به گزارش مشرق به نقل از دیپلماسی ایرانی، شبکه الجزیره روز چهارشنبه گزارش داد که امیر کویت قصد دارد، شیخ جابر المبارک الصباح، وزیر سابق دفاع این کشور را به عنوان نخستوزیر جدید معرفی کند.
این شبکه همچنین گزارش داد که امیر کویت به زودی پارلمان این کشور را منحل کرده و انتخابات پارلمانی برگزار می‌کند.
روز سه‌شنبه 29 نوامبر، نزدیک به 70 هزار نفر از مردم کویت در مقابل ساختمان پارلمان این کشور دست به تظاهرات زدند و خواستار انحلال پارلمان این کشور شدند. تظاهراتی که گفته می‌شود در طول تاریخ استقلال کویت بی‌سابقه بوده است.
پیش از این شیخ ناصر محمد الصباح، نخستوزیر کویت بود که وی پس از افزایش اعتراض‌ها روز دوشنبه به همراه کابینه‌اش استعفا داد. اعتراض‌هایی که گفته می‌شود عموما توسط جریان‌های سلفی پارلمان کویت که ارتباط نزدیکی با ریاض دارند، سازمان‌دهی شده بود.
شیخ ناصر محمد الصباح از سوی سلفی‌ها و پان‌عریست‌های کویت متهم به دوستی بیش از اندازه به ایران بود به گونه‌ای که برخی از نمایندگان سلفی او را مزدور ایران توصیف می‌کردند. استناد آنها به چهار بار سفر وی به تهران در طول دورانی که ریاست دولت این کشور را بر عهده داشت، است و می‌گویند وی در طول این مدت حتی یک بار هم به عربستان سعودی سفر نکرده است. البته بهانه آنها برای سرنگون کردن دولت او در مجامع عمومی و علنی ادعای دست داشتنش در فسادهای اداری و مالی بوده است.
حالا امیر کویت قصد دارد با انتصاب شیخ جابر المبارک الصباح به جای شیخ ناصر محمد الصباح که پیش از این وزیر دفاع کویت بوده تا اندازه‌ای جلوی خشم معترضین را بگیرد.
شیخ جابر مبارک المحمد الصباح متولد 1948 است. وی معاون اول نخستوزیر و وزیر دفاع کویت بوده و پسر شیخ مبارک الحمد الصباح، وزیر اوقاف از همسر اول او، وضحه منیر السبیعی است.
وی برای نخستین تجربه ورود به حکومت را در 3 نوامبر 1968 گذراند. یعنی زمانی که شیخ صباح السالم الصباح، امیر کویت بود و او را به عنوان رئیس دیوان پادشاهی منصوب کرد. در 19 مارس 1979 استاندار استان حولی شد. در سال 1985 به استانداری استان الاحمدی رسید و 12 ژوئیه 1986 وزیر کار و امور اجتماعی کویت شد. در 27 ژانویه 1988 به سمت وزارت اطلاع‌رسانی کویت منصوب شد که این سمت را تا 24 نوامبر 1990 یعنی زمانی که از سمتش استعفا داد، عهده‌دار بود. این زمانی است که کویت توسط عراق اشغال شده بود و حکومت قانونی کویت در طایف تشکیل می‌شد.
در 25 مارس 1992 مشاور ارشد دفتر امیر شد. در 14 فوریه 2001 به سمت معاونت نخستوزیر انتخاب و هم‌زمان به سمت وزارت دفاع نیز منصوب شد. در سال 2003 مجددا در همین سمت‌ها باقی ماند و 9 فوریه 2006 ضمن حفظ این دو سمت به عنوان وزیر کشور نیز منصوب شد. در 11 ژوئیه همان سال پس از آن که دولت منحل شد و مجددا به دستور امیر تشکیل شد هر سه این سمت‌ها را حفظ کرد. همین اتفاق در 25 مارس 2007 نیز تکرار شد. در 28 اکتبر 2007 در جریان تعدیل وزرای کابینه وزارت کشور از او گرفته شد ولی همچنان در دو سمت دیگر باقی ماند.
پس از انجام انتخابات مجلس نمایندگان در 17 می 2008 و پس از تشکیل دولت جدید کویت در تاریخ بیست و هشتم همین ماه از آن سال در همان مناصب ابقا شد. پس از استعفای دولت در دسامبر 2008 و تشکیل دولت جدید در تاریخ 12 ژانویه 2009 مجددا در همان سمت‌ها باقی ماند. در 16 می 2009 نیز این سمت‌ها را حفظ کرد تا این که در هفته گذشته بعد از سقوط دولت او نیز مجبور به استعفا شد.
وی دو همسر به نام‌های الشیخه شیخه صباح ناصر الصباح و الهام فالح الجلوی دارد که از اولی 7 فرزند با نام‌های شیخه مرحاب، الشیخ صباح، الشیخ حمد، الشیخ خالد، الشیخ احمد، الشیخ فهد و الشیخ مبارک و از دومی شیخه وحد و شیخه شهد فرزندان او هستند.
او نسبت به شیخ ناصر محمد الصباح روابط نزدیک‌تری با عربستان دارد و در برخی مصاحبه‌هایش مواضعی تندتر در قبال ایران اتخاذ کرده است. به ویژه در بحران به وجود آمده بر سر ادعای دستگیری جاسوس‌های ایرانی در کویت وی اظهارات تندی را علیه ایران بیان کرده بود. او به واسطه برخورداری از سابقه نظامی‌گری‌اش در سمت وزارت دفاع مخالفانی نیز دارد ولی چون نگاهش به عربستان ملایم‌تر است امیر کویت امیدوار است بتواند از حجم خشم مخالفان به ویژه سلفیان بکاهد. او به واسطه همکاری‌های دفاعی شورای همکاری خلیج فارس سفرهای متعددی به عربستان داشته است.
