به گزارش مشرق، رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر روز گذشته (97/3/20) در دیدار صدها نفر از اساتید، اعضای هیئت‌های علمی و پژوهشگران دانشگاهها و مراکز علمی، دانشگاه را از مراکز بسیار مهم «تربیت قوه عاقله کشور» خواندند و با تبیین سه ضرورت اساسی دانشگاهها یعنی «درگیر شدن با مسائل و چالش‌های کشور»، «تربیت فرهنگی، اخلاقی و هویتیِ دانشجویان» و «تحول دائم و اصلاح مستمر در محیط های دانشگاهی» تأکید کردند: مسائل و مشکلات کشور باید عالمانه حل شود و استفاده از توانایی ها و ظرفیت های دانشگاهها و اساتید و دستان توانا و مستعد جوانان پر تلاش و پر انگیزه در این مسیر، بسیار اساسی و مهم است.
گزارش و مشروح این دیدار را اینجا بخوانید:
در ابتدای این دیدار 13 نفر از اساتید و اعضای هیأت‌های علمی حدود دو ساعت به بیان مطالب و دغدغه های خود پرداختند.
متن زیر سخنرانی «روح‌الله دهقانی فیروزآبادی» دانشیار دانشگاه صنعتی شریف است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
همان‌طور که مستحضر هستید جایگاه صنعت هوافضا به دلیل ماهیت بین رشته‌ای که تمام حوزه‌های مهندسی را در برمی‌گیرد و همچنین حساسیت و رقابت شدید در این حوزه یکی از شاخصه‌های اصلی پیشرفت و اقتدار ملی هر کشور است.
سرریزهای دانشی و فناوری این صنعت در سایر صنایع نیز همواره ایجادکننده برتری‌های فراوان اقتصادی و فناوری بوده است.
به فضل خداوند طی سال‌های پس از انقلاب دستاوردهای چشمگیر و بعضاً حیرت‌انگیزی در صنایع هوافضا علی‌الخصوص حوزه موشکی و پهپادی به دست آمده است که سبب غرور ملی و بالا بردن امنیت و اقتدار کشور بوده است.
«فناوری هوافضا» محصول تام و کامل و مولود انقلاب اسلامی است، اما آنچه در سال‌های اخیر شاهد آن هستیم کاهش شتاب رشد کشور در این حوزه است. رکود علمی در پیشرفت‌های فضایی _که می‌رفت به یکی از تکیه‌گاه‌های قدرت این ملت در عرصه‌های جهانی تبدیل شود_ همچنین کاهش همکاری‌های علمی به دلیل محدود شدن برنامه‌های هوافضای کشور، نگران‌کننده است.
این تغییرات و افت و خیزها که کم‌وبیش در همه دولت‌ها و ادوار شاهد آن بوده‌ایم، علاوه بر اتلاف منابع محدود موجود و از همه مهم‌تر«زمان»، آسیب جدی به این شاخصه اقتدار ملی وارد می‌کند.
لذا پیشنهاد می‌شود در حوزه هوافضای کشور، هویتی یکپارچه از طریق یک قرارگاه یا نهاد عالی هوافضایی فراقوه‌ای تشکیل شود که در آن برنامه‌ها، بودجه‌ها و مدیران پایدار بوده و چندان دستخوش تغییر دولت‌ها و مدیریت‌ها نشود.
حضرت آقا! در سال‌های اخیر با تدابیر حکیمانه و پیگیر شما شاهد توجهات خوبی به حوزه علم و فناوری و نخبگان کشور بوده‌ایم، اما آنچه که حقیقت دارد این است که در صحنه بازی پیشرفت علم و فناوری دنیا، آنچه تعیین‌کننده جایگاه یک کشور است؛ عِده و عُده نیروی انسانی و منابع مالی است که دنیای استکبار با رویکردهای استعماری چه در بکارگیری مغزها و چه در چپاول ثروت ملت‌ها همیشه پیشرو بوده است، لذا به نظر نمی‌رسد بتوان در این عرصه با رقابت متقارن به مرجعیت علمی و افق‌هایی که حضرتعالی ترسیم کرده‌اید، دست یافت.
پس چه باید کرد؟
حقیقت این است که تنها در صورتی می‌توان در این جبهه پیچیده و پرشتاب به پیروزی دست یافت که عناصری را وارد صحنه بازی کنیم که دشمن هیچ شناخت و درکی از آن ندارد.
