به گزارش مشرق، «حسین کنعانی مقدرم» در یادداشت روزنامه «حمایت» نوشت:
۱. رهنمودهای رهبر حکیم انقلاب در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری، حاوی سه جهتگیری راهبردی است که اجرای آنها اقتدار و استقلال کشور را در راستای چشمانداز ۲۰ ساله نظام جمهوری اسلامی در افق ۱۴۰۴ تضمین کرده و تهدید بدخواهان این مرز و بوم را به فرصت و سکوی پرشی برای عبور از مشکلات اساسی تبدیل میکند. «پرداختن به مشکلات اقتصادی و معیشتی»، «تعامل گسترده با دنیا» و «صلابت و قدرت در برابر هر سلطهطلبی»، ارکان الگوی سهگانهای است که با یکدیگر ارتباط نزدیکی دارند؛ به گونهای که قوت و استحکام هر یک از آنها در چارچوب اصول نظام، باعث تقویت و اقتدار دیگر ارکان یاد شده میشود.
در رأس این مثلث، توجه به مشکلات اقتصادی قرار دارد که ناظر به تهدیدات سالهای اخیر دشمن و جنگ نابرابر اقتصادی نظام سلطه در برابر نظام جمهوری اسلامی است. در اقتصاد مقاومتی به عنوان استراتژی انقلاب اسلامی در مواجهه و مقابله با این تهدیدات، پنج مؤلفه برای عملیاتی کردن این مطالبه عمومی ذکرشدهاند که عبارتاند از «درونزایی»، «برونگرایی»، «اقتصاد مردمی»، «دانشبنیان» و «عدالت محور» و برای فائق آمدن به معضلاتی کنونی، راه حلی اساسیتر از آنها وجود ندارد.
نکتهای که در فرمایشات حضرت آقا وجود داشت و میتوان آن را به مسائل معیشتی تعمیم داد، بهرهبرداری حداکثری از سلسله تلاشها و ابتکارات مسئولان در قریب به ۴۰ سال گذشته است که برای برآورده کردن مطالبات مردمی، امروز در اختیار دولت دوازدهم قرار گرفته است. رفع فقر و محرومیت و حل مشکلات اقتصادی و معیشتی از این جهت در اولویت قرار دارد که به صلابت و قدرت کشور در برابر زورگوییها کمک شایانی میکند و به دشمنان اجازه نمیدهد که با حربه فشار اقتصادی و تحریمهای یکجانبه و نامشروع، به اغراض سیاسی دست پیدا کنند. هر جا که نظام سلطه از دستاندازی به اصول و آرمانهای کشور ناکام ماند، حربه تحریمها را بکار برد و با این روش درصدد تغییر محاسبات کشور برآمد. از سوی دیگر، رفاه عمومی و ارتقاء اوضاع معیشتی کشور باعث میشود که تاکتیک آمریکا و غرب در سنگربندی کاذب بین نظام و مردم با شکست مواجه شود؛ هرچند که پیش از این هم دشمنان به این حقیقت اذعان کرده بودند که تحریمها، کارایی خود را از دست داده و باید از در دیگری وارد شد.
البته باید توجه داشت که تنها کارکرد رونق اقتصادی در نشان دادن قدرت به دشمنان خلاصه نمیشود بلکه بخش مهم آن، به حق مردم شریف ایران در برخورداری از یک زندگی مرفه در تراز انقلاب اسلامی معطوف است؛ ملتی که هر آنچه داشتند در طبق اخلاص نهاده و در بزنگاهها و میدانها با تمام وجود وارد عرصه شدند، لذا همه مسئولین و دستگاههای ذیربط هم باید هر آنچه از ظرفیت و توان دارند، بکار بسته و در این راستا بسیج کنند.
۲. هر چند که در سیاستهای اقتصاد مقاومتی بر مؤلفه «برونگرایی» تصریح شده و برای جذب سرمایههای خارجی میتوان آن را مدنظر قرار داد، اما لازمه «تعامل گسترده با دنیا»، لزوماً اهداف اقتصادی نیست و طیف گستردهای از همکاریهای خارجی که بتواند اهداف کشور را تأمین کند، از این مسیر قابل دستیابی است. در افق سیاست خارجی جمهوری اسلامی، انزوا و دوری گزیدن از همکاری با کشورها جایگاهی ندارد و در سیاستهای بالادستی نظام بر گسترش همکاری با همه ملتها تأکید شده است. به بیان دیگر، این ضلع از مثلث جهتگیریهای دولت دوازدهم، در امتداد تکلیفی است که همه دولتهای قبلی در جهت انتقال پیام انقلاب اسلامی به دنیا بر عهده داشتند، ضمن اینکه منظور از همکاری و ارتباط با دنیا صرفاً در دیپلماسی رسمی خلاصه نمیشود و ضرورت فعال کردن ظرفیتهای دیپلماسی عمومی، بیش از گذشته احساس میشود. ارتباط با ملتها و گفت وگو با آنها فارغ از واسطهگری دولتها، امروز اهمیت یافته و دولت دوازدهم نیز لازم است در کنار ارتباط مؤثر با دولتها، ارتباطگیری با ملتها به خصوص ملتهای مسلمان و انقلابی را در نظر داشته باشد.
۳. ضلع آخر از این مدل سه گانه، حفظ اقتدار و صلابت در برابر دولتهای سلطهگر است و رهبر معظم انقلاب در اینجا از شیطان بزرگ و رژیم صهیونیستی به صراحت نام میبرند تا جهتگیری سیاسی جمهوری اسلامی مشخص شود. استقلال از نظام سلطه و مقابله با سیاستهای استعمار نوین میطلبد که از موضع قدرت با سلطهگران و مستکبرین برخورد شود، چراکه زورمداران دنیا، همه دولتها و ملتها را تابعی از زیر مجموعه خود میبینند و جمهوری اسلامی که مشی مستقلی نسبت به این رویکرد استکباری دارد، نمیتواند قدرتمند و مقتدر نباشد. امروز شاهدیم هر کشوری که خود را ملزم به اقتدار نکرده باشد، سرنوشتی جز هضم شدن در هاضمه نظام سلطه ندارد و به همین دلیل، قادر نیست که بر اساس دیدگاه و نظرات خود، نظام سیاسی مدنظرش را محقق نماید ولی نظام جمهوری اسلامی رویه جاری ظالمانه دنیا را نمیپذیرد و با برداشتن گامهای بلند در راه پیشرفت همهجانبه، در مقابل زورگوییهای و سلطهطلبیها با صلابت خواهد ایستاد.
و بالاخره اینکه جمهوری اسلامی برای پیمودن مسیری که انتخاب کرده است، تردیدی به خود راه نمیدهد، همچون گذشته با اقتدار، پلههای ترقی را یکی پس از دیگری طی کرده و دولت دوازدهم نیز با ایفای نقش خود در این راستا، باید بر دستاوردهای ۴۰ ساله انقلاب، بیفزاید تا روزبهروز شعاع آن گستردهتر و وسیعتر شود، انشاءالله.