زمان حمله را بعد از نماز صبح تعیین کردیم. نیروها را به دو بخش تقسیم کردم بخشی از نخلستان به طرف هدف پیشروی آغاز کردند و بخشی هم رفتنند سراغ تانک‌های دشمن که روی جاده مستقر بودند. بچه‌های ما خسارت زیادی به تانک‌های عراقی وارد کردند.
من در این عملیات مجروح شدم و بیسیم چی من نیز که برادر دو شهید بود، به شهادت رسید. بعد از من دو جانشین من هم زخمی شدند و...» خسروخان رضایی آنچنان با ذکر جزئیات روایت می‌کند که گویی من مسئول ثبت تاریخ هستم و دقت دارد که مبادا چیزی از قلم بیفتد.  او20 روز بعد دوباره به خط برمی‌گردد و این بار فرماندهی گردان امام حسین(ع)از تیپ قمر بنی هاشم(ع) را عهده‌دار می‌شود و با وجود مشکلات بسیار موفق می‌شود نیروهای تحت امر خود را از طریق یک مسیر باتلاقی به پیش براند و اهداف تعیین شده را تأمین کند.آقای رضایی با کمال انصاف می‌گوید: «اگر پروازهای مؤثر هواپیماهای نیروی هوایی ارتش نبود دشمن ما را بلعیده بود، همچنین پشتیبانی آتش توپخانه ارتش به دادمان رسید و رمق دشمن را گرفت.
او می‌گوید بعد از شنیدن این خبر لکنت زبان گرفتم و تا مدت‌ها لکنت زبان داشتم. تنها یادگار نیاز علی تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی روانشناسی طی کرده و هم‌اکنون به شغل معلمی اشتغال دارد. همسر شهید سبزعلی از شرح صدر و طبع بلند همسر شهیدش می‌گوید و اینکه بلافاصله بعد از ازدواج به جبهه برگشته و حتی حاضر نشده از مرخصی استحقاقی خود استفاده کند و سرانجام چند ماه بعد ازدواجش به شهادت می‌رسد.