به گزارش مشرق، گورخوابی واژه‌ای تازه در روزهای اخیر است که باعث شرمندگی بعضی مسئولان شده و عموم مردم را آزرده است.
در جامعه اسلامی که یکی از اهداف و آرمان‌های آن بحث عدالت و حمایت از محرومان جامعه است شنیدن چنین اخباری واقعا دردناک و غیر قابل قبول است ولو اینکه محدود باشد چرا که رویت چنین صحنه‌های زیبنده نیست.
شنیدن واژه گورخواب و کوتاهی مسئولان دولتی و گفتارهای طلبکارانه برخی از آنها نمک پاشیدن بر روی این زخم و این واقعیت تلخ جامعه است که غم و اندوه را چند صد چندان می‌کند.
اینکه مسئولین دولتی با موضع‌گیری احساسی و عاطفی به این واقعیت تلخ اشاره کنند و عذرخواهی نکرده و برنامه‌ای را از متولیان امر برای رفع این معضل نخواهند نوعی فرافکنی قلمداد شده و قطعا نمی‌تواند قابل قبول باشد.
مسئولین اجرایی باید در خصوص این موضوع ابتدا پیشگیری می‌کردند، حال که مطلع شدند باید اقدام می‌کردند چرا که امروز بیش از حرف زدن و شعار دادن نیاز به اقدام است. در این بین ستاد مبارزه با مواد مخدر که مرجع اصلی و ارشد مبارزه با مواد مخدر کشور است اظهار نظری نکرده و به نظر می‌رسد با شیب ملایم در حال عبور از کنار این موضوع است.
در حالی که متولی کنترل و جمع‌آوری معتادان که برخی از آنها به معتادان متجاهر تبدیل شده‌اند بر عهده دولت و دستگاه متولی آن نظیر ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور گذاشته شده اما این ستاد عملا در قضیه گورخوابی بخشی از افراد که بنا به برخی دلایل از سوی جامعه طرد شده و یا خود گوشه نشین شده‌اند اتخاذ تصمیمی نکرده است.
حال این سوال باقی است که چرا ستاد مبارزه با مواد مخدر در قبال این مسئله سکوت اختیار کرده و مسئولان آن با گرفتن روزه سکوت پاسخگوی افکار عمومی نیستند.
آنها باید پاسخ دهند که خروجی نظام مدیریتی و کمیته‌های مختلف و معاونت‌ها و ادارات کل کاهش تقاضا و دفتر پیشگیری و مقابله با عرضه حاکم در ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور چیست؟
در زمانی که شعار ستاد مبارزه با مواد مخدر، اجتماعی کردن مبارزه با این پدیده شوم است و حتی برای آن همایش ملی برگزار کرده‌اند بوجود آمدن پدیده‌ای نوظهور به نام گورخوابی به جز شکست برنامه‌های مبارزه با مواد مخدر و شعار جدید آنها مبنی بر اجتماعی کرده مبارزه با آن چه می‌تواند باشد؟
این ستاد بحث کاهش آسیب‌های اجتماعی مبارزه با مواد مخدر را چند صباحی است که در دستور کار خود قرار داده و با آنکه در زمره وظایف یکی از معاونت‌هایش به وضوح وجود دارد اما گویا گورخوابی از سوی ستاد مبارزه با مواد مخدر بخشی از آسیب‌های اجتماعی اعتیاد به حساب نیامده است چرا که متولیان امر همچنان سکوت کرده‌اند.
در جامعه اسلامی که یکی از اهداف و آرمان‌های آن بحث عدالت و حمایت از محرومان جامعه است شنیدن چنین اخباری واقعا دردناک و غیر قابل قبول است ولو اینکه محدود باشد چرا که رویت چنین صحنه‌های زیبنده نیست.
شنیدن واژه گورخواب و کوتاهی مسئولان دولتی و گفتارهای طلبکارانه برخی از آنها نمک پاشیدن بر روی این زخم و این واقعیت تلخ جامعه است که غم و اندوه را چند صد چندان می‌کند.
اینکه مسئولین دولتی با موضع‌گیری احساسی و عاطفی به این واقعیت تلخ اشاره کنند و عذرخواهی نکرده و برنامه‌ای را از متولیان امر برای رفع این معضل نخواهند نوعی فرافکنی قلمداد شده و قطعا نمی‌تواند قابل قبول باشد.
مسئولین اجرایی باید در خصوص این موضوع ابتدا پیشگیری می‌کردند، حال که مطلع شدند باید اقدام می‌کردند چرا که امروز بیش از حرف زدن و شعار دادن نیاز به اقدام است. در این بین ستاد مبارزه با مواد مخدر که مرجع اصلی و ارشد مبارزه با مواد مخدر کشور است اظهار نظری نکرده و به نظر می‌رسد با شیب ملایم در حال عبور از کنار این موضوع است.
در حالی که متولی کنترل و جمع‌آوری معتادان که برخی از آنها به معتادان متجاهر تبدیل شده‌اند بر عهده دولت و دستگاه متولی آن نظیر ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور گذاشته شده اما این ستاد عملا در قضیه گورخوابی بخشی از افراد که بنا به برخی دلایل از سوی جامعه طرد شده و یا خود گوشه نشین شده‌اند اتخاذ تصمیمی نکرده است.
حال این سوال باقی است که چرا ستاد مبارزه با مواد مخدر در قبال این مسئله سکوت اختیار کرده و مسئولان آن با گرفتن روزه سکوت پاسخگوی افکار عمومی نیستند.
آنها باید پاسخ دهند که خروجی نظام مدیریتی و کمیته‌های مختلف و معاونت‌ها و ادارات کل کاهش تقاضا و دفتر پیشگیری و مقابله با عرضه حاکم در ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور چیست؟
در زمانی که شعار ستاد مبارزه با مواد مخدر، اجتماعی کردن مبارزه با این پدیده شوم است و حتی برای آن همایش ملی برگزار کرده‌اند بوجود آمدن پدیده‌ای نوظهور به نام گورخوابی به جز شکست برنامه‌های مبارزه با مواد مخدر و شعار جدید آنها مبنی بر اجتماعی کرده مبارزه با آن چه می‌تواند باشد؟
این ستاد بحث کاهش آسیب‌های اجتماعی مبارزه با مواد مخدر را چند صباحی است که در دستور کار خود قرار داده و با آنکه در زمره وظایف یکی از معاونت‌هایش به وضوح وجود دارد اما گویا گورخوابی از سوی ستاد مبارزه با مواد مخدر بخشی از آسیب‌های اجتماعی اعتیاد به حساب نیامده است چرا که متولیان امر همچنان سکوت کرده‌اند.
