حال سؤال این است که این ویلا واقعاً متعلق به آقای وزیر است؟ اگر این ویلا متعلق به آقای آخوندی است، ایشان چرا برای مردمی که نگران مسکن مهر خود هستند هیچ تلاشی نمی‌کند و به‌جای اینکه امیدواری به آن‌ها بدهد، اعلام می‌کند مسکن مهر طرح مزخرفی است؟[1]

*******

در شرایطی که وزارت راه و شهرسازی هیچ برنامه‌ای جز تحریک تقاضا با استفاده از مکانیسم پرداخت وام خرید و البته جوسازی برخی رسانه‌های وابسته برای برهم زدن بازار مسکن نداشت، عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی سیاست دولت نهم و دهم برای خانه‌دار کردم اقشار کم‌درآمد را به باد انتقاد گرفت.

وی در گردهمایی مدیران ارشد و روسای شعب بانک مسکن با بیان این‌که صندوق‌های پس‌انداز منطقه‌ای و پروژه‌ای در انتظار دریافت مجوز هستند گفت: متأسفانه در دولت‌های نهم و دهم با این شعار عام‌پسند که نیازی به پس‌انداز برای خانه‌دار شدن نیست با 500 هزار تومان می‌توان خانه‌دار شد، رژیم پس‌انداز از بین رفت و در اواخر دهه هشتاد شاهد اضمحلال رژیم پس‌انداز مسکن و تشویق سیاست مصرف مسکن بدون پس‌انداز بودیم.[2]

وزیر راه و شهرسازی در جای دیگری می‌گوید: طرح فاجعه‌آمیز مسکن مهر باوجوداینکه صد هزار میلیارد تومان هزینه به همراه داشت، اما در گزارش وزیر کشور اعلام شد حدود 19 میلیون بد مسکن در کشور وجود دارد و 9 میلیون نفر حاشیه‌نشین؛ البته وزارت راه و شهرسازی به تکمیل مسکن‌های مهر متعهد است و حدود 2 میلیون و 215 هزار پروژه را مورد رسیدگی قرار داده است. نکته دیگر اینکه 117 هزار واحد مسکن مهر فاقد متقاضی هستند که جای تأمل دارد.[3]

آخوندی همچنین می‌گوید: «اینکه بنده همواره به مسکن مهر نقد دارم و از آن گله می‌کنم به این دلیل است که در انجام و اجرای چنین کارهایی که میلیون‌ها نفر به آن وابسته هستند در وهله نخست باید قبل از اجرا در هنگام مطالعات به فکر تأمین زیرساخت‌ها و خدمات زیربنایی می‌بودند. اینجاست که جای نقد جدی دارد و در حال حاضر همه را گرفتار خودکرده است.»[4]

آخوندی تصریح کرد: به همین خاطر اگر ما در کوه و بیابان یکسری واحدهای متراکم باقیمت نازل و بدون خدمات ایجاد کنیم نمی‌تواند درد قابل‌توجهی از مردم دوا کند. مطمئن باشید اگر کیفیت زندگی در شهرها بهبود یابد و مردم بتوانند درآمد لازم را کسب کنند بهتر از دولت می‌توانند برای خود مسکن تهیه کنند تا اینکه من به‌عنوان وزیر در زندگی مردم دخالت کنم و وارد ساخت‌وساز مستقیم شوم.[5]

اما وزیر راه و شهرسازی در بیست و سوم مردادماه 92 و در جلسهٔ رأی اعتماد مجلس گفته بود:«شخص من هرگز با مسکن مهر مخالف نبوده و نیستم و من جزو اولین کسانی بودم که این موضوع را وارد نظام برنامه‌ریزی ایران کردم که بعدازآن، این مسئله ردیف پیدا کرد و مباحث دیگری چون بهسازی مسکن روستایی و مسکن اجتماعی تا قبل از دورهٔ مسئولیت من در تاریخ ایران سابقه ندارد.»

حال معلوم نیست مردم باید به خانه وزیر نگاه کنند یا به اظهارات پرتناقض وزیر؟