امیر عزیز، ما در حال حاضر با کمبود تجهیزات در نیروی هوایی رو به رو هستیم، و تجهیزات فعلی هم با عمر دهی انقلابی همچنان سر پا هستند، وگرنه باید تا امروز از رده خارج می شدند. از طرف دیگه، تجهیزات مورد استفاده ما در نیروی هوایی یا تجهیزات قدیمی خارجی هستند، یا تجهیزات بومی سازی شده توسط متخصصین داخلی که در سایر کشورها مورد استفاده قرار نمی گیرند. در همچین شرایطی، نیروی کشور همسایه باید با چه تجهیزاتی آموزش ببینه؟ با تجهیزات بومی ما که در کشور خودش وجود ندارند، یا اینکه باید تجهیزات خودش را هم از کشورش بیاورد؟ از طرف دیگه، در این چند مانور اخیر نیروی هوایی، ما در هر مانور یک یا چند سقوط داشتیم؛ در این شرایط چطور انتظار داریم کشورهای همسایه ما به پرنده های ما یا به آموزش های ما اعتماد کنند؟ البته قصدم کوچک جلوه دادن تلاش های شبانه روزی متخصصین صنعت هوایی کشور نیست؛ با این تحریم ها و مشکلات مختلف، این عزیزان زحمت زیادی برای سر پا نگه داشتن ناوگان هوایی کشور و ارتقاء آن می کشند، اما باید این را هم در نظر بگیریم که پیشنهادی که ارائه می کنیم، آیا صرفا جنبه تبلیغاتی دارد، یا اینکه عملا منطقی هم هست؟