به گزارش مشرق، هادی محمدی در یادداشت روزنامه جوان نوشت:
شاه‌بيت جنجال‌هاي تبليغاتي در غرب و رسانه‌‌هاي منطقه‌اي حامي تروريست‌ها و تلاش‌‌هاي غربي در شوراي امنيت سازمان ملل اين است كه «تروريست‌ها را نابود نكنيد». اينكه چرا غربي‌ها و حاميان تروريست‌‌هاي تكفيري درباره حلب تا اين حد حساسيت به خرج مي‌دهند صرفاً به اهميت شهر حلب مربوط نيست بلكه شرق حلب كه 35 گروه تروريستي را در خود جاي داده و معجوني از تكفيري‌‌هاي رنگارنگ است كه هر يك از آنها به يكي از كشورهاي غربي، تركيه و عربستان و قطر وابسته‌اند و تعداد قابل ملاحظه‌اي از افسران اطلاعاتي و نظامي اين كشورها در بين تروريست‌‌هاي حلب هستند، اين بدان معناست كه اسارت هر يك نفر از اين عناصر دولت‌‌هاي غربي و منطقه‌اي در كنار افشاي اسناد و مدارك وابستگي و ارتباط آنها با كشورهاي ياد شده چيزي نيست جز افشاي حمايت‌‌هاي مالي و لجستيكي و تسليحاتي اين دولت‌ها كه در اتاق جنگ خود، مستقيماً از اطلاعات جاسوسي و شنود و ماهواره‌اي امريكا و تركيه بهره‌مند مي‌شدند.
همه دغدغه غربي‌ها كه نابودي تروريست‌ها را جنايت جنگي مي‌دانند و حفظ ظرفيت‌‌هاي آنها را با نام شهروندان حلب پوشش داده‌اند، اين است كه حقايق فوق برملا نشود. نكته مهم اين است كه تعداد باقي مانده تروريست‌ها اهميتي براي غرب ندارد ولي صرفاً با نگراني از افشاي افراد و اسناد ياد شده از اين حقيقت برملا شده جلوگيري مي‌كنند، لذا با وجود هماهنگي‌هاي بين‌المللي و منطقه‌اي مبني بر خروج تروريست‌ها از چند محله باقي‌مانده در حلب، طي روز چهارشنبه از اين محلات خارج نشدند و اقدام به سوزاندن اسناد و از بين بردن تمامي آثار و امكانات ارتباط با كشورهاي حامي كردند.
همه دغدغه غربي‌ها كه نابودي تروريست‌ها را جنايت جنگي مي‌دانند و حفظ ظرفيت‌‌هاي آنها را با نام شهروندان حلب پوشش داده‌اند، اين است كه حقايق فوق برملا نشود. نكته مهم اين است كه تعداد باقي مانده تروريست‌ها اهميتي براي غرب ندارد ولي صرفاً با نگراني از افشاي افراد و اسناد ياد شده از اين حقيقت برملا شده جلوگيري مي‌كنند، لذا با وجود هماهنگي‌هاي بين‌المللي و منطقه‌اي مبني بر خروج تروريست‌ها از چند محله باقي‌مانده در حلب، طي روز چهارشنبه از اين محلات خارج نشدند و اقدام به سوزاندن اسناد و از بين بردن تمامي آثار و امكانات ارتباط با كشورهاي حامي كردند.
اگرچه اطلاعات فراواني از مكالمات و ارتباطات اين تروريست‌ها با اتاق جنگ مشترك تركيه و امريكا در مرزهاي سوريه و مدارك فراوان ديگري از ارتباطات آنها وجود دارد ولي صيد تعدادي از افسران نظامي و اطلاعاتي غرب، ترك و سعودي و قطر، مي‌توانست به مدرك زنده اين جنايت قرن تبديل شده و بان‌كي‌مون را در روزهاي پاياني در پست دبير كلي سازمان ملل بيش از گذشته شرمنده كند كه در بيانيه‌هاي رسمي، اين تروريست‌ها را جنگجو ننامد و به ماهيت واقعي آنها اعتراف كند.
