به گزارش مشرق، خوشم می آید: اردوگاه ترامپ واقعیت تشکیلات سیاسی را برملا می کند؛ منجلابی از فساد به متعفنی منجلاب های آمریکای لاتین. این از نمایش های واریاته سرگرم کننده تر است. تقلای دیوانه وار کرم کدوهای سیاسی برای جفت و جور کردن انتخابات های مقدماتی، تغییر دادن مقررات و چوب لای چرخ رای دهندگان گذاشتن- هر کاری برای دفاع از حصارهای راحت و آسوده خود- هرگونه تظاهر به دمکراسی را برباد می دهد.
امروز صبح در گزارش دراج آمده بود:« بالاترین شمار رای دهندگان جمهوریخواه در طول تاریخ برای ترامپ.» جمهوریخواهان می خواهند از شرّ چه کسی خلاص شوند؟ ترامپ.
در همین صفحه بر اساس گزارشی از یک نظرسنجی، ترامپ در سطح کشوری دوشادوش هیلاری قرار دارد. جمهوریخواهان می خواهند از شر چه کسی خلاص شوند؟ حدس بزنید.
فوق العاده است. جناح راست به دنبال کسی است که هیلاری بتواند او را شکست دهد. او می تواند کاسیچ یا کروز را جوری شکست دهد که انگار پا روی حشره ای گذاشته است. ولی در عمل ترامپ ممکن است بر او پیروز شود. این چیزی است که جمهوریخواهان می کوشند از آن اجتناب کنند. آیا چنین چیزی با عقل جوردر می آید؟
جور درمی آید. جمهوریخواهان مأیوسانه می کوشند پشت تنها نامزد جمهوریخواهان را که می تواند برنده انتخابات ریاست جمهوری شود خالی کنند، چرا؟ چون هیلاری یکی از خودشان است. چون همانطور که هر موجود ذی شعوری تاکنون متوجه شده، جمهوریخواهان و دمکرات ها اعضای یک باشگاه فاسد از انگل های خون آشام و بازوهای اجرایی شرکت ها، وال استریت و لابی اسرائیل هستند و صد البته کسانی که می خواهند آمریکا به هر بهایی جهان را در کنترل داشته باشد. اگر هیلاری که یکی از انگل های خودشان است از ترامپ بهتر نیست کی بهتر است؟
آخرین دغلبازی در این میان، اقدام فرماندار ویرجینیا برای اجازه دادن به تبهکاران محکوم شده برای رأی دادن است. آشکارا روشن است که هدف افزایش دادن رأی سیاهان برای هیلاری است.
آیا دو حزب در تلاش خود برای سد کردن راه ترامپ موفق خواهند شد؟ آیا ممکن است حتی راه حل مارتین لوترکینگی را در پیش بگیرند؟ اگر نامزدی ریاست جمهوری را از ترامپ به سرقت برند جامعه چه خواهد کرد؟ جامعه چه می تواند کند؟ حتما اعتراضات و تظاهرات خیابانی صورت خواهد گرفت، اما خب که چه؟ باشگاه همپالگی ها فقط منتظر می ماند تا آنها خیابان ها را ترک کنند. زمانی که جامعه ای دریابد که هیچ قدرتی بر حکومتگران خود ندارد، با گام هایی بلند کناره گیری می کند. جمهوریخواهان فروشگاه ها را غارت نمی کنند، شهرها را به آتش نمی کشند و خیلی زود به خانه برخواهند گشت. اما تمامی جهان شاهد خواهد بود که آمریکاییان هیچ حمایتی ندارند، که همپالگی ها هرکاری که میلشان است انجام می دهند. به جهان سوم خوش آمدید!
اما نقاب ها برای همیشه فروخواهد افتاد.
اگر جمهورخواهان زیرآب ترامپ را بزنند و هیلاری در مقابل کاسیچ یا کروز یا یک بی فکر و مسئولیت نشناس دیگر وارد صحنه انتخابات شود، آنگاه چه؟ حتما انتخاب ما هیچ تفاوتی به وجود نخواهد آورد. اما دست کم ما ماهیت واقعی این جانوران را خواهیم دید. آنها قبضه خود بر کشور را ادامه خواهند داد، اما جهان با ماهیت آنها آشنا خواهد شد.
خواهند فهمید که آمریکا چیست: فاسد تا اعماق ریشه ها. بله، فساد با مهارت پنهان می شود یا به هیئتی دیگر تغییر قیافه می دهد. با این حال وجود دارد.
آمریکا به فاسدی مکزیک است، اما فساد آمریکا بسیار کارآمدتر است. در میان طبقه متوسط سفید پوست، فساد چندان زیاد نیست. اما در درون باشگاه همپالگی ها، در زیر سطح تزئین شده، در آدلسون ها و اپستین ها و کلینتون ها و بوش ها، تعفن فساد در حد اعلای خود است.