جهاد به معنی تام کلمه که حضرتعالی بارها در کلیدواژه «جهاد علمی» بر آن تأکید کرده‌اید، تنها عنصری است که صحنه این بازی را عوض خواهد کرد.
تجارب دفاع مقدس پر است از الگوهای تمام‌عیار مدیریت جهادی که توجه به آنها می‌تواند شتاب «عقلانی» و «هیجانی» چشمگیری در حرکت علمی کشور حتی مستقل از دولت‌ها و مدیریت‌ها ایجاد کند، کما اینکه در دوران جنگ کرد.
جنگ نظامی پر سروصداست و همه را بیدار می‌کند و همه را به خود می‌آورد، اما جنگ سرد و خاموش اقتصادی، زمانی یک ملت را به خود می‌آورد که کار از کار گذشته است. هنوز جوانان و نخبگان کشور به باور «جنگ اقتصادی» تمام‌عیاری که امروز دشمن، اردوگاه‌های آن را در خزانه‌های دولت‌های استکباری بنا کرده است، نرسیده‌اند، لذا اولین وظیفه مدیران حوزه نخبگان، ایجاد فضا و شور و هیجان جهاد و تبیین شرایط کشور است.
تشکل‌ها و جریان‌های دانشگاهی باید فرمان جهاد علمی و اقتصادی حضرتعالی را به عنوان یک فتوا و یک تکلیف شرعی به دوش بگیرند و پیشرو ایجاد فضای فرهنگی و عملیاتی مبارزه با دشمن باشند.
«کار قرارگاهی» با تعریف خاص حضرتعالی که الگوی اختصاصی و تجربه شده جمهوری اسلامی در دفاع مقدس بوده است، اصلی‌ترین راهبرد پیروزی در این جنگ نامتقارن است.
پیشنهاد می‌شود قرارگاه‌های چابکِ مأموریت‌محورِ جهاد علمی و اقتصادی برای به‌کارگیری تمام مراکز علمی کشور تشکیل شود تا تمام این بُردارهای ریز با فرماندهی کل جهادِ علمی و اقتصادی کشور همسو شوند.
حضرت‌آقا! بزرگ‌ترین ثروت امروز این کشور، مسائل و مشکلات این کشور است. کشور ما پر است از مسائل ریز که عامه مردم با آن درگیرند تا مسائل بزرگ و کلان. اعتلا و پیشرفت هر ملتی پشت گذشتن از ضعف‌ها و مشکلات آن کشور خوابیده است.
آنچه برای نخبگان واقعی تعلق و دلبستگی ایجاد می‌کند، درگیر کردن آنها در حل مسائل و مشکلات واقعی و مطالبه جدی نوآوری و راه‌حل از آنها و به مسابقه گذاشتن خدمت به کشور است، نه بدهکار جلوه دادن کشور به آنها و حمایت‌های اندک یارانه‌ای.
لذا هر مسئله و مشکل کشور در میدان مسابقه دفاع از کیان از کشور می‌تواند نقطه تبدیل یک استعداد به کسب و کار، ثروت‌آفرینی و دلبستگی یک کرور از جوانان به کشور باشد.
شاه‌کلید درهم تنیدن صنعت و دانشگاه که همیشه مغفول و سبب نارضایتی صنعت و دانشگاه از هم بوده است، تعریف صحیح «مساله» و «مشکل» صنعت به زبان نخبگان و دانشگاهیان و درک مقابل از آن است، لذا اصلی‌ترین وظیفه این قرارگاه‌های جهادی، علمی و اقتصادی در دانشگاهها به کارگیری خبرگان با تجارب درخشان صنعتی و دانشگاهی به عنوان موتور کشف مسائل و مشکلات صنعت و مترجم آن به زبان دانشگاه و محول کردن آن به جامعه عظیم نخبگان علاقمند به کشور است.
همان‌طور که عرض کردم؛ ثروت اصلی امروز ما همین مشکلات و مسائلی است که اگر درست کشف و تبیین شوند هرکدام بذر یک درخت بارور کسب و کار دانش‌بنیان و اشتغال نافع خواهند بود.
۰۴:۲۳ - ۱۳۹۷/۰۳/۲۳
۱۰:۴۲ - ۱۳۹۷/۰۳/۲۳
