سرویس ورزش مشرق - نیم فصل اول پانزدهمین دوره مسابقات لیگ برتر بار دیگر مشخص کرد مدیران باشگاه های لیگ برتری دقت کافی در به خدمت گیری بازیکنان خارجی نداشته و همچنان عده ای سودجو، فوتبالیست های ناکارآمد و بی کیفیت را روانه بازار داغ فوتبال ایران می کنند تا در آشفته بازار فصل نقل و انتقالات گوشه ای از بودجه هزینه شده برای ورزش(!) را به جیب بزنند.
در بررسی مشرق از عملکرد حدود 39 بازیکن خارجی که در نیم فصل اول لیگ برتر در 15 هفته برای 16 تیمی که در این مسابقات حضور دارند مشخص شد تعداد بازیکنانی که برای باشگاه شان مفید بودند و تأثیر مستقیم در عملکرد کلی تیم داشتند به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد!
* "دخسوس" دو برابر پارسال گل خورد!
بین 4 دروازه بان خارجی شاغل در این دوره از مسابقات گرچه انتظار می رفت "دخسوس" که به تنهایی نقش بسزایی در موفقیت استقلال خوزستان در راه رسیدن به قهرمانی لیگ برتر پانزدهم داشت این فصل در 13 بازی با 1154 دقیقه بازی 9 گل خورده است. همین دروازه بان فصل قبل در پایان لیگ قبل با 14 گل خورده عنوان بهترین بازیکن در این پست را به خود و تیمش داده بود.
هر چند که این فصل هم در قیاس با 3 دروازه بان دیگر عملکرد بهتری داشته اما به نظر می رسد فاصله قابل توجهی با دخسوسی دارد که در پایان نیم فصل سال قبل فقط "4" گل خورد تا تیمش قهرمانی نیم فصل را هم از آن خود کند.
* آمار تأسف بار گلر خارجی سیاه جامگان!
پس از او "لی اولیویرا" دروازه بان سپاهان با 15 بازی و 1260 دقیقه حضور در میدان قرار دارد. این برزیلی با دریافت 17 گل میانگین 1.2 گل در هر بازی را برای خود ثبت کرد ولی دخسوس با 9 خورده در 13 بازی میانگین 0.8 گل در هر بازی را ثبت کرد تا همچنان دروازه بان برتر خارجی لیگ باشد.
از آنسو "مانوئل فرناندز" اسپانیایی که با سروصدای زیادی هم به ماشین سازی پیوست در 12 بازی با 1080 دقیقه حضور در میدان 19 گل دریافت کرد و "آندرو نازاریو" برزیلی سیاه جامگان نیز تنها در 2 بازی 5 گل دریافت کرد تا با میانگین 2.5 گل در هر بازی نسبت به 1.5 گلی که فرناندز در ماشین سازی خورده بدترین آمار تأسف بار را بین دروازه بانان خارجی لیگ مان کسب کند!
* پریرا برترین مهاجم نیم فصل شد
از سوی دیگر "لوسیانو پریرا" مهاجم برزیلی تیم گسترش فولاد تبریز با 7 گل زده در 15 بازی و 1342 دقیقه حضور در میدان هم به نسبت تعداد گل و هم دقایق حضور از همه مهاجمان خارجی این دوره از مسابقات لیگ بهتر عمل کرد.
* پریرا برترین مهاجم نیم فصل شد
از سوی دیگر "لوسیانو پریرا" مهاجم برزیلی تیم گسترش فولاد تبریز با 7 گل زده در 15 بازی و 1342 دقیقه حضور در میدان هم به نسبت تعداد گل و هم دقایق حضور از همه مهاجمان خارجی این دوره از مسابقات لیگ بهتر عمل کرد.
پس از او "گادوین منشا" مهاجم نیجریه ای تیم پیکان است که با 6 گل زده در 13 بازی با مجموع 1105 دقیقه حضور در میدان دومین خارجی برتر بین مهاجمان لیگ برتری محسوب می شود.
سومین گلزن برتر هم "لوسیانو ادینیو" از تراکتورسازی است. برزیلی که سابقه دوبار آقای گلی در لیگ برتر ایران را هم در کارنامه اش ثبت کرده به نظر می رسد با بالا رفتن سن و سالش از جوانترها عقب افتاده که با 5 گل در 14 بازی با مجموع 994 دقیقه حضور در میدان هم از نظر تعداد گل و هم از نظر دقایق بازی عملکرد ضعیفتری داشته است.
