به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، نشست نقد و بررسی فیلم مستند «انحصار ورثه» در سالن ۲ پردیس سینمایی چارسو و در حاشیه برگزاری دهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت با حضور «سعید قطبی زاده» منتقد و «محمدعلی شعبانی» کارگردان برگزار شد.

سعید قطبی زاده منتقد و مدرس سینما ضمن اشاره به فراوانی ساخت مستند درباره شهید آوینی اظهار داشت: از نظر من هر مستندی که راجع به آوینی ساخته می‌شود، دافعه برانگیز است چرا که تعداد این فیلم‌ها زیاد است و همه حرف‌ها کلیشه‌ای است. من با همین ذهنیت رفتم تا فیلم را ببینم. ولی الان در جایگاه بیننده نگران این هستم که جلوی فیلم گرفته شود.
 
وی در ادامه گفت: این فیلم ناب ترین تصویر از آوینی را به مخاطب نشان می‌دهد. اصولا ما دو نوع پرتره داریم، پرتره آدمی که هست و آدمی که نیست. در نوع دوم چون شخصیت فیلم زنده نیست دامنه تحقیق وسیع‌تر است. در این فیلم ما با شخصیت تازه‌ای از آوینی مواجه می‌شویم.
 
این منتقد سینما در خصوص ضعف فیلم توضیح داد: اشکال این فیلم نریشن آن است. فیلم تل زمانی که ناصر طهماسب جای آوینی صحبت می‌کند و نامه‌های او را می‌خواند خوب است اما  وقتی که صدای گوینده را می‌شنویم فیلم دچار اشکال می‌شود.
 
قطبی زاده ضمن اشاره به ویژگی‌های فیلم بیان کرد: «انحصار ورثه» راجع به ویژگی‌های پنهان نگه داشته شده آوینی است. فیلم باید دیده شود. گذشتن آدم‌هایی مثل آوینی نباید کلیت او را تحت شعاع قرار دهد. آدم‌هایی مثل «محمدعلی فارسی» در این فیلم واقعا شجاعانه حرف زدند. شعبانی در مقام فیلمساز به صراحت حرف نمی‌زند و زبان سینمایی حرف می‌زند. سکانس تک گویی فروغ فرخزاد در فیلم «خانه سیاه است» و مرتضی آوینی در «روایت فتح» که به هم کات می‌شود، نمونه خوب آن است. در فیلم اشاره می‌شود که سوزاندن اشعار آوینی توسط خودش نمادین است و فرد نمی‌تواند به کلی از گذشته خودش به یک مرتبه جدا شود.

این مدرس سینما در ادامه توضیح داد: نکته دوم بحث تعادل در فیلم است. عده ای ممکن است آوینی را دوست نداشته باشند و عده‌ای هم شیفته او باشند اما باید گفت که «انحصار ورثه» یک پرتره واقعی از آوینی است.