به گزارش مشرق، اندیکشده آمریکایی بروکینگز (Brookings) در گزارشی به قلم "سوزان مالونی" مدیر مرکز سیاست خاورمیانه سابان در اندیشکده راهبردی بروکینگز آمریکا با عنوان "آیا گره توافق هسته ای ایران باز شده است؟ دوباره فکر کنید" به نارضایتی طرف ایرانی از توافق هسته ای پرداخت و نوشت: افزایش شکایت های تهران نشان دهنده این است که توافق امضا شده در جولای ۲۰۱۵ دقیقا همان کاری را می کند که هدف طرف آمریکایی بوده است و این ما را خوشحال می‌کند.
به گزارش جام؛ سوزان مالونی در این گزارش نوشت: «کمتر از یک‌سال از امضای توافق هسته‌ای ایران با دیگر قدرت‌های جهانی می گذرد، اما شرایط مطرح شده در توافق برای بار دیگر زیر سوال رفته‌اند و باید پرسید آیا چرخ های توافق هسته ای در رفته اند.
در واشنگتن، جمهوری خواهان شروع به اتهام زنی به باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا کرده اند و اعلام داشته اند که اوباما به عمد کنگره را فریفته تا به توافق با ایران برسد. در تهران هم به دلیل باقی ماندن سایه تحریم های آمریکایی، رهبران ایران ایالات متحده را به جرم برآورده نکردن تعهدات در توافق متهم می کنند. در نتیجه، به نظر می رسد که توافق در شرایط خطرناکی قرار گرفته است و بیشتر تقصیرها هم به گردن دولت اوباما است.»
سوزان مالونی در ادامه نوشت: نارضایتی ایران وضعیت دیپلماتیک ناخوشایندی برای واشنگتن رقم زده است، اما این‌طور نباید تفسیر شود که توافق در حال نابودی است. در عوض، همجمه شکایت های تهران نشان دهنده این است که توافق امضا شده در جولای ۲۰۱۵ دقیقا همان کاری را می کند که هدف آمریکا بوده است و این ما را خوشحال می کند.
اندیشکده بروکینگز در ادامه افزود: اوضاع در تهران اما جدی تر از این حرف هاست. نارضایتی برخی ایرانی ها می تواند تنگناهای دیپلماتیک جدی برای واشنگتن ایجاد کند. وضعیت اما آن قدر بد نیست که سخن از فروپاشی توافق زده شود، بلکه برعکس، صدای انتقادهایی که از سوی برخی جناح های سیاسی در تهران به گوش می رسد، نشان می دهد توافق دقیقاً در همان مسیری است که قرار بوده باشد و آمریکایی ها خواهان آن بوده اند.
سوزان مالونی
این مقام ارشد اندیشکده راهبردی بروکینگز با تاکید بر مقابله با شکایت
های ایران گفت: «واشنگتن باید در مقابل گلایه‌های رو به رشد ایرانی ها در پسابرجام
برای کسب تخفیف های بیشتر ایستادگی کند. به عبارت دیگر، اگر ایران به دنبال بهبود
اقتصاد است، رهبر این کشور باید سیاست‌های خود را عوض کند و به اصلاح سیاسی،
اقتصادی و سیاست خارجی دست بزند. این تعجب آور نیست که ایرانی ها به دنبال بازسازی
سریع اقتصادشان باشند و آنها همین کار را با به راه انداختن کمپینی برای پایان
دادن به تحریم های اضافه آمریکایی ها شروع کرده اند.
ولی الله سیف، رییس بانک مرکزی ایران در ماه آوریل، در سفری که به
واشنگتن داشت، با زیر سوال بردن نتایج برنامه جامع اقدام مشترک، برجام، گفت که
ایران از رفع تحریم ها «تقریباً هیچ» چیز به دست نیاورده است. محمد جواد ظریف،
وزیر خارجه میانه روی ایران هم گفته بود «ایالات متحده باید کارهای بسیار بیشتری
انجام دهد» و افزوده بود «اگر یکی از طرفین توافق اقدامات قانع کننده ای در مسیر
توافق انجام ندهد، توافق در معرض شکست قرار خواهد گرفت.»
فهرست اقدامات مسأله ساز آمریکا شامل این موارد می شود: تلاش برای محدودسازی سفر خارجی ها به ایران، که این کشور را در مسیر بازسازی اقتصادی اش با بحران مواجه می کند و نیز رأی دادگاهی در آمریکا به مصادره ۲ میلیارد دلار از اموال ایران در این کشور. حسن روحانی، رییس جمهور ایران، این اقدام آمریکا را یک «دزدی قبیح» و نشانه ای از تداوم عداوت آمریکایی ها در قبال ایران دانسته است.
بروکینگز افزود: «مقامات ایرانی بارها از توافق شکایت کردند و آن را
بی نتیجه خواندند، در همین سو ولی الله سیف رئیس بانک مرکزی این کشور توافق را
بدون هیج دستاوردی اعلام داشت. محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران نیز اعلام
داشته است که ایالات متحده باید اقدامات بیشتری در راه توافق انجام دهد و هشدار
داده است که اگر یک طرف برجام را اجرا نکند، توافق رو به نابودی خواهد رفت.
رهبر عالی ایران، آیت الله علی خامنه ای نیز اعلام داشتند که آمریکایی ها روی کاغذ تحریم های بانکی ایران را برداشته اند اما در عمل با ایجاد ایران هراسی از انجام تجارت با ایران جلوگیری کرده اند. یکی دیگر از اتهاماتی که به آمریکا وارده است، اعلام سیاست ویزای ایالات متحده است که محدودیت های زیادی در بازگشت ایران به اقتصاد جهانی ایجاد خواهد. در نهایت هم غرامت 2 میلیارد دلاری از ایران منجر به بلند شدن فریاد دزد دزد ایرانی ها شده است.»
سوزان مالونی در پایان نوشت: « توافق هسته ای ایران و غرب خوب کار می کند: ورود دوباره ایران به اقتصاد جهانی، به بحث های داخلی در این کشور دامن زده و مطالبات عمومی را افزایش داده است. این واقعاً خوب است، اما برای آنکه بهتر هم بشود و ایران به اهداف بیشتر خود دست پیدا کند باید پا را فراتر گذاشته و باید امتیازات بیشتری را بدهد».
