به گزارش مشرق، «[موسوی قوچانی] نزدیک سلول من آمد و با زبان عربی و با لحنی شبیه به خواندن دعا، طوری که شنونده ناآشنا تصور می‌کرد دعا می‌خواند، با من صحبت کرد. آنچه از گفته‌های او به خاطر دارم به عنوان مثال این بود:

آقا سلام علیک. نمی‌دانی چقدر مرا شکنجه کرده‌اند. نمی‌دانم اگر در این حال بمیرم در شمار شهیدان خواهم بود؟
پس از تمام شدن حرف‌هایش، من هم به عربی و با همان لحن دعا به او پاسخ دادم: صبر کن سید بزرگوار، صبر کن تا این جنایت‌پیشه‌ها از تو ناامید شوند. چیزی نگو. خدا حتماً تو را نجات خواهد داد.
آنقدر گفتم تا عزم و اراده‌اش قوی و آمادگی‌اش بیشتر شد و به سلول خود بازگشت.»

(منبع: شرح اسم/ با تلخیص)

حجت‌الاسلام سیدعباس موسوی قوچانی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در عملیات فتح‌المبین (6 فروردین61) به شهادت رسید.