این کار با هوشمندی انجام می شود و ندرتا کارهای پستی چون رشوه علنی در آن دخیل است. با این حال نتایج این فساد در همه جا مشهود است. مثلا مردانی که دقیقا می دانستند کاری که انجام می دهند مهندسی حباب وام های دانشجویی است. با این حال این کار قانونی است، مثل بسیاری از دیگر حقه ها. قراردادهای نظامی هنگفت برای چیزهایی که نیاز نیست، کنترل نزدیک سیاست خاورمیانه ای از سوی اسرائیل، مراقبت های بهداشتی ضعیف با قیمت های بالا، از درون پوک کردن عامدانه صنایع آمریکایی به گونه ای که شرکت ها بتوانند خودشان را در چین ثروتمندتر کنند، تمام این کارها قانونی است. شما به کنگره پول می دهید و کنگره هر چیزی را که می خواهید برایتان قانونی می کند.
کارت های اعتباری که در سطح بین المللی مردم را وسوسه می کند خود را گرفتار بدهی های سنگین کنند و نرخ های بهره رباخوارانه بپردازند، قانونی اند. شرکت های داروسازی کلان به کنگره پول می دهند تا به گونه ای قانونگذاری کند که سیستم مدیکر نتواند بر سر قیمت داروها چانه زنی و دریچه ای به خزانه داری باز کند. فساد است، اما قانونی.
تحت حاکمیت باشگاه همپالگی ها، مراقبت های درمانی به شکل یک منبع حاصلخیز برای کسب اموال نامشروع و قانونی شده درآمده است: یک بار من به یک قطره چشم به اسم مورو نیاز پیدا کردم که ساخت شرکت های بوش و لامب بود و بخش عمده ای از آن را آب نمک تشکیل می دهد. یک بسته آن در واشنگتن 23 دلار و در وینچستر 19 دلار قیمت داشت. دقیقا مشابه همین محصول که ساخت مکزیک بود، در همه جا 6 دلار قیمت داشت، اما در کجا و برای چه کسانی؟ چه چیزی به سناتورها پرداخت شد تا حذف آن را قانونی کنند یا نگاه چندان دقیقی به آن نیندازند یا اصولا به آن نگاه نکنند؟به گوآتمالا خوش آمدید!
فساد به هدف دولت تبدیل شده و باشگاه همپالگی ها از قبل آن مفت خواری خود را می کند. می خواهید معادل سیاسی یک توالت صحرایی را در اوگاندا ببینید؟ به وزارت مسکن و توسعه شهری نگاه کنید. قول می دهم از مشاهده حیف و میل منابعی که روانه جیب هایی خاص می شود به وحشت خواهید افتاد.
بپرسید فِرد، چرا این حرف را می زنی؟ آیا دانشجوی این سازمان هستی؟ نه. من هیچ چیز درباره این سازمان نمی دانم. اما چیزهای زیادی درباره دولت می دانم. وزارت مسکن و توسعه شهری تشکیلاتی است با افزون بر 30 میلیارد دلار بودجه در سال که هیچ نظارتی روی هزینه کردن آن نیست. تا به حال در روزنامه ها چشمتان به یک گزارش درباره این سازمان خورده است؟ تضمین می دهم که این سازمان زیر سلطه گروه های نژادی مقدسی که چون یک امتیاز ویژه آن را می دوشند، و زیر سیطره شرکت های بزرگی که قرادادهای نان و آبداری با آن منعقد می کنند، قرار دارد.
یا به وزارت تجارت، وزارت آموزش و پرورش یا دایره امور سرخپوستان یا کنگره نگاهی بیندازید.
برای حفظ این گاوهای شیرده سودآور است که ما دارای یک نظام انتخاباتی بر اساس رقابت بین نامزدهایی هستیم که هیچ فرقی با هم ندارند. هیلاری درست عین جب بوش است در لباسی دیگر، بایدن یک آدم بی اهمیت همه جا به دردبخور است، کروز یک آدم همه جا به دردبخور و سازگار برای عضویت در باشگاه همپالگی هاست. از آنجا که هر دو حزب در یک همدستی آشکار از پرداختن به مسائلی که مردم دغدغه آنها را دارند پرهیز می کنند، رقابت به رقابتی تبلیغاتی از نوعی که در مدارس راهنمایی پیدا می شود تبدیل می شود. هر کسی که پیروز شود، این باشگاه همپالگی هاست که برنده است.
البته ترامپ هم یک میلیاردر است، اما او عضو حزب باد است، یک خائن به طبقه خود، بندیکت آرنولد میلیاردرها. او به مسائلی می پردازد که همپالگی ها می خواهند مسکوت باقی بماند. او در واقع آدم خطرناکی است. او جنگ های بی پایان (و به شدت سودآور)، صدور بی پایان (و به شدت سودآور) مشاغل آمریکایی به چین و واردات بی پایان (و به شدت سودآور) کارگر ارزان مکزیکی را به مخاطره می اندازد. او گاوهای شیرده مقدس را مورد تهدید قرار می دهد. به همین دلیل است که باید جلو او را گرفت.
نوشته: فرد رید[1]
ترجمه: هادی سعادت
منبع: http://www.informationclearinghouse.info/article44645.htm
[1] . Fred Reed نویسنده مستقل که با سایت های مختلف از جمله آرمی تایمز، واشنگتن، سلجر آف فروم، و واشنگتن تایمز همکاری داشته است.
