به گزارش مشرق، چند عضو احزاب اصلاح طلب در ماه‌های اخیر از وجود دیکتاتوری و رفتارهای افراطی در این جریان گلایه و شکایت کرده و با انتقاد از نگاه معطوف به قدرت در اصلاح طلبان، حاکمیت فرد سالاری به جای حزب سالاری را آفت جدی این جریان دانسته‌اند.
در باب مشکلات تحزب و رفتارهای غیرشفاف و متشتت حزبی در ایران، گفتنی بسیار است اما حرکت معطوف به قدرت که عمدتاً بروز و ظهور آن در انتخابات و سهم خواهی های پیشینی و پسینی آن دیده می‌شود، روند به‌شدت نگران کننده‌ای یافته و اساساً آنچه برای احزاب محوریت پیدا کرده، تصاحب قدرت و حظ و تمتع از آن است بدون آنکه معیارهای مردم محوری یا نسبتی از ارزش‌های انقلابی در آن دیده شود. گرچه این آفت برای اغلب احزاب اعم از راست و چپ و اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در کشور با کم و زیادش ساری و جاری بوده و هر دوره جریانی را دامن‌گیر کرده است، اما گرایش جریان اصلاح طلب به قدرت در سال‌های اخیر از شیب تندتری برخوردار بوده و حتی این جریان به شدت دنبال جبران عقب ماندگی‌های یک دهه گذشته و غیبت در قدرت است و همین وضعیت علی القاعده آنها را به دیکتاتوری بیشتر و حذف رقبا و حتی به حاشیه راندن منتقدان داخلی یا احزاب ضعیف ترسوق داده است.
بر آفت‌های قدرت طلبی در جریان اصلاح‌طلبی، دلدادگی به حمایت‌های بیرونی و بیگانه و متاسفانه عدم مرزبندی‌ها با دشمن را نیز باید افزود؛ شبهه‌ای که با وجود برخی بیانیه‌ها یا اظهارات پراکنده هنوز به قوت خود باقی است یا بعضاً در ایام انتخابات، با رفتارهای ساختارشکنانه و ادبیاتی گزنده اوج می‌گیرد! با وجود این آفت‌ها اما نکته درس آموز، زبان سخن گفتن اصلاح طلبان با مردم و نحوه مواجهه آنها با افکار عمومی است.
جریان اصلاح طلبی با وجود فاصله جدی از اصول گرایان در پیگیری دغدغه‌ها و مشکلات واقعی مردم و رفتارهای به‌مراتب متصلب تر و خودمحوری تر اما زبان سخن گفتن با مردم و جلب نظرات آنها را بیشتر و بهتر می‌داند و از همین جهت توفیق بیشتری نصیب خود کرده است. شاید لازم است اصول گرایان زبان مردم را بازشناسند و ادبیات سخن گفتن با افکار عمومی را اصلاح کنند.
منبع: صبح نو
