دستگاه Airdrop يك راه‌حل كم هزينه و خود نيرو ده براي رشد محصولات در نواحي خشك محسوب مي‌شود.
اين سوسك، آب مورد نياز بدن خود را از شبنم‌هاي صبحگاهي بر روي پوست خود در اوايل صبح به دست مي‌آورد.
دستگاه Airdrop نيز از اين مفهوم استفاده و بر اين اساس كار مي‌كند كه در خشكترين هواها نيز مولكول‌هاي آب وجود دارند كه مي‌توان با كاهش دما تا نقطه ميعان، آن‌ها را استخراج كرد.
اين دستگاه، هوا را وارد شبكه‌اي از لوله‌هاي زيرزميني مي‌كند و دماي آنرا پايين آورده و آب استخراج شده را مستقيما به ريشه درختان منتقل مي‌كند.
به گفته جيمز ديسون، تقليد از طبيعت يك سلاح قوي براي مهندسان محسوب مي‌شود. دستگاه Airdrop نشان داده كه چگونه قوانين ساده و طبيعي مانند ميعان آب را مي‌توان از طريق طراحي ماهرانه و مهندسي قوي به ابزاري مؤثر تبديل كرد.
طبق تحقيقات ليناكر، 11.5 ميلي‌ليتر آب را مي‌توان از هر يك متر مكعب هوا در خشكترين بيابانها به دست آورد. نسخه‌هاي جديدتر اين دستگاه مي‌تواند اين ميزان را افزايش دهد.
ليناكر كه طراحي وي مورد تقدير بسيار اين رقابت قرار گرفت، گفت: دستيابي به جايزه 10 هزار دلاري اين رقابت براي من به اين معني است كه مي‌توانم سيستم Airdrop را توسعه داده و آزمايش كنم. اين دستگاه از پتانسيل لازم براي كمك به كشاورزان جهان برخوردار بود و من آماده هر چالشي در اين مسير هستم.
همچنين يك جايزه 10 هزار دلاري ديگر به دپارتمان دانشگاه محل تحصيل ليناكر براي حمايت از ديگر مهندسان جوان در ادامه دادن تحقيقات وي اعطا شد.
از ديگر برندگان اين رقابت طراحي يك تقسيم كننده اتاق قابل حمل و جمع‌شدني موسوم به «صفحه Kwick» بود كه توسط مايكل كورن از رويال كالج هنر لندن طراحي شده بود.
اين طراحي به متخصصان مراقبت هاي بهداشتي اجازه خواهد داد تا از فضاي در دسترس بهترين استفاده را برده و حداكثر حريم خصوصي، كرامت و حفاظت ممكن را براي بيماران فراهم كنند. اين طراحي از هم‌اكنون توجه خدمات ملي سلامت و بهداشت را جلب كرده است.
