به گزارش مشرق به نقل از فارس، براي اجراي کامل طرح تردد 5 مرحله در نظر گرفته شده است که در مرحله نخست حجاج ترکيه، اروپا، آمريکا و استراليا، در مرحله دوم حجاج جنوب شرق آسيا و در مرحله سوم حجاج ايراني و کشورهاي آفريقايي غيرعرب و در 2 مرحله آينده هم حجاج کشورهاي عربي و جنوب آسيا و حجاج داخلي عربستاني از اين طرح بهره‌مند مي‌شوند؛ امسال براي نخستين‌بار اين طرح براي حجاج ايراني اجرا مي‌شود. به منظور آشنايي هرچه بيشتر مديران و عوامل کاروان‌هاي حج تمتع و ساير دست‌اندرکاران اجرايي و فرهنگي حج با نظام نقل ترددي حجاج بين مکه مکرمه و مشاعر مقدس، سايتي به نشاني www.taradod.haj.ir توسط دفتر بهسازي ،آموزش و فناوري طراحي و راه‌اندازي شده است.
اين طرح به انتقال حجاج از مکه به مشاعر براي انجام مناسک حج در ايام تشريق و بازگرداندن زائران به مکه مکرمه براي تکميل اعمال حرم مربوط است و منظور از واژه «نقل ترددي» اين است که اتوبوس‌ها در چند نوبت به‌صورت چرخشي به رفت و برگشت براي جابه‌جايي حجاج بين مکه مکرمه و مشاعر مقدس اقدام مي‌کنند و زائران با استفاده از مسيرهاي تقريبا اختصاصي و دوطرفه از مقابل ايستگاه‌هاي مشخص و شماره‌گذاري‌شده، سوار و به نقطه بعدي منتقل مي‌شوند.
اصولاً حجاج به 3 روش به مشاعر (عرفات، مشعر و منا) منتقل مي‌شوند؛ يک نوبت حرکت (ردّ واحد)، 2 نوبت حرکت (ردين) و حرکت‌هاي متعدد. روش تحويل و به‌کارگيري اتوبوس‌هاي مشاعر براي جابه‌جايي 100هزار حاجي ايراني به‌شيوه «رد واحد» انجام مي‌شود که قرار است، از حج 1389 تغيير کند.
نظام رد واحد چنين است که بيش از 2 هزار و 300 دستگاه اتوبوس براي حدود 100هزار زائر با توجه به ظرفيت کاروان‌ها (بين 3 تا 6 دستگاه براي هر کاروان) در روز هفتم ذيحجه با نظارت ستاد عمليات حج به مديران کاروان تحويل داده مي‌شود که تا روز 12 ذيحجه در اختيار آن‌ها قرار دارد تا مسيرهاي عرفات، مشعر و منا را يک‌بار طي کنند.
در اين سيستم براي هر اتوبوس يک بليت (تذکره) به ارزش 360 ريال سعودي شامل چهار برگ، خاص هر مسير در نظر گرفته شده و نام شرکت، شماره‌ي اتوبوس، ظرفيت و نام راننده در هر کدام آن‌ها درج شده است. در اين شيوه، اتوبوس و راننده کامل در اختيار مدير کاروان قرار دارد.
اصولاً نظام حرکت از مکه با مشاعر و بازگشت به مکه درباره‌ي بيشتر کشورها به‌صورت «ردين» است، يعني اتوبوس‌ها در اختيار مدير کاروان قرار ندارند، بلکه در اختيار مؤسسه‌ها هستند. به اين معني که اتوبوس‌هاي محدودتري تقريباً دوبار در جابه‌جايي نفرات به مشاعر شرکت دارند و به ازاي هر صندلي، 180 ريال سعودي پرداخت مي‌شود اما درباره ايران بيشتر به‌دليل لزوم بهره‌گيري از اتوبوس‌هاي مکشوف، نظام «رد واحد» اجرا مي‌شد و اتوبوس، هر مسير را يک‌بار طي مي‌کرد.
در اين طرح براي مثال به جاي 2 هزار و 300 دستگاه اتوبوس که قبلاً براي انتقال 100هزار حاجي ايراني در اختيار مدير کاروان بود و هريک مسيرهاي يادشده را يک‌بار طي مي‌کرد، تقريباً 700 دستگاه به‌کار گرفته مي‌شود، با اين تفاوت که اتوبوس‌ها با سرعت بيش‌تري به مسافرگيري و پياده کردن زائران اقدام مي‌کنند بنابراين لازم است زائران دسته‌بندي، آماده‌سازي و توجيه شوند تا از بروز معطلي در مسير تحقق طرح جلوگيري شود.
در اين ارتباط، تقسيم‌بندي و نوبت‌بندي زائران و کاروان‌هاي مستقر در ساختمان‌هاي مکه براي انتقال به عرفات از مهم‌ترين نکات اجرايي طرح محسوب مي‌شود.
طبيعي است در عربستان ارگان‌هايي مانند وزارت حج، مؤسسه مطوفين، سنديکاي اتوبوس‌داران (نقابه)، شرکت‌هاي حمل و نقل، پليس، راهنمايي و رانندگي، آتش‌نشاني، امارت مکه، وزارت راه و شهرداري مکه درگير اين برنامه خواهند بود.
با توجه به اجراي جديد اين طرح براي حجاج ايراني، وظايفي براي ستاد حج ايران تعريف شده است تا از بروز مشکلات احتمالي جلوگيري شود؛ لزوم اطلاع‌ساني درباره نحوه اجراي برنامه‌ها با هماهنگي طرف‌هاي سعودي، تهيه جدول زماني براي خروج کاروان‌ها و عزيمت گروه‌ها در مسيرهاي مکه و مشاعر، توصيه به نظم و وقت‌شناسي و حرکت به‌موقع و عدم حضور زائران در مسير اتوبوس‌ها، همکاري و تعامل کامل با مؤسسه مطوفين، تعيين صندلي هر فرد و قرعه‌کشي يا اعمال هر ترتيب ديگري براي سوار کردن مردم، دعوت مردم به حفظ آرامش و تعاون بين بعثه‌ها و مؤسسه‌هاي طوافه از الزامات مهم اجراي صحيح طرح به‌شمار مي‌آيد.
کاهش تعداد اتوبوس‌ها در خطوط مشاعر و در نتيجه، افزايش تردد و کاستن از حجم ترافيک‌هاي طولاني، منتفي شدن مسأله پارکينگ در عرفات و مزدلفه به‌علت حداقل توقف و حداکثر تحرک اتوبوس‌ها، کاهش مدت زمان انتقال بين مسيرها و کوتاه شدن زمان جابه‌جايي، خسته نشدن زائران که در اثر توقف‌هاي طولاني در شرايط ازدحام و ترافيک وسايل نقليه پيش مي‌آمد، استفاده‌ي بهتر از فضاهاي موجود و امکان اختصاص مکان‌هاي جديد براي استقرار مردم در قلمروي مشاعر مقدس، جداسازي مسير پياده از سواره‌رو، چند برابر شدن امکان استفاده از صندلي براي جابه‌جايي حجاج، وابستگي نداشتن حاجي و مدير کاروان به يک اتوبوس خاص که قبلاً موجب صرف انرژي فراوان براي مراقبت شديد مدير از راننده و اتوبوس مي‌شد، کاهش امکان فرار و کم‌کاري رانندگان اتوبوس‌ها، کاهش آلودگي محيطي، رفع مشکلات غذارساني و تردد خودروهاي امدادرسان و باز بودن مسيرها براي شرايط اضطراري از جمله مزاياي اين طرح است.
