به گزارش مشرق، «سلطان غزل» این لفظی بود که وقتی صحبت از او شد همکارم با این تعبیر از وی یاد کرد. گفت در دهه 50 او سرآمد غزل‌سرایان بوده است. این صحبت‌ها به بهانه کتاب «از عشق تا عشق» صورت گرفت.

کتابی که به نوعی تاریخ شفاهی حسین منزوی است که روی جلد آن عبارت یک گفت‌وگوی بلند ناتمام درج شده و همین می‌تواند عاملی باشد که کتاب را باز کنید.

این کتاب که حاصل گفت‌وگوی ابراهیم اسماعیلی اراضی با حسین منزوی است از دوران کودکی و خاطرات این شاعر برجسته در سال‌های خردسالی آغاز می‌شود و به روزگار دانشجویی این شاعر کشیده می‌شود.

این کتاب هرچند ناتمام است و گفت‌وگو در یک جایی با درخواست مرحوم حسین منزوی متوقف می‌شود اما دارای نکات قابل توجهی است. «از عشق تا عشق» بیشتر حول سال‌های پیش از انقلاب و دوران دانشجویی حسین منزوی می‌گردد ولی به سال‌های پس از انقلاب نمی‌رسد و اجل به حسین منزوی امان نمی‌دهد که پازل سال‌های فعالیت شاعری‌ش را تکمیل کند تا خواننده و مخاطب اشعارش با او بیشتر آشنا شود.

حسین منزوی شاعری است که اشعارش در جریان شعر روزگار خود بسیار اثرگذار بوده است و بسیاری در استقبال از اشعار او دست به سرودن زده‌اند در این کتاب به بیان اولین تجربه‌های شاعری و سرایش اشعار خود پرداخته است. معروف‌ترین غزل او که مطلع آن بیت «لبت صریح‌ترین آیه‌ی شکوفایی است/ و چشم‌هایت، شعر سیاه گویایی است» بارها توسط شاعران مختلف مورد استقبال قرار گرفته است.

روزهای حضور منزوی در دانشکده ادبیات و حال و هوای دهه 40 این محفل علمی ادبیات ایران یکی از تصاویری است که در این کتاب به چشم می‌آید. او در این کتاب به اساتیدش اشاره می‌کند و خاطراتی را پیرامون آنها بازگو می‌کند.

بهترین تصویری که در «از عشق تا عشق» خواننده با آن روبرو می‌شود وضعیت انجمن‌های ادبی آن روزگار است و قله‌های انجمن‌های ادبی در آن به نمایش در می‌آید. خواننده اگر بخواهد حول این مسئله مطالعه داشته باشد خواندن خاطرات حسین منزوی بی‌شک به او کمک خواهد کرد تا جو برخی انجمن‌ها را بدست بیاورد.

علاوه بر این تصویری از فضای مطبوعات ادبی سال‌های دهه 40 به خصوص نیز در خاطرات منزوی برجسته است. منزوی در این کتاب به ماجرای انتشار اشعارش در مجله «فردوسی» اشاره می‌کند. مجله فردوسی که یکی از روشنفکری‌ترین مجلات روزگار پیش از انقلاب بود توسط جمعی از اهالی ادبیات آن روزگار اداره می‌شده در این کتاب بخشی از خاطرات منزوی را به خود اختصاص داده است. نکته جالب توجه در خاطرات این بخش اعمال تبعیض‌هایی از سوی گردانندگان آن مجله در قبال سروده‌های شاعران است. منزوی از رفتارهای غیر انسانی برخی اعضای تحریریه این مجله در قبال اشعارش گلایه می‌کند و مسائلی را بیان می‌کند که به نوعی رسوا کردن افرادی مانند علیرضا نوری‌زاده می‌شود.

ابراهیم اسماعیلی اراضی خود در مقدمه این کتاب عنوان می‌کند که اگر می‌دانستم آنجا که حسین منزوی از من خواست مصاحبه را قطع کنم قرار نیست دوباره ادامه دهیم هیچ وقت اجازه نمی‌دادم این مصاحبه تمام شود.

با وجود اینکه این مصاحبه ناتمام است ولی نکات خوبی را در طول یک سالی که این مصاحبه صورت گرفته در خود دارد. این کتاب که بیش از 300 صفحه است شامل عکس‌هایی دیده نشده از حسین منزوی است که در انتهای کتاب منتشر شده است.

کتاب «از عشق تا عشق» یک گفت‌وگوی بلند ناتمام با حسین منزوی اثر ابراهیم اسماعیلی اراضی از سوی نشر فصل پنجم روانه بازار کتاب شده است.