به گزارش مشرق و به نقل از مهر ، آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی در این دیدار اظهار داشت: گاهی با برخی پیشکسوتان ورزش که سنی ۸۰ ساله دارند و در کشتی یا وزنه‌برداری پیروز بودند، دیدار داریم. این ورزشکار پیشکسوت استکان چای را به زحمت بر می‌دارد. ما نیز این چنین روزی را در پیش داریم. باید چیزی را کسب کنیم که برای ما می‌ماند. برخی ۲۰ سال کار می‌کنند اما پس از ۲۰ سال چیزی در دستشان نیست، برخی نیز ۲۰ سال کار می‌کنند ولی میوه در دستشان هست.

وی افزود: توضیح مطلب این است که مینی‌بوس و اتوبوس پس از ۲۰ سال کار تمام کارخود را پشت سر می‌اندازند و بعد از ۲۰ سال باید آن‌ها را دور بیندازند؛ اما درخت گلابی ۲۰ سال کار می‌کند. تمام کارش را با ریشه می‌دهد؛ نه اینکه پشت سر بیندازد. از او سئوال کنی این بیست سال کار کردی، چه شدی؟ می‌گوید این میوه من است.

استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: گاهی کسی دانشجو است و مهندس یا طبیب می‌شود. پس از بیست سال طب‌اش دست او است؛ اما کسی اهل فوتبال است، پس از ۲۰ سال به او می‌گویند چه داری، می‌گوید دیسک کمر و سر درد دارم. پس در این ۲۰ سال باید یک افتخاری برای خود، خانواده و شهرش به دست آورد و بگوید این مدال را که من آورده‌ام، آبروی نظام را حفظ کرده‌ام و میوه کار من است. در هیچ کشوری آبروی کشورم را نبردم. در بازی آبروی استانم را نبردم. در هیچ جلسه‌ای آبروی خانواده‌ام را نبردم. این آبروی من است.

 

ایشان ادامه دادند: یک گونه از کار انسان است که پشت سر می‌اندازد. مانند محصول کار یک مینی‌بوس که قراضه‌شدن است؛ اما محصول کار درخت گلابی میوه است. تماشاگر یا بازیکن‌ها بعد از بیست سال مانند مینی‌بوس قراضه می‌شوند و ممکن است از او بپرسند که چه داری؟ افتخاری برای شهر یا کشورت آوردی؟ می‌گوید خیر. ورزشکار یا دانشجویی که آبروی استاد، خانواده و شهر خود را حفظ کرد مانند درخت گلابی پرثمر است.

آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به حدیثی نورانی از حضرت محمد (ص) اضافه کرد: حضرت از جایی عبور می‌کردند. جمعیتی دیدند و فرمودند آنان چه می‌کنند. گفتند اینجا میدان مسابقه است. فرمودند چه مسابقه‌ای می‌دهند. گفتند آنان سنگ‌های سنگین را بلند می‌کنند. فرمودند این کار، کار خوبی است. قدرت بدنی چیز خوبی است؛ اما اگر کسی هنگامی که نسبت به پدر و مادر و خانواده خود عصبانی و غضبناک شد جلوی غضب خود را گرفت و شجاعت داشت، او قهرمان است.

وی افزود: اگر کسی در حال غضب و عصبانیت اقدام به بد و بیراه گفتن کرد، مرتب عمری پشیمان است. شجاعت این است که انسان روی غضب، هوا و هوس پهلوانانه غلبه کند.

 

این مرجع تقلید گفت: هنگامی که حضرت امیر (ع) حاکم اسلام بود، کل خاورمیانه در اختیار داشت. هنگامی که اسلام پیروز شد، خاورمیانه دو امپراطوری بزرگ داشت. یکی ایران و دیگری رم که حجاز در وسط این‌ها بود.

آیت‌الله جوادی آملی افزود: قرآن دارد که «الم غلبت الروم» امپراطوری روم در غرب حجاز بود و امپراطوری ایران در شرق حجاز. هنگامی که قرآن دارد که روم شکست خورد، نمی‌گوید که پیروز شد. معلوم است وقتی روم شکست بخورد یعنی ایران پیروز است. مانند اینکه آن روز بین شوروی و آمریکا جنگ سرد بود. اگر گفته می‌شد آمریکا شکست خورد یعنی شوروی پیروز شد چون کشور دیگری نبود که بتواند آنها را از بین ببرد.

وی افزود: آن زمان ایران و روم بودند که هر دو مسلمان شدند. در مصر حضرت امیر (ع) مالک اشتر را فرستادند. اکنون خاورمیانه به ۴۰ – ۵۰ کشور تقسیم شده است. آن روز حضرت علی (ع) حاکم خاورمیانه بود، نگاهی بر ظرف عسل کرد و فرمود خیلی خوش رنگ است؛ اما من نمی‌دانم عسل چیست.

وی ابراز داشت: علی (ع) خاورمیانه و مال فراوان دو امپراطوری را در اختیار داشتند و اگر شخصی نیازمند بود مراجعه می‌کرد. حضرت از بیت‌المال کمکی می‌داد. کاسب آبرومندی نیز در اثر فشار اقتصادی با مشکل مواجه شده بود و نمی‌شد به عنوان صدقه به او مال داد.

این مرجع تقلید افزود: کاسبی خدمت حضرت امیرالمنین علی (ع) آمد. عرض کرد نیازمندم. حضرت به مامور امور مالی فرمود به او هزار مثقال بدهید. مامور مالی گفت که هزار مثقال طلا یا نقره، حضرت فرمود ببینید مشکل او با چه حل می‌شود چراکه هر دو پیش من علی سنگ است و طلا و نقره ارزش ملکوتی ندارند.

لازم به ذکر است چندی پیش نیز حسین رضازاده رئیس فدراسیون وزنه‌برداری جمهوری اسلامی به همراه بهداد سلیمی و چند تن از وزنه‌برداران با آیت‌الله جوادی آملی دیدار کرده بودند.