به گزارش مشرق، مردی که چهار سال قبل به خاطر دستشویی کردن در خرابه یکی از پارک‌های تهران مرتکب قتل شده بود با پرداخت دیه ۵۰۰ میلیون تومانی از قصاص فاصله گرفت.
به گزارش خبرنگار ما، ششم آبان‌ماه سال ۹۲، مأموران کلانتری ۱۳۲نبرد از قتل پسر جوانی در پارک اقاقیا باخبر و راهی محل شدند. جسد متعلق به پسری ۲۴ ساله به نام علی بود که بر اثر برخورد ضربه چاقو به گردنش کشته شده بود.
بعد از انتقال جسد به پزشکی قانونی، عامل قتل که از محل حادثه متواری شده بود، تحت تعقیب قرار گرفت و مأموران در نخستین تحقیقات خود دریافتند متهم بعد از تعویض لباس‌های خونی‌اش در منزل به مکان نامعلومی گریخته است.
همزمان تلاش برای ردیابی عامل قتل ادامه داشت تا اینکه سرانجام متهم به اداره پلیس رفت و با اقرار به جرمش گفت به خاطر عصبانیت مرتکب قتل شده است.
نوید در بازجویی‌ها در شرح روز حادثه به مأموران گفت: «روز حادثه با دوستانم در حال بازی والیبال بودیم که بازی را رها کردم و به دستشویی پارک رفتم، اما درهای سرویس بهداشتی بسته بود.
مجبور شدم به خرابه‌ای پشت پارک بروم. البته من، مقتول و دوستانش که بعداً معلوم شد آن نزدیک نشسته بودند را ندیدم. بعد با اعتراض آنها متوجه شدم و عذرخواهی کردم، اما مقتول حاضرجوابی کرد و فحش و ناسزا داد.
عصبانی شدم و با هم درگیر شدیم که در آن لحظه مقتول چاقویی از جیبش درآورد و به طرفم حمله‌ور شد. در آن لحظه چاره‌ای جز دفاع نداشتم. به همین دلیل چاقو را از دستش گرفتم و به گردنش زدم.»
متهم در ادامه گفت: «بعد از حادثه خودم را در منزل دخترخاله‌ام مخفی کردم، اما به خاطر عذاب وجدان و راهنمایی خانواده‌ام تصمیم گرفتم به اداره پلیس بروم.»
با اقرارهای متهم و بازسازی صحنه جرم، نوید روانه زندان شد و پرونده به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در اولین جلسه رسیدگی، اولیای‌دم درخواست قصاص کردند. در ادامه متهم بعد از شرح حادثه از خودش دفاع کرد. در پایان هیئت قضایی بنا به درخواست اولیای‌دم او را به قصاص محکوم کرد.
با تأیید این حکم در دیوان عالی کشور متهم در آستانه مرگ قرار داشت، اما توانست با پرداخت ۵۰۰ میلیون تومان دیه از چوبه‌دار فاصله بگیرد.
به این ترتیب متهم روز گذشته از جنبه عمومی جرم در همان شعبه به ریاست قاضی عبداللهی محاکمه شد. او در آخرین دفاعش گفت: «سابقه ندارم و در رویه‌کوبی مبل کار می‌کردم.
سرم به کار خودم بود که روز حادثه ناخواسته پایم به این پرونده باز شد. چهارسال زندان مرا به اندازه کافی تنبیه کرده است و پشیمانم. حالا از هیئت قضایی می‌خواهم هرچه زودتر دستور آزادی‌ام را صادر کنند، تا این سال‌ها را برای پدر ۷۰ ساله و مادر پیرم جبران کنم.
آنها فقط دو فرزند دارند که خواهرم ازدواج کرده است و من هم در زندانم.»
در پایان بنا به حکم هیئت قضایی، متهم با احتساب روزهای بازداشت به زودی آزاد خواهد شد.
منبع: روزنامه جوان
