به گزارش مشرق، «جان سپکو» سربازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان (سیگار) در گزارشی اعلام کرد که در سال 2017 میلادی شهرستان‌ها و مناطقی که بیشترین میزان کشت خشخاش در آن صورت می‌گرفت تحت کنترل و یا نفوذ دولت افغانستان قرار داشت.
سیگار در ادامه این گزارش به شهرستان «ارگو» در ولایت «بدخشان» اشاره کرد که 3 هزار و 658 هکتار از زمین‌های آن را مزارع خشخاش تشکیل می‌دهند و تحت نفوذ حکومت وحدت ملی است.
بیشتر بخوانید:
احتمال سقوط یکی از شهرستان‌های افغانستان
شهرستان «نهر سراج» ولایت «هلمند» نیز با 18 هزار و 464 هکتار زمین زیر کشت خشخاش و شهرستان «ژاری» ولایت «قندهار» با 7 هزار و 605 هکتار زمین کشت خشخاش تحت نفوذ دولت قرار داشته و از نظر کشت خشاش در ولایت‌های خود رتبه دوم را دارند.
شهرستان‌های «خاشرود» و «چهار برجک» ولایت «نیمروز» باوجود اینکه تحت نفوذ دولت افغانستان قرار دارند اما دارای بزرگترین کشتزارهای خشخاش در این ولایت هستند و زمین‌های زیر کشت خشخاش در این شهرستان‌ها به ترتیب 7 هزار و 256 هکتار و 4 هزار و 167 هکتار است.
گفتنی است وقتی مساحت مزارع خشخاش و مساحت شهرستان‌ها را تقسیم کنیم، همانطور که در نقشه ذیل نمایش داده شده، میزان کشت خشخاش در شهرستان‌های مختلف افغانستان بدست آمده و در تقسیم‌بندی میزان پایین، متوسط و بالای کشت خشخاش قرار گرفته‌اند.
لازم به ذکر است که تقسیم‌بندی مناطق تحت کنترل و یا نفوذ دولت افغانستان و طالبان براساس برآوردهای فرماندهی نیروهای خارجی مستقر در افغانستان است.
میزان کشت خشخاش در شهرستان‌های مختلف نشان می‌دهد که از 47 درصد از شهرستان‌هایی که میزان کشت خشخاش در آن بالا است 14 شهرستان آن تحت نفوذ و یا کنترل دولت افغانستان قرار دارد، 22 شهرستان نیز محل درگیر نیروهای دولتی و طالبان است و 11 شهرستان دیگر نیز تحت نفوذ و یا کنترل طالبان است.
شهرستان‌هایی که میزان کشت خشخاش در آن متوسط ارزیابی شده شامل 63 شهرستان است که 34 شهرستان تحت کنترل و یا نفوذ دولت، 16 شهرستان تحت درگیری و 13 شهرستان دیگر نیز تحت نفوذ و یا کنترل طالبان قرار دارد.
گزارش این نهاد آمریکایی همچنین نشان می‌دهد شهرستان‌هایی که میزان کشت خشخاش در آن کم ارزیابی می‌شود شامل 43 شهرستان تحت کنترل و یا نفوذ دولت، 13 شهرستان تحت درگیری و 6 شهرستان نیز تحت کنترل و یا نفوذ طالبان قرار دارد.
مناطقی در شهرستان‌های افغانستان نیز وجود دارد که در آن مزارع خشخاش وجود ندارد که مجموع آنها نیز 226 شهرستان را تشکیل می‌دهد.
بر اساس گزارش‌ها در این مناطق نیز 132 شهرستان تحت کنترل و یا نفوذ دولت، 27 شهرستان تحت کنترل و یا نفوذ طالبان و 67 شهرستان نیز تحت درگیری قرار دارد.
گزارش سیگار که بوضوح نشان دهنده وجود بیشتر مزارع کشت خشخاش در مناطق تحت کنترل دولت افغانستان است شاید موضوعی تعجب‌آور نباشد زیرا گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد که از آغاز حمله نظامی آمریکا به افغانستان و روی کار آمدن دولت‌های وابسته به آمریکا میزان کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان سیر صعودی شگفت‌انگیزی را به خود گرفت و گمانه‌زنی‌های درباره نقش مستقیم آمریکا و ناتو در این باره را تقویت کرد.
«جان اباتسفورد» مامور سابق سازمان سیا نیز پیش از این به «ورلد نیوز»گفته بود که آمریکا با پول به دست آمده از تجارت مواد مخدر در افغانستان برای تامین مالی گروه‌های تروریستی بویژه داعش برای ناامنی کشورهای منطقه استفاده می‌کند.
چندی پیش نیز روزنامه انگلیسی «گاردین» در گزارشی اعلام کرده بود که سازمان سیا با همکاری سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی.اس.آی) در دهه 70 میلادی برای تامین منابع مالی برای مبارزه با اتحاد جماهیر شوروی سابق مراکز تولید هروئین را در مناطق مرزی افغانستان و پاکستان ایجاد کرد اما با وجود شکست شوروی سابق در افغانستان و خروج نظامیان آن از این کشور تولید مواد مخدر در افغانستان نه تنها کاهش نیافت بلکه در سال 1991 میلادی میزان تولید آن از 100 تن به 2 هزار تن افزایش پیدا کرد به گونه‌ای که 60 درصد از هروئین مورد نیاز آمریکا و 80 درصد از هروئین کل اتحادیه اروپا توسط افغانستان تولید می‌شد.
