به گزارش مشرق به نقل از مهر، این روزها ورزش بانوان در رشته‎های مختلف از همکاری با مربیان مرد به عنوان‎های متفاوت بهره‌مند می‎شود تا در کنار آنها دیگر اعضای کادر فنی تیم‎های ورزشی زنان بتوانند با توانایی بالاتر و درایت بهتر ورزشکاران خود را به خصوص در مسابقات برون مرزی هدایت کنند.

پیش از این حضور مربیان مرد در کنار ورزشکاران زن بیشتر در رشته‎های انفرادی دیده می‎شد که نیروی داخلی زیاد و شاید هم کارآمدی برای مربیگری به روز نداشتند. اما اخیرا این همکاری به رشته‎های تیمی هم کشیده شده است و حتی مربیان مرد با عنوان‌های دیگری غیر از مربی عضو کادر فنی تیم‌های ملی زنان می‎شوند و این تیم