اش از سرعت و قدرت بدنى بهره نبرده بود. گلهاى زيباى و تعيين كننده رونالدو در تيم هاى بزرگ اورپا و تيم ملى برزيل به ويژه در جام جهانى ۲۰۰۲ مقابل آلمان در خاطره تاريخى فوتبال به ثبت رسيده است؛ پديده با زانوهايى كه به تعبير كارشناسان كاغذى شده و در زمره بزرگان فوتبال نام آشنا ديده مى شود.

 

قيصر لقب تنها مدافعى است كه نامش در فهرست ۱۰ بازيكن برتر آمده است ؛ تصوير بكن باوئر را دست شكسته وبال گردن در جام جهانى ۱۹۶۸ و بالا بردن جام قهرمانى ۴ سال بعد در مونيخ مقابل هلند، بخشى از خاطره جمعى تاريخ وفوتبال است امضاى يك اسطوره را زير خود دارد. بكن باوئر تنها بازيكنى است كه در كسوت مربى نيز جام قهرمانى بالاى سر برده ضمن اينكه به شهادت تاريخ او كسى بود كه در فينال جام جهانى ،۱۹۷۴ كرايف را از افتخار قهرمانى محروم كرد.

 

عملكرد زيدان در جام جهانى ۹۸ به ويژه ۲ ضربه سرى كه در فينال از جناح راست و چپ وارد دروازه برزيل كرد در نهايت افتخارى كه نصيب فرانسه شد چه بسا به تنهايى مى توانست نام او را در زمره بزرگان فوتبال جهان ثبت كند اما كارنامه «زيزو» پربارتر از اين حرفهاست؛ در كنار جام جهانى ۹۸ مى توان به قهرمانى در يورو۲۰۰۰ و نايب قهرمانى در جام جهانى ۲۰۰۶ با آن حادثه ماندگار در تاريخ فوتبال اشاره كرد ضمن اينكه با يووه و رئال ما دريد بازيكن الجزاير تبار فرانسوى هرچه جام بود يكى پس از ديگرى به مجموعه افتخاراتش اضافه كرد. ضربات آزاد، دريبل هاى ريز، بازيسازى و ضربه هاى سروپا در جريان بازى همه و همه زيزو با واژه بى نظير تعريف مى شود.

 

او را با لقب «مردى با ۳ پاسپورت» مى شناسند ؛ دى استفانو از منظر نسل دهه ۵۰ و ۶۰ ميلادى بهترين بازيكن فوتبال حساب مى آيد اما براى كسانى كه شاهد بازى او نبودند و فناورى آن دوران نيز اجازه ضبط و نگهدارى هنرنمايى او را نمى داد، اينگونه شناخته مى شود. دى استفانو ۵ دوره پى درپى جام باشگاه هاى اروپا را با رئال مادريد به دست آورد ضمن اينكه ۲ بار توپ طلاى اروپا و
۸ بار قهرمانى در ليگ اسپانيا را نيز بايد به افتخاراتش اضافه كرد. بازى سرنوشت به بازيكنى با ۳ مليت (آرژانتينى، ايتاليايى و اسپانيايى) اجازه نداد تا افتخار قهرمانى در جام جهانى را هم بدست آورد.

 

پلاتينى و به تعبيرى سلطان ميشل يك نابغه فرانسوى كه رؤياى يك نسل از فرانسوى ها را براى كسب افتخار و بازى در ليگ هاى بزرگ اروپا برآورده كرد. فرانسوى ريزجثه متولد شهر نانسى در استان لورن در تمرينات فرانسه براى نخستين بار در المپيك ۱۹۸۴ لس آنجلس ، طعم قهرمانى در يك ميدان بزرگ را تجربه كرد. پلاتينى با تيم كوچك نانسى ، قهرمان جام حذفى شده و با راهيابى به تيم ملى فرانسه در راه ستاره شدن و ماندگارى در جهان فوتبال گام برداشت . حضور در جام جهانى ۸۲ و سپس ۸۶ و كسب عناوين چهارم و سوم جهان كافى بود تا جهان يك ستاره جديد را بشناسد. كسب توپ طلايى پى در پى (ركوردى كه چه بسا توسط مسى شكسته شود) قهرمانى هاى متنوع و متعدد با يووه در ايتاليا و اروپا به نظر كافى نبود تا سلطان ميشل در رده هاى بالاى فهرست بهترين ها قرار گيرد چرا كه شكست ۳بريك در جام جهانى ۱۹۸۲ در شهر سويل اسپانيا مقابل آلمان، شانس رسيدن به فينال و به تبع آن قهرمانى را از فرانسه گرفت و پلاتينى را از افتخار قهرمانى در جام جهانى محروم كرد ، افتخارى كه مى توانست در كنار قهرمانى در يورو۸۴ ، كارنامه پربار سلطان ميشل را تكميل كند.

 

در طول اين سالها چندين فهرست در ارتباط با برترين هاى فوتبال جهان عرضه شده و به تبع آن عده اى جايشان را به ستاره هاى تازه داده اند اما به ندرت پيش آمده كه يك بازيكن جوان جايى در ميان برترين هاى تاريخ فوتبال داشته باشد اما اين بار اين قاعده شكسته شده و نام جوان اول بارسا ، ملى پوش آرژانتينى، ليونل مسى در فهرست ۱۰ بازيكن برتر ديده مى شود در واقعا نام «لئو» به طور طبيعى نبايد در اين فهرست ديده مى شد مگر اينكه بايد گفت مسى يك بازيكن معمولى نيست و هر بار كه او با بارسا به ميدان مى آيد اين ادعا، اين واقعيت خود را نشان مى دهد همانگونه كه در دربى اسپانيا، در پيروزى مقابل رئال مادريد نقش ملى پوش آرژانتينى كاملا مشخص بود. صاحب ۲ توپ طلا كه باور بسيارى از كارشناسان سومين را هم به دست خواهد آورد باتوجه به معمولى نبودنش در قالب يك ستاره بايد منتظر صعودش به پله هاى بالاتر و فهرست بعدى برترين هاى جهان بود.

 

سرانجام نوبت به يكى از بزرگان فوتبال جهان، بازيكنى از مدرسه نوآور و خلاق مجارستان در سالهاى دهه ۵۰ ميلادى مى رسد، فرانس پوشكاش ، سرگرد سواره نظام ارتش مجارستان، عضو باشگاه «اوژپشت» و كاپيتان يكى از بزرگترين تيمهاى فوتبال اروپا پس از جنگ جهانى دوم در جام جهانى ۱۹۵۴ بود كه اسم و رسمى به هم زد. پس از اشغال مجارستان توسط ارتش شوروى ، سرگرد پوشكاش به اسپانيا پناهنده شد و با ۳۱ سال سن د رحالى كه ۲۰ كيلو از ستاره هاى آن دوران رئال مادريد ، كوپا و دى استفانو سنگين تر بود به عضويت باشگاه اسپانيا درآمد و در كسب ۳ جام قهرمانى اروپا همراه با رئال مشاركت كرد .

فرانس پوشكاش در ۶۳۱ مسابقه ۶۲۵، گل به ثمر رساند عملكردى كه تكرار در آن امكانپذير نخواهد بود. پس از فروپاشى كمونيسم ، پوشكاش به كشور مجارستان برگشت و چند سال پيش در وطن خود چشم بر دنيا بست.