به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از ایسنا، مهدی راثی با بیان اینكه زن و مرد پیش از ازدواج باید زمینه‌هایی را در وجود خود ایجاد و یا تقویت كنند، تشریح كرد: قبل از ازدواج طرفین ایمان و توكل خود را به خداوند تقویت كنند و سعی كنند گذشت، همدلی، جبران ضعف‌های طرف مقابل و پذیرش او با وجود نقصان‌ها، تلاش‌برای سازگار كردن خود با محیط و افراد جدید را تمرین كنند تا در آینده خود یك زندگی پایدار با كمترین تنش را تجربه كنند.
وی ادامه داد: البته نباید فراموش كرد كه طرفین برای ازدواج می‌بایستی به دنبال فردی هم‌كفو و شأن خود باشند و در زندگی مشترك نیز خود را موظف ببینند كه زمینه رشد و تعالی همسر خود را فراهم كنند.
این كارشناس در ادامه با اشاره به اینكه « انسان مدنی بالطبع است» اظهاركرد: اگر محیط خانه نتواند اعضاء، به ویژه فرزندان را جذب كند آنها برای ارضاء نیاز به باهم بودن به خارج از خانه و خانواده رو می‌آورند.
راثی ضمن بیان اینكه اگر محیط خانه انگیزه ماندن را برای اهالی آن فراهم نكند، اعضا به اصطلاح « فرار را به برقرار ترجیح می‌دهند»، خاطرنشان كرد: كانون خانواده باید محل ارضاء نیازهای روانی، عاطفی و زیستی اعضای خانه و محل شایسته‌ای برای تربیت نسل بعد باشد.
وی در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود ابراز عقیده كرد: بهتر است زوجین با توجه به وظایفی كه فطرتا بر عهده دارند نقش‌های اجتماعی را بپذیرند، به این معنا كه وظیفه مرد تامین معاش و امكانات زندگی برای اعضای خانواده است؛ حال اگر بانوان كه سرمایه‌های زندگی اعضای خانواده هستند تمایل به كاركردن در خارج از خانه را دارند، باید بدانند كه رسالت اصلی آنها گرم نگه‌داشتن كانون خانواده ابراز محبت و جوشش عاطفی نسبت به اعضا و اهتمام به مقوله تربیت فرزند است، چنانكه اگر اولویت اول بانوی خانه، كار در خارج از محیط خانه باشد، آسیب‌های اجتماعی و رفتاری فرزندان به ویژه نوجوانان را تهدید خواهد كرد.
راثی ادامه داد: وقتی فرزندان همدم، غمخوار وگوش شنوایی در داخل خانه پیدا نكنند، طبیعی است كه افرادی خارج از منزل كه چه بسا اغراض سوئی هم در دل دارند این خلاء را پر خواهند كرد.
وی در ادامه با بیان اینكه گاهی برخی بانوان به اجبار باید خارج از خانه كار كنند خاطرنشان كرد: در این صورت نهادهای مسئول و تصمیم‌ساز باید تسهیلاتی را برای آنها فراهم كرده و ایجاد امكان دوركاری را برای این دسته از بانوان به طور جدی پیگیری كنند.
این كارشناس تعلیم و تربیت همچنین با بیان اینكه بسیاری از یادگیری‌های افراد، یادگیری مشاهده‌ای است عنوان كرد: فرزندان كیفیت تعامل را از نحوه تعامل والدین خود می‌آموزند. احترام متقابل، تعامل سازنده و پذیرش یكدیگر بین همسران محیط خانه را مكانی امن و جذاب برای فرزندان می‌سازد به طوری كه آنها لحظه‌شماری می‌كنند تا به منزل بیایند و ساعات خود را در كنار اعضای خانواده بگذرانند.
راثی در ادامه رسانه را نیز در این یادگیری مشاهده‌ای بسیار موثر دانست و افزود: رسانه‌ها در الگودهی بسیار موثر هستند، به ویژه این تاثیر بر روی كودكان بسیار عمیق است به گونه‌ای كه یك تكیه كلام و یا رفتاری كه كودك از رسانه ببیند، سال‌ها بلكه گاهی تا پایان عمر همراه فرد خواهد بود، از این رو رسانه‌ها باید مراقب باشند خوراك مسموم وارد ذهن مخاطبان خود نكنند و روی تك تك جملاتی كه بیان می‌كنند دقت كنند.
