به گزارش مشرق به نقل از مهر، تنی چند از نخبگان عضو بنیاد ملی نخبگان با حضور در خبرگزاری مهر و شرکت در نشستی با محوریت استفاده بهتر و حمایت موثر از نخبگان در کشور نسبت به نحوه توزیع گرنت های پژوهشی به محققان انتقاد داشتند.

دکتر مریم کبیر سلمانی- رتبه اول کشوری در رشته دکتری ژنتیک و استادیار پژوهشگاه ژنتیک در این نشست، بی اختیاری محقق در نحوه هزینه کرد گرنت های پژوهشی را یکی از نقاط ضعف در رابطه با حمایت موثر از نخبگان دانست و اظهار داشت: گرنت های پژوهشی که از سوی بنیاد ملی نخبگان به پژوهشگران اعطا می شود، به صورت بودجه های اعتباری به دانشگاه ها داده می شود از این رو کلیه اختیارات هزینه کرد این بودجه به معاونت علمی اختصاص می یابد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر از ما خواسته می شود که پروژه های تحقیقاتی را در مراکز رشد اجرایی کنیم در حالیکه امکانات مراکز رشد نسبت به دانشگاه ها کمتر است.

کبیر سلمانی پیشنهاد کرد: گرنت های پژوهشی در قالب درآمدهای اختصاصی به دانشگاه ها اعطا شود تا دست دانشگاه برای هزینه کرد این بودجه باز باشد.

وی گفت: در حال حاضر این بودجه به عنوان درآمدهای دولتی اعطا می شود که زیر نظر معاونت پروژه هزینه می شود.

اصرار دانشگاه ها برای تعریف پروژه و نپرداختن گرنت پژوهشی به محقق

دکتر مهرزاد نصیریان - رتبه دوم جشنواره بین المللی خوارزمی نیز در این نشست به برخی موانع برای هزینه کرد گرنت پژوهشی اشاره کرد و گفت: من از دو گرنت پژوهشی بنیاد ملی نخبگان برخوردار شدم ولی برای صرف آنها در اجرای پروژه ها با موانع بسیاری مواجه شدم.

وی با اشاره به این موانع توضیح داد: زمانی که اقدام به دریافت گرنت پژوهشی برای اجرای پروژه تحقیقاتی خود کردم تصور بر این بود که تعریف پروژه های تحقیقاتی بر عهده محقق باشد اما بعد دانشگاه اعلام کرد که تعریف پروژه های تحقیقاتی که از محل گرنت های پژوهشی اجرا می شود بر عهده دانشگاه است.

نصیریان به سرنوشت تجهیزات تحقیقاتی خریداری شده از محل گرنت پژوهشی اشاره کرد و افزود: همچنینی در حالی که اعلام شده بود این تجهیزات متعلق به فرد پژوهشگر است ولی دانشگاه ها از ارائه این تجهیزات به فرد محقق امتناع کرده و اجازه خروج این تجهیزات را نمی دهند.

نخبگان پزشکی در محرومیت مکانی و بودجه برای تحقیقات

سوده غفوری فرد - رتبه اول آزمون سراسری و استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به نحوه گذراندن دوره طرح برای رشته های پزشکی گفت: بهتر بود به جای اینکه نخبگان رشته های پزشکی در مناطق محروم گذرانده شود از آنها در مراکز تحقیقاتی و پژوهشگاه ها استفاده شود.

وی با تاکید بر اینکه اگر فردی دارای ظرفیت بیش از دیگران است و باید فضا برای این افراد بیشتر باشد تا از آنها در جهت رفع مشکلات کشور استفاده شود، اظهار داشت: دوره طرح رشته های پزشکی در مناطق محروم است که در این مناطق زیر ساختهای تحقیقاتی وجود ندارد از این رو از یک استعداد برتر که در این مناطق خدمت می کند چگونه می توان انتظار بروز خلاقیت داشت.

تأخیر در دریافت گرنت پژوهشی

غفوری فرد در ادامه به نحوه حمایت های بنیاد ملی نخبگان اشاره کرد و اظهار داشت: حمایت های بنیاد ملی بسیار دیر و طی یک بوروکراسی اداری قابل دریافت است. من از یک سال قبل تقاضای دریافت گرنت پژوهشی را ارائه کردم ولی تاکنون موفق به دریافت آن نشدم که این امر علاوه بر ضررهای اقتصادی، منجر به ضررهای احساسی و عاطفی می شود.

این محقق با تاکید بر اینکه هرگز نمی توان زمان دریافت این حمایت ها را پیش بینی کرد، ادامه داد: علاوه بر این ابهاماتی در زمینه شروط اعطای اعتبارات پژوهشی وجود دارد که باید شفاف سازی شود.

انتقاد از تشویق ها و جوایز موردی به نخبگان

دکتر سیدحمید جمال الدینی - دیگر نخبه پزشکی و دانشجوی دوره دکتری تخصصی ژنتیک با انتقاد از تشویق ها و جوایز موردی به استعدادهای برتر اظهار داشت: پس از شناسایی نخبگان و استعدادهای برتر به جای اعطای جوایز موردی بهتر است زمینه ها و بسترهای لازم برای توانمند سازی آنها فراهم شود.
 
آموزش استفاده از گرنت های پژوهشی به نخبگان

وی این زمینه ها را در ارائه آموزشهایی در زمینه مدیریت و اعطای گرنت های پژوهشی دانست و ادامه داد: به این طریق است که می توان از خروجی های آن در جهت رفع مشکلات و معضلات کشور استفاده کرد.

جلال الدینی همچنین منابع کشور را محدود توصیف کرد و افزود: شاید انتظار داشته باشیم که همه خلاقان به طور مساوی از همه تسهیلات استفاده کنند ولی کشور منابع خود را در اختیار افرادی قرار می دهد که نوآورند و خلاقیت آنها در مسیر رفع نیازهای کشور است.
 
دلیل عدم بازگشت نخبگان به کشور

این محقق به تجربه سایر کشورها اشاره و خاطرنشان کرد: گاهی استعدادهای برتر از کشور خارج می شوند و در نهایت به ایران نمی آیند دلیل این امر این است که در آنجا فرد را جذب می کنند و در راستای اولویت های خودشان در یک حوزه فرد را توانمند می کنند. آن فرد پس از 20 سال پروژه های مختلفی را اجرا کرده است که در راستای اولویت های ایران نیست از این رو اگر به ایران بیاید باید از صفر شروع بکند.