ایرانی‌ها برتر از خارجی‌ها در همه پست‌ها
به گزارش مشرق، بررسی عملکرد مدافعان و هافبک های خارجی لیگ هم نشان می دهد تقریبا همه آنها در تیم های شان عملکردی پایین تر از حد متوسط داشته اند و اگر تیمی کمترین آمار گل خورده را داراست (پرسپولیس) به واسطه حضور بازیکنان وطنی در جمع نفراتش است یا اگر تیمی بهترین خط حمله را در اختیار دارد (تراکتورسازی) به دلیل حضور خوب مهاجمان و هافبک های ایرانی اش بوده است.
ایرانی‌ها برتر از خارجی‌ها در همه پست‌ها
به گزارش مشرق، بررسی عملکرد مدافعان و هافبک های خارجی لیگ هم نشان می دهد تقریبا همه آنها در تیم های شان عملکردی پایین تر از حد متوسط داشته اند و اگر تیمی کمترین آمار گل خورده را داراست (پرسپولیس) به واسطه حضور بازیکنان وطنی در جمع نفراتش است یا اگر تیمی بهترین خط حمله را در اختیار دارد (تراکتورسازی) به دلیل حضور خوب مهاجمان و هافبک های ایرانی اش بوده است.
ضمن آن که این بررسی نشان می دهد تعدادی از این بازیکنان حتی به اندازه یک بازی 90 دقیقه ای هم ظرف 15 هفته به میدان نرفته اند. بهترین دروازه بان لیگ هم که بیرانوند است و بهترین گلزن لیگ مان هم که ساسان انصاری با 12 گل و پس از او مرتصی تبریزی با 9 گل است. در جمع پاسورهای برتر لیگ هم هیچ اثری در جدولی که در این باره در برخی رسانه ها تهیه شده نیست. بهترین پاس گل دهنده لیگ مان ایمان مبعلی است و با 7 پاس گل و پس از او تا رده 3 پاس گل داده ها هم اثری از بازیکنان خارجی دیده نمی شود! در واقع ایرانی ها در همه پست ها از خارجی های لیگ برترند.
به منظور بررسی دلایل این معضل که سالهاست گریبانگیر فوتبال مان شده با امیر حاج رضایی همکلام شدیم که متن صحبت های این کارشناس فوتبال با مشرق در ادامه می آید:
*هیچ نظارتی بر کانال های آلوده فوتبال نیست!
مادامی که کانال های آلوده پاکسازی نشده و نظارت و کنترلی بر آنها نیست روند حضور بازیکنان زیر حد متوسط در ایران ادامه خواهد داشت. فوتبال ما حکم اتوبوسی را پیدا کرده که پول خوبی در آن ریخته شده و بین راه ایستگاه به ایستگاه نگه می دارد و پول هایش را بین عده ای تقسیم می کند و به حرکتش ادامه می دهد.
*ساموئل می گفت چرا شما همه چیز را قربانی پول می کنید؟
یک بازیکن خوب اصلا این وضعیت را تحمل نمی کند. لازم می بینم خاطره ای از "جی لوید ساموئل" (هافبک دفاعی پیشین استقلال تهران) بازگو کنم. او از باشخصیت ترین فوتبالیست هایی بود که سابقه بازی در لیگ برتر انگلستان را هم در کارنامه اش داشت و برای مدتی به کشور ما آمد. ساموئل می گفت اینجا در فوتبال ایران نوعی سردرگمی وجود دارد. همه دنیا برای شان پول مطرح است. ما از کشورهای آفریقایی بلند می شویم و به اروپا می رویم تا زندگی مان را تغییر بدهیم و این یک اصل است اما اینجا بقیه چیزها قربانی پول می شود. این حرف یک بازیکن به نظر من جنتلمن و دوست داشتنی بود. ساموئل هم با یکی دو سال زندگی در فضای فوتبال ایران این را فهمید و رفت.
*خارجی های بی کیفیت لیگ دردی روی سینه جامعه هستند
در ایران فضای خوبی برای دلال ها وجود دارد. البته شاید دلالی هم برای این نوع کار اسم خوبی نباشد چون در همه جا این مشاغل وجود دارند. اما متأسفانه عده ای سودجو بی رحمانه از شرایط بحرانی فوتبال ایران، بی در و پیکری و آنارشی (هرج و مرج) که بر آن حاکم است نهایت استفاده را می برند. این می شود که وقتی ما ناخودآگاه وضعیت معیشتی مردم را در نظر می گیریم و به روشنی می بینیم که یک کارگر یا یک معلم، چقدر با تأخیر پول می گیرد. دانشجو سراغ داریم که به دلیل درآمد هر روز خودش را با ساندویچ سیر می کند و قادر نیست غذا بخورد، چون درآمدی ندارد. در مقایسه با این قبیل بازیکنان زیر متوسطی که به ایران می آیند می بینیم که چه دردی روی سینه مان می نشیند و هیچ نظارتی هم وجود ندارد.
*پول این خارجی ها از کیسه مردم می رود و مصداق اخاذی است
این داستان فوتبال ایران است که من در آن بوده ام، در راهروها و زیرزمین ها و البته خوشبختانه در این قبیل مسایلش حتی از دور هم حضور نداشتم اما شنیدم و دیدم و بو برده ام، ولی هیچکدام قابل استناد نیست چون به قول حقوقدانان مجرم همیشه یک قدم از قانون جلوتر است. به نظر من این روش مصداق بارز همان اخاذی غیر مستقیم از مردم است که در واقع آنها این پول را می پردازند. ما که باشگاه اروپایی نیسیتم که خودش درآمد کسب کند و خودش خرج کند و این ضرر و زیان ها فقط شامل حال خودش شود. اینجا از کیسه مردم می رود.
*سرآمد خارجی های بی کیفیت دو اوکراینی برانکو بودند!
به نظرم در این فصل سرآمد این قبل بازیکنان دو اوکراینی هستند که جذب پرسپولیس شدند. از آدم باشخصیتی مانند برانکو تعجب می کنم. نمی دانم نقشش در این ماجرا چه بوده است. چون قضاوت باید بر پایه شناخت باشد. او آدم باشخصیتی است که من شخصا به او علاقه دارم. بیشتر از بحث فنی به شخصیتش علاقه دارم و نمی دانم این دو نفر چطور وارد فوتبال ایران شدند در حالی که ایران چشمه جوشان بازیکن است.
*عده ای با خارجی ها بارشان را می بندند
اشکالی ندارد که بازیکنان خارجی با کلاس و با کیفیت بیایند و سطح فرهنگی و فنی ما را بالا ببرند ولی اینطوری نیست و هرکسی، غیر از اقلیت خیلی کم شریف، یک اکثریتی هم هستند که سعی می کنند بارشان را ببندند و بروند. بنابراین در این فوتبال درواقع من اصلا متعجب نمی شوم اما متأثر می شوم.
* می آیند و پول و جریمه پول شان را هم می گیرند و به ما می خندند!
داستان همین است و هر کسی به فوتبال ما می آید و اگر هم پولش را نگیرد می رود فیفا شکایت می کند و در نهایت پولشان را با جریمه دولا و پهنا می گیرند و می روند و به ما می خندند. این حرف ساموئل بود که می گفت من اصلا متوجه نمی شوم در ایران چه خبر است. ما هم از ته آفریقا بلند می شویم و به اروپا می رویم که زندگی مان تغییر کند ولی با یک کانال و روش صحیح. ما اصلا باشگاه را نمی بینیم. خودشان هفته به هفته پول مان را به حساب می ریزد و کار ما فقط در باشگاه فوتبال است و همه این مسایل تحلیل مفصلی می طلبد درباره ناآبادانی این فوتبال. فوتبال در عین حالی که جاذبه هایی دارد چیزهایی هم کنارش هست. بسیاری از این بازیکنان و مربیانی که به ایران می آیند تا کار کنند در کشورهای خودشان یک سوم این مبالغی که در ایران می گیرند را هم نمی توانند بدست بیاورند.
به منظور بررسی دلایل این معضل که سالهاست گریبانگیر فوتبال مان شده با امیر حاج رضایی همکلام شدیم که متن صحبت های این کارشناس فوتبال با مشرق در ادامه می آید:
*هیچ نظارتی بر کانال های آلوده فوتبال نیست!
مادامی که کانال های آلوده پاکسازی نشده و نظارت و کنترلی بر آنها نیست روند حضور بازیکنان زیر حد متوسط در ایران ادامه خواهد داشت. فوتبال ما حکم اتوبوسی را پیدا کرده که پول خوبی در آن ریخته شده و بین راه ایستگاه به ایستگاه نگه می دارد و پول هایش را بین عده ای تقسیم می کند و به حرکتش ادامه می دهد.
*ساموئل می گفت چرا شما همه چیز را قربانی پول می کنید؟
یک بازیکن خوب اصلا این وضعیت را تحمل نمی کند. لازم می بینم خاطره ای از "جی لوید ساموئل" (هافبک دفاعی پیشین استقلال تهران) بازگو کنم. او از باشخصیت ترین فوتبالیست هایی بود که سابقه بازی در لیگ برتر انگلستان را هم در کارنامه اش داشت و برای مدتی به کشور ما آمد. ساموئل می گفت اینجا در فوتبال ایران نوعی سردرگمی وجود دارد. همه دنیا برای شان پول مطرح است. ما از کشورهای آفریقایی بلند می شویم و به اروپا می رویم تا زندگی مان را تغییر بدهیم و این یک اصل است اما اینجا بقیه چیزها قربانی پول می شود. این حرف یک بازیکن به نظر من جنتلمن و دوست داشتنی بود. ساموئل هم با یکی دو سال زندگی در فضای فوتبال ایران این را فهمید و رفت.
*خارجی های بی کیفیت لیگ دردی روی سینه جامعه هستند
در ایران فضای خوبی برای دلال ها وجود دارد. البته شاید دلالی هم برای این نوع کار اسم خوبی نباشد چون در همه جا این مشاغل وجود دارند. اما متأسفانه عده ای سودجو بی رحمانه از شرایط بحرانی فوتبال ایران، بی در و پیکری و آنارشی (هرج و مرج) که بر آن حاکم است نهایت استفاده را می برند. این می شود که وقتی ما ناخودآگاه وضعیت معیشتی مردم را در نظر می گیریم و به روشنی می بینیم که یک کارگر یا یک معلم، چقدر با تأخیر پول می گیرد. دانشجو سراغ داریم که به دلیل درآمد هر روز خودش را با ساندویچ سیر می کند و قادر نیست غذا بخورد، چون درآمدی ندارد. در مقایسه با این قبیل بازیکنان زیر متوسطی که به ایران می آیند می بینیم که چه دردی روی سینه مان می نشیند و هیچ نظارتی هم وجود ندارد.
*پول این خارجی ها از کیسه مردم می رود و مصداق اخاذی است
این داستان فوتبال ایران است که من در آن بوده ام، در راهروها و زیرزمین ها و البته خوشبختانه در این قبیل مسایلش حتی از دور هم حضور نداشتم اما شنیدم و دیدم و بو برده ام، ولی هیچکدام قابل استناد نیست چون به قول حقوقدانان مجرم همیشه یک قدم از قانون جلوتر است. به نظر من این روش مصداق بارز همان اخاذی غیر مستقیم از مردم است که در واقع آنها این پول را می پردازند. ما که باشگاه اروپایی نیسیتم که خودش درآمد کسب کند و خودش خرج کند و این ضرر و زیان ها فقط شامل حال خودش شود. اینجا از کیسه مردم می رود.
*سرآمد خارجی های بی کیفیت دو اوکراینی برانکو بودند!
به نظرم در این فصل سرآمد این قبل بازیکنان دو اوکراینی هستند که جذب پرسپولیس شدند. از آدم باشخصیتی مانند برانکو تعجب می کنم. نمی دانم نقشش در این ماجرا چه بوده است. چون قضاوت باید بر پایه شناخت باشد. او آدم باشخصیتی است که من شخصا به او علاقه دارم. بیشتر از بحث فنی به شخصیتش علاقه دارم و نمی دانم این دو نفر چطور وارد فوتبال ایران شدند در حالی که ایران چشمه جوشان بازیکن است.
*عده ای با خارجی ها بارشان را می بندند
اشکالی ندارد که بازیکنان خارجی با کلاس و با کیفیت بیایند و سطح فرهنگی و فنی ما را بالا ببرند ولی اینطوری نیست و هرکسی، غیر از اقلیت خیلی کم شریف، یک اکثریتی هم هستند که سعی می کنند بارشان را ببندند و بروند. بنابراین در این فوتبال درواقع من اصلا متعجب نمی شوم اما متأثر می شوم.
* می آیند و پول و جریمه پول شان را هم می گیرند و به ما می خندند!
داستان همین است و هر کسی به فوتبال ما می آید و اگر هم پولش را نگیرد می رود فیفا شکایت می کند و در نهایت پولشان را با جریمه دولا و پهنا می گیرند و می روند و به ما می خندند. این حرف ساموئل بود که می گفت من اصلا متوجه نمی شوم در ایران چه خبر است. ما هم از ته آفریقا بلند می شویم و به اروپا می رویم که زندگی مان تغییر کند ولی با یک کانال و روش صحیح. ما اصلا باشگاه را نمی بینیم. خودشان هفته به هفته پول مان را به حساب می ریزد و کار ما فقط در باشگاه فوتبال است و همه این مسایل تحلیل مفصلی می طلبد درباره ناآبادانی این فوتبال. فوتبال در عین حالی که جاذبه هایی دارد چیزهایی هم کنارش هست. بسیاری از این بازیکنان و مربیانی که به ایران می آیند تا کار کنند در کشورهای خودشان یک سوم این مبالغی که در ایران می گیرند را هم نمی توانند بدست بیاورند.
