به گزارش مشرق، عصر ايران نوشت:
رياست محترم جمهوري در مراسم ضیافت افطار کارکنان مجموعه نهاد ریاست جمهوری كه چهارشنبه شب در مسجد سلمان فارسي در نهاد رياست جمهوري برگزار شد ضمن تقدير از تلاش هاي مجموعه كاركنان اين نهاد آماري از مراجعه مردم در طول 6 سال گذشته به اين نهاد ارايه كرد كه بسيار قابل تامل است.
محمود احمدي نژاد در اين مراسم اظهار داشت :‌ " اینکه در طول 6 سال گذشته 30 میلیون نفر برای رفع مشکلات خود به این مجموعه مراجعه کردند، نشان‌دهنده حجم بالای فعالیت‌های انجام شده در این مجموعه است. "

درباره اين آمار ارايه شده از سوي رييس جمهوري موارد و نكات زير قابل ذكر است :
1- اين آمار نشان مي دهد كه در 6 سال گذشته به طور متوسط هر سال 5 ميليون نفر براي مشكلات و مسايل خود به نهاد رياست جمهوري مراجعه كرده اند . اگر اين رقم بر فرض اينكه همه روزهاي سال روز كاري باشد تقسيم بر تعداد روزهاي سال بشود رقمي حدود 13700 مراجعه كننده براي هر روز كاري نهاد رياست جمهوري مي شود كه به گمان راقم اين سطور نهاد رياست جمهوري به هيچ وجه ظرفيت پرسنلي براي پاسخ دهي به اين تعداد مراجعه كننده در روز را ندارد.
حال بماند کارهای روتین این نهاد مهم کشوری که قاعدتاً جدای از این مراجعات است!

وانگهی آیا واقعاً در این شش سال ، نزدیک به نصف ملت ایران به خیابان پاستور و نهاد ریاست جمهور رفته اند؟!

در این که نهاد ریاست جمهوری محل مراجعه مردم است و کارکنان این نهاد و شخص رئیس جمهور نیز برای حل مشکلات مردم زحمات زیادی می کشند سخنی نیست اما ، آمار اعلام شده نیز باید قابل قبول به نظر بیاید تا اجر کسانی که متقبل زنج و زحمت می شوند ، در سایه عدد و رقم های آنچنانی ضایع نشود.

2- بر فرض صحت اين آمار ، بايد چند نكته را اشاره كرد :

این آمار اعترافی تلخ است به این که مردم ایران واقعاً دچار مشکلات زیادی هستند ، آنقدر که دهها میلیون نفرشان فقط به نهاد ریاست جمهوری رفته اند تا بلکه گرهی از کارشان گشوده شود.

این آمار باعث افتخار نیست کما این که هر چقدر آمار افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی بالا باشد ، جای بالیدن ندارد و باعث ناراحتی و شرمساری ملی است.

30 ميليون مراجعه كننده به نهاد رياست جمهوري يعني 30 ميليون شهروندي كه بنا به هر دليلي مشكل دارند و كار آنها در مراتبي از بوروكراسي اداري به بن بست خورده که به نهاد رياست جمهوري مراجعه کرده اند. البته این تنها آمار کسانی است که جان به لب شده و دست به دامن ریاست جمهوری شده اند و الا آمار افراد مشکل دار ، قطعا بیش از آمار مراجعین به نهاد ریاست جمهوری است.

اين تعداد مراجعه كننده به نهاد رياست جمهوري در 6 سال گذشته اگر نگوييم يك فاجعه ملي است ، قطعا نشان از ناكارآمدي سيستم اداري كشور است .

آيا تشكيلات ديوان سالاري كه در اطراف و اكناف كشور پراكنده است و میلیاردها دلار از بودجه بيت المال سالانه صرف آن می شود، براي رسيدگي به مشكلات مردم نيست ؟ آيا با اين آمار رياست جمهوري نبايد فاتحه تشكيلات ديوان سالاري و اداري كشور را خواند؟

این افراد اگر مشکل شان در یک سیستم اداری سالم حل می شد ، آیا نیازی داشتند که شال و کلاه کنند و در سرما و گرما ، رنج سفر را به جان بخرند و از سیستان و بلوچستان هرمزگان و خوزستان گرفته تا آذربایجان و کردستان و خراسان و کرمان و گیلان و لرستان و خوزستان و ... به تهران بروند تا بلکه در خیابان پاستور مشکل شان حل شود؟!

عدد 30 میلیون ، حتی اگر مبالغه آمیز باشد و عدد واقعی حتی اگر یک دهم این میزان باشد ، باید به فکر یک تحول بزرگ در سیستم بروکراسی کشور بود که از حل مشکلات مردم عاجز است.
البته باید برای اصلاح ساختار های اقتصادی نیز فکری اساسی کرد چه آن که بخش مهمی از این مشکلات ، ریشه های اقتصادی دارند که در پروسه دیوان سالاری هم قابل رفع و رجوع نیستند.

و پایان سخن این که بهتر بود رياست محترم جمهوري تنها به ارايه آمار درباره تعداد مراجعان به نهاد تحت مديريت ايشان اكتفا نكرده و آمار حل مشكلات مراجعان را نيز اعلام می کرد تا مشخص شود آیا واقعاً مشکل این افراد حل شده است یا این که سفری بیهوده به تهران داشته اند؟!