بلک‌‏واتر پدرخوانده ملحمه تاکتیکال

معروف ترین الگوی «ملحمه تاکتیکال» را می توان شرکت آمریکایی بلک‏‌واتر دانست. بلک‏‏واتر معروف ترین شرکت پیمانکاری خصوصی نظامی (PMC) در دنیاست. بلک‏‏واتر یکی از 60 شرکت امنیتی-نظامی خصوصی آمریکا در عراق بود که طی سال های فعالیت خود در این کشور بیش از یک میلیارد دلار به جیب صاحبان و مزدوران این ارتش خصوصی سرازیر کرد. این شرکت در سال 1997 توسط یکی از فارغ‌التحصیلان آکادمی نیروی دریایی آمریکا و افسر اسبق یگان ویژه نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا؛ اریک پرینس تحت نام بلک‌واتر راه‌اندازی شد.

پرینس در زمان ریاست جمهوری جورج بوش پدر، به عنوان کارآموز در کاخ سفید کار می‌کرد، شرکت کوچک او در ایالت کارولینای شمالی به ارتش و پلیس خدمات مربوط به میدان‌های تیر و تأسیسات آموزشی ارائه می‌کرد. بلک واتر فعالیت جدی خود را از سال 2001 با ارائه خدمات امنیتی و لجستیک، در جنگ افغانستان آغاز کرد. این شرکت در سال 2009 به ایکس‌ای سیستمز تغییر نام یافت. سپس در اواخر سال 2010 اریک پرینس، بنیان‌گذار و مدیرعامل بلک‌واتر، شرکت خود را به گروهی سرمایه‌گذار خصوصی فروخت و نام آن به آکادمی تغییر پیدا کرد. سازمان سیا، پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا اصلی ترین طرف های قرارداد این شرکت در عراق و افغانستان بودند.

به گلوله بستن 14 شهروند عراقی در یکی از میادین شهر بغداد تنها یکی از جنایت های این شرکت در عراق بود که از آن به عنوان اصلی ترین عامل تغییر نام آن نیز یاد می شود. کتاب « بلک‌واتر: ظهور قدرتمندرین ارتش مزدور جهان» به قلم جرمی ساهیل، روایتی از چگونگی شکل گیری و گسترش این شرکت است. نویسنده بلک‏واتر را بزرگ ترین برنده جنگ آمریکا علیه تروریسم معرفی می کند.

از نیروی هوابرد روسیه تا جنگ علیه اسد

اینترنت اصلی ترین میدان تبلیغ و مشتری یابی ملحمه تاکتیکال است. اعضای اصلی آن 10 نفر از ازبکستان هستند که سال ها جنگ در قفقاز علیه روسیه را تجربه کرده و با اصول جنگ های نامنظم و پارتیزانی به خوبی آشنایی دارند. رئیس این شرکت فردی ازبک با نام مستعار «ابو رفیق» است که 26 سال سن دارد. تصاویر و ویدئوهای وی در برخی تبلیغات آنلاین «ملحمه تاکتیکال» دیده می شود. البته او همیشه صورت خود را پوشانده است. وی به زبان روسی با لهجه ازبکستانی حرف می زند و «ملحمه تاکتیکال» را می 2016 در سوریه تاسیس کرد. او از ازبکستان به روسیه رفته و در آنجا به ارتش این کشور پیوسته و تجربه حضور در واحد نیروهای ویژه هوابرد روسی موسوم به VDV را نیز دارد. او در سال 2013 روسیه را به مقصد سوریه ترک کرده و به شورشیان پیوست.

«ابو رفیق» و تیمش عملاً زیر مجموعه جبهه فتح الشام –نام جدید جبهه النصره- هستند و در ادلب حضور دارند. او می گوید ریشه های گروهش به نبرد علیه روس ها در قفقاز بازمی گردد و در حال حاضر اولویت آن کمک به گروه های شورشی برای سرنگونی بشار اسد در سوریه است. چند ماه پیش این شرکت تروریستی آگهی استخدام مربی نظامی نیز منتشر کرد. ادبیات آگهی این شرکت شبیه شرکت های کارآفرین بین المللی بود!

سمت چپ؛ ابورفیق و دو نفر از همراهانش

منابع خبری از حضور حداقل 5هزار جنگجوی روسی در سوریه حکایت می کنند. افرادی که اغلب اهل چچن و داغستان بوده و به دلیل تجربه دو دهه جنگ چریکی علیه دولت روسیه، از اغلب شورشیان سوری و خارجی که علیه دمشق می جنگند، کیفیت بالاتری در نبرد دارند و به انغماسی مشهور هستند. انغماسی ها به جنگجویانی گفته می شود که تا آخرین گلوله جنگیده و در نهایت نیز خود را منفجر می کنند. تفاوت آنها با انتحاری ها در این است که عامل انتحاری صرفاً خود را منفجر کرده و درگیر نمی شود.

ابورفیق

«ملحمه تاکتیکال» آموزش های متنوعی به مشتریان خود می دهد. از نحوه کار با تسلیحات مختلف تا چگونگی دفاع از یک مقر و یا حمله به یک ساختمان و تصرف آن. البته این نوع آموزش ها ارزان نیستند و گروه هایی که پول بیشتری دارند، می توانند مشتری این شرکت تروریستی باشند. خدماتی که «ملحمه تاکتیکال» ارائه می کند صرفاً آموزشی نیست. این شرکت در تامین سلاح برای گروه های تروریستی و مشاوره نظامی نیز فعال است. آموزش و مشاوره آنلاین نیز از دیگر خدمات این شرکت است که هزینه کمتری نسبت به خدمات حضوری دارد.

شان مک فیت نویسنده کتاب «مزدوران مدرن» در این خصوص به فارین پالیسی می گوید؛ از چنین فعالیت هایی در آینده خیلی بیشتر خواهیم دید و باید گفت ترکیب افراط گرایی و خصوصی سازی جنگ یک نقطه عطف در جنگ های مدرن است.

در حالی که آمریکایی ها توانی برای حضور نظامی گسترده و آشکار در میدان نبرد سوریه ندارند. استفاده از شرکت های اینچنینی می‌تواند یکی از گزینه های مطلوب آنان برای تاثیرگذاری بر میدان پیچیده نبرد در سوریه باشد.

مربی ملحمه تاکتیکال در حال آموزش

آموزش هجومی به مشتریان ملحمه تاکتیکال