اين متن وصيتنامه من علي رضا محمدي مي باشد که در تاريخ 3 / 11 /64 دارم مي نويسم. به همه بگوييد، من هم در حق خودم از دو نفر نخواهم گذشت

 به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، علی رضا محمدی اشرف آبادی، به تاریخ 15 خرداد 1343 ، مصادف با اولین سالگرد آغاز نهضت حضرت روح الله ، در تهران متولد شد و در 22 فروردین 1365 ، در منطقه عملیاتی فاو ، پنجه بر ایوان عرش گرفت و بر سر سفره ی سیدالشهدا (صلوات الله علیه)  نشست. آن چه خواهید خواند تنها وصیت نامه به جا مانده از این بسیجیِ شهید است:



بسم الله الرحمن الرحيمن

  ولا تحسين الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون

به نام حق و به نام شمشیر حقي که با لبه تيز خود بر گردن ستمگران و ظالمان فرود مي آيد و از نعمت هستي ساقتشان ميسازد.
بالله ميترسم آن طوري که غلام بايستي در مقابل اربابش اداي وظيفه کند نکرده باشم که نکرده ام و حق غلامي را ادا نکرده ام .
ترسم از آن است که نکند بر اثر سنگيني گناهم نتوانم سبک شوم و به سويت پرواز کنم و از زمره کساني باشم که از ياد تو و آيات تو غافل نيستند.
بالله از آن واهمه دارم که نکند که در مقابل دشمن بترسم و پاهايم بلرزد و جزء سربازان تو قرار نگيرم
اللهم اجعلني من عبدک هم الغالبون.
معبود من! چطور مي توانم زنده باشم و نفس بکشم در حالي که دوستانم پر کشيده اند و بسوي تو آمده اند و آن ها را خوانده اي (محمد ماکي،  کاظم کاوه و بقيه دوستان شهيد)؟
 خدايا ! بار پروردگار من! رفيق نيمه راه شده ام. آيا آن ها [...]که مسلما من، چون خودت فرمودي «کل نفس ذائقة الموت»
خدايا ! چه خوب رضايتت را ديدم که در جبهه حق عليه باطل بيايم و اگر رضاي تو در شهيد شدنم است و اگر رضاي تو در ماندنم است مرا نگهدار و متوجه ام باش.
 اين متن وصيتنامه من علي رضا محمدي مي باشد که در تاريخ  3 / 11 /64 دارم مي نويسم:
نمي دانم که چه بگويمT چرا که گفتني ها را گفتند و نوشتند و رفتند. به هر حال پدر و مادر عزيز! اميدوارم که مرا حلال کنيد و از خواهرها و برادرم مي خواهم  که زياد ناراحتي نکنند، همينطور از پدر و مادرم،  چرا که ناله و زاري شما، فقط دشمنان را شاد مي کند محمد جان! امانتي نظام را فراموش مکن و در صورت امکان تمام نمازها و روزه هايم را برايم ادا کنيد چرا که مي ترسم هيچ يک از نمازها و روزهايم قبول نشده باشد.
 سخني هم با دوستانم دارم ، البته کوچکتر از آنم که بخواهم نصيحتي به شما بکنم ولي از شما مي خواهم که با يکديگر مهربان باشيد و در مورد مسائل کوچک اختلاف پيش نياوريد. امام عزيز را فراموش نکنيد و نکند از بي توجهي اهل کوفه بشويد.
 ديگر حرفي ندارم، فقط از همه شما مي خواهم مرا حلال کنيد و براي من دعا کنيد چرا که به خدا قسم نياز شديدي به دعاهاي شما  دارم.
 به همه بگوييد، من هم در حق خودم از دو نفر نخواهم گذشت
اول کسي که بگويد اين جوانان نمي دانند براي چه به جبهه مي روند
و دوم کسي که به رهبريت اين حوانان و اين ملت توهيني بکند و در روز جزا از آنها شاکي خواهم بود .

والسلام عليکم و رحمته الله و برکاته

عليرضا محمدي

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 4
  • در انتظار بررسی: 8
  • غیر قابل انتشار: 2
  • ساسان ۱۵:۴۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۰
    0 1
    روحش شاد صلوات
  • ۱۷:۰۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۰
    0 2
    بصیرت یعنی این
  • علیرضا ۰۹:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱
    0 0
    کجایندمردان بی ادعا.........
  • جعفر ۱۹:۰۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱
    0 1
    خدا به داد ما برسد با این امانت شهدا چه باید بکنیم و چه می کنیم

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس