زنوزق در کوهپایه‌های کوه قلعه قرار دارد و به همین خاطر از اصول معماری پلکانی ایران هم استفاده کرده؛ اتفاقا به همین دلیل هم به زنوزق یا "زنوز داغ" مشهور شده، یعنی زنوز کوهستانی و به مرور و در گویش عامیانه به زنوزاغ و زنوزق تبدیل شده است.

این منطقه به دلیل شکل کوهستانی منحصر به فردش، دهها چشمه جوشان دارد، چشمه هایی که بیشتر آنها در باغات می جوشند و موجب استمرار سرسبزی می شوند.

امتداد این جاده به ییلاق "ماهار" می رسد، دشت وسیع و سرسبزی که اهالی از سبزیجات تازه و مفید آن بهره می گیرند.

به گزارش مهر، اگر طالب دیدن یک سد پر آب هستید، می توانید این جاده را تا تندیس "فهمیده" طی کنید، بعد به سمت راست بپیچید، چند دقیقه بعد سد زنوز را خواهید دید که حاشیه ای سرسبز و دیدگاهی زیبا دارد.

هرچه باشد اینجا روستایی است که آثاری از دوره ایلخانی و صفوی دارد و بسیاری معتقدند قدمت روستا خیلی بیشتر از اینهاست؛ حتی برخی با استناد به نقوش برخی سنگ قبرها، قدمت سکونت در زنوزق را تا دوره میتراییسم عقب می برند.

در این گشت و گذار، چیزی که بیش از همه توجه و تعجب شما را برخواهد انگیخت، سنگفرش مرتب روستا و در و پنجره هایی است که با رنگهای آبی و سبز و قرمز رنگ آمیزی شده اند.

البته این به جز حیرت شماست وقتی در مورد سطح تحصیلات مردم روستا مطلع شوید؛ زنوزق یکی از باسوادترین روستاهای کشور است، تعداد افراد دارای لیسانس و فوق لیسانس در روستا زیاد است و هر سال بر این تعداد افزوده می شود؛ کافی است با یکی از اهالی هم کلام شوید تا اطلاعات جالبی در این مورد بگیرید.

اهالی می گویند در سی سال اخیر بیش از 500 نفر از اهالی روستا، پس از اتمام تحصیلات خود شغل معلمی را انتخاب کرده اند و تدریس از مشاغل مورد علاقه و پر رونق زنوزق است.

پشت بام های خوشمزه

زنوزق، روستای پلکانی زیبایی است. مثل تمام روستاهای پلکانی، پشت بام خانه پایین دست، حیاط خانه بالا دست است و اینگونه زندگی آرام و مسالمت آمیزی میان مردم جریان دارد.

برای این کار، زردآلوهای رسیده و مناسب این کار را جدا کرده، می شویند، هسته آن را جدا می کنند و آنها را روی سینی چوبی باز می کنند.

حالا نوبت آماده کردن کوره است. به جز سوخت و هیزم، مقداری گوگرد در کوره ریخته می شود و وقتی کوره به دمای مناسب رسید، طبق های زردآلو در آن قرار می گیرد. این طبق ها باید بین هشت تا 10 ساعت در کوره بمانند، اما تا اتمام کار تقریبا سه روز باقی مانده است.

در این سه روز، طبق ها روی پشت بام خانه ها و زیر آفتاب تابستانی چیده می شوند تا آب اضافی آنها تبخیر شده و کاملا خشک شود.

این سه روز تنها فرصت دیدار از منظره چیده شدن طبق ها نیست، چون در تمام طول تابستان باغات میوه دارند و این فرآیند به مرور و در طول این فصل انجام می گیرد.

زنوزق چشم اندازهای زیبایی هم دارد؛ باغهایی که در هر کران چشم شما را می نوازد، درختان سیب و گردو و بادام و زردآلو و امثال آن زیادند. به همین دلیل این روستا در هر فصلی، دیدنی خاصی دارد، از زمان شکوفه دادن این درختان که همه جا رنگین می شود گرفته، تا رسیدن میوه ها و پاییز باشکوه این درختان و حتی زمستان سپید و بسیار سرد روستا، هرکدام زیبایی خاص خود را دارند.

دستانی پر از زردآلو

سوغاتی های زنوزقی بیشتر از جنس طبیعتند، انواع میوه و خشکبار برای خریدن قابل دسترسی هستند؛ زردآلو، قیصی، برگه زردآلو، لواشک، گردو و میوه های سردرختی روستا طعم بی نظیری دارند. برای تهیه این میوه ها باید از یکی از اهالی روستا بخواهید تا برایتان از این اقلام بیاورد و چون تمام اهالی باغدار هستند، هیچ کس به شما نه نمی گوید.

هم سیاحت، هم زیارت

در رفت و بازگشت به این روستای زیبا، می توانید از دیدنی های موجود در مسیر هم لذت ببرید.

اولین این دیدنی ها شهر زنوز است، شهری آرام و دارای معادن خاک سفید و تولید بالای ظروف چینی مرغوب.

در ادامه مسیر شهر مرند و اطراف آن با بناها و دیدنی هایی مانند مسجد جامع مرند یا کلیسای سهرل به استقبالتان می آید و دیدن تپه های رنگین و دشت های گل زرد، کوههای ماهار و آغداش و ییلاق منطقه خالی از لطف نیست.