به گزارش مشرق، 23 مهر ماه سال جاری سایت فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو در خبری اعلام کرد: «در راستای دستورات دکتر گودرزی مقام عالی وزارت ورزش و جوانان پیرو کسب کرسیهای بین المللی و به دنبال دیپلماسی موثر فدراسیون شنا محسن رضوانی رئیس فدراسیون شنای ایران در کنگره کنفدراسیون شنای آسیا به عنوان عضو هیئت رئیسه انتخاب شد.»
این سایت در ادامه خبر افزود: «فدراسیون شنای ایران رایزنیها را برای کسب کرسیهای مختلف دیگر انجام داده و امید میرود طی روزهای آینده چند نماینده دیگر از ایران جهت تصدی پستهای آسیایی انتخاب شوند. کنگره کنفدراسیون شنای آسیا طی هفته گذشته با حضور نمایندگان کشورهای آسیایی و همچنین مسئولان فینا در قطر برگزار شد.»
طبق اعلام سایت فدراسیون شنا این کنگره یک هفته پیش از تاریخ 23 مهر یعنی حدودا 16 مهرماه برگزار شده است.
اول آبان ماه بود که مسعودسلطانیفر از سوی حسن روحانی رئیس جمهور ایران به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی شد و 11 آبان با کسب رای اعتماد مجلس بر مسند وزارت ورزش و جوانان نشست.
در هفته جاری محسن رضوانی رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو در گفتوگویی با بیان اینکه اتفاقات و مسائل برجام در کسب کرسیهای کنفدراسیون شنای آسیا بسیار تاثیرگذار بود، خاطرنشان کرد: «عملکرد دولت و بخصوص حمایتهای دکتر سلطانیفر برای کسب این کرسیها در کنفدراسیون شنای آسیا بسیار تاثیرگذار بود، من این اتفاقات را در به وجود آمدن فضایی خوب برای شنای ایران تاثیرگذار میدانم.»
حال سوال اساسی اینجاست که مسعود سلطانیفر چگونه توانسته در زمانی که سمتی در ورزش نداشته از فدراسیون شنا جهت کسب کرسیهای بینالمللی حمایت کند؟ رئیس فدراسیون شنا چگونه مدعی حمایتهای وزیر کنونی ورزش است در شرایطی که در زمان برگزاری انتخابات و پیشتر از آن، که معمولا به زمان «لابی» معروف است، سلطانیفر اصلاً وزیر ورزش نبوده است.
معمولا روال برای حضور در انتخابات به این صورت است که حداقل 2 ماه مانده به برگزاری انتخابات، اسامی افراد به مجمع مربوط معرفی و رایزنیها از همان زمان و حتی قبلتر از آن آغاز میشود. حال اینکه سلطانیفر در آن زمان چه نقشی در ورزش داشته که رئیس فدراسیون شنا مدعی حمایتهای اوست، قطعا پاسخی است که فقط رضوانی میداند و بس. حتی اگر به تاریخ انتخاب و معرفی رضوانی هم توجه کنیم باز هم قبل از حضور سلطانیفر در وزارت ورزش است.
رئیس فدراسیون شنا در حالی مدعی است که این کرسیها اثرات برجام است که باید گفت پیش از این شنای ایران در زمانهای تحریمهای ظالمانه، کرسیهایی به مراتب قویتر و بزرگتر از کرسیهای کنونی داشته است. آن زمان دبیرکلی آسیا در اختیار ما بود و وحید مرادی این مسئولیت را برعهده داشت. آن زمان هم ما تحریم بودیم و خبری از برجام نبود.
به نظر میرسد زمان چنین ادبیاتی در ورزش تمام شده و روسای فدراسیونها بهتر است به جای زدن چنین حرفهایی، تواناییهای مدیریتی خود را نشان دهند.
این سایت در ادامه خبر افزود: «فدراسیون شنای ایران رایزنیها را برای کسب کرسیهای مختلف دیگر انجام داده و امید میرود طی روزهای آینده چند نماینده دیگر از ایران جهت تصدی پستهای آسیایی انتخاب شوند. کنگره کنفدراسیون شنای آسیا طی هفته گذشته با حضور نمایندگان کشورهای آسیایی و همچنین مسئولان فینا در قطر برگزار شد.»
طبق اعلام سایت فدراسیون شنا این کنگره یک هفته پیش از تاریخ 23 مهر یعنی حدودا 16 مهرماه برگزار شده است.
اول آبان ماه بود که مسعودسلطانیفر از سوی حسن روحانی رئیس جمهور ایران به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی شد و 11 آبان با کسب رای اعتماد مجلس بر مسند وزارت ورزش و جوانان نشست.
در هفته جاری محسن رضوانی رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو در گفتوگویی با بیان اینکه اتفاقات و مسائل برجام در کسب کرسیهای کنفدراسیون شنای آسیا بسیار تاثیرگذار بود، خاطرنشان کرد: «عملکرد دولت و بخصوص حمایتهای دکتر سلطانیفر برای کسب این کرسیها در کنفدراسیون شنای آسیا بسیار تاثیرگذار بود، من این اتفاقات را در به وجود آمدن فضایی خوب برای شنای ایران تاثیرگذار میدانم.»
حال سوال اساسی اینجاست که مسعود سلطانیفر چگونه توانسته در زمانی که سمتی در ورزش نداشته از فدراسیون شنا جهت کسب کرسیهای بینالمللی حمایت کند؟ رئیس فدراسیون شنا چگونه مدعی حمایتهای وزیر کنونی ورزش است در شرایطی که در زمان برگزاری انتخابات و پیشتر از آن، که معمولا به زمان «لابی» معروف است، سلطانیفر اصلاً وزیر ورزش نبوده است.
معمولا روال برای حضور در انتخابات به این صورت است که حداقل 2 ماه مانده به برگزاری انتخابات، اسامی افراد به مجمع مربوط معرفی و رایزنیها از همان زمان و حتی قبلتر از آن آغاز میشود. حال اینکه سلطانیفر در آن زمان چه نقشی در ورزش داشته که رئیس فدراسیون شنا مدعی حمایتهای اوست، قطعا پاسخی است که فقط رضوانی میداند و بس. حتی اگر به تاریخ انتخاب و معرفی رضوانی هم توجه کنیم باز هم قبل از حضور سلطانیفر در وزارت ورزش است.
رئیس فدراسیون شنا در حالی مدعی است که این کرسیها اثرات برجام است که باید گفت پیش از این شنای ایران در زمانهای تحریمهای ظالمانه، کرسیهایی به مراتب قویتر و بزرگتر از کرسیهای کنونی داشته است. آن زمان دبیرکلی آسیا در اختیار ما بود و وحید مرادی این مسئولیت را برعهده داشت. آن زمان هم ما تحریم بودیم و خبری از برجام نبود.
به نظر میرسد زمان چنین ادبیاتی در ورزش تمام شده و روسای فدراسیونها بهتر است به جای زدن چنین حرفهایی، تواناییهای مدیریتی خود را نشان دهند.