بعد از جام‌جهانی 1998 بود که به یکباره بازیکنان جوان و باستعداد ایرانی به لیگ‌های معتبر اروپایی و خصوصا بوندس‌لیگا ترانسفر شدند. شاید بتوان گفت در یک مقطع زمانی می‌شد بازیکنان ایرانی را در هر کشور اروپایی جست‌وجو کرد. در ایتالیا، آلمان، انگلیس، بلژیک و دیگر کشور‌ها با این حال رفته رفته سرچشمه این رود خروشان رو به خشک شدن نهاد و حضور بازیکنان ایرانی کم‌رنگ و کم رنگ‌تر شد و به جای آن این بازیکنان چشم‌بادامی بودند که طلایه‌دار فوتبال آسیا در قاره سبز شدند.

امری که دلیل آن واضح و مبرهن است. حمایت شرکت‌های اقتصادی و بار تبلیغات که این بازیکن برای باشگاه مطبوع به ارمغان می‌آورند و نیز رفتار حرفه‌ای در فوتبال حرفه‌ای امروز دنیا باعث شده که بازیکنان ژاپن و کره‌جنوبی خیلی بیشتر مورد پسند باشند.

آنچه امروز ما شاهد آن هستیم حاصل یک برنامه‌ریزی دقیق و مدون از سوی این کشور‌ها بوده، فوتبال ژاپن و کره‌جنوبی امروز به واقع یک فوتبال حرفه‌ای است که بازیکنان در این قالب رشد می‌یابند. نگاهی به لیگ این دو کشور خود روشن‌کننده این موضوع است. از این رو بازیکنانی که از این دو کشور وارد فوتبال اروپا می‌شوند دنیای حرفه‌ای فوتبال را می‌شناسد.

به این مورد مسئله اسپانسرینگ را هم اضافه کنید. وقتی شرکت‌هایی مثل سونی و پاناسونیک که غول لوازم صوتی و تصویری هستند از این بازیکن‌ها حمایت می‌کنند نتیجه مشخص است. به یاد دارم وقتی یک بازیکن ژاپنی تنها می‌خواست در باشگاه هامبورگ تست بدهد انواع و اقسام تبلیغات و حمایت‌ها از او به عمل آمد این در حالی است که خود من در مدت 8 سال حضور فعال و فیکس در هامبورگ حتی از حمایت یک شبکه داخلی هم بهره‌مند نبودم. در صورت که عناوین زیادی به دست آوردم و حتی به کاپیتانی این تیم هم رسیدم. استعداد فوتبال ایران یک استعداد ناب است اما آیا می‌توان با تکیه بر این خصیصه حریف دنیای حرفه‌ای فوتبال و قدرت تبلیغاتی شرکت‌های بزرگ شد. این که می‌گویم حضور بازیکنان ژاپنی و کره‌‌ای حاصل یک برنامه‌ریزی مدون و مدیریت توانمند است سختی به گزاف نیست.

بازیکنان ژاپنی استعداد یک بازیکن ایرانی را ندارند اما تلاش و پشتکار و نیز نظم ‌پذیری فوق‌العاده‌ای دارد که حاصل همان برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح فوتبال است. با این حال نباید از یک نکته غافل شد و آن هم حضور در جامعه جهانی است. فوتبال آسیا در جهان امروز جدی گرفته نمی‌شود و این حقیقتی است که باید به آن اذعان داشت.

وقتی در اخبار روز فوتبال جهان خبر‌های مربوط به فوتبال آسیا معطوف به قهرمانی یک تیم در لیگ کشور خود است پس نتیجه می‌گیریم هنوز این فوتبال برای مردم جهان مهم نیست. تنها راه شناساندن فوتبال آسیا،‌ حضور در جام‌جهانی بازیکنان این قاره به لیگ‌های معتبر اروپایی است کما اینکه ما در دو دوره حضور خود در جام‌جهانی توانستیم موفقیت‌های بزرگی به دست آوریم. همان‌طور که دو کشور ژاپن و کره‌جنوبی هم که حضوری مستمر و موفق در چند دوره اخیر جام‌جهانی داشته‌اند موفقیت‌های بزرگتر نصیبشان شده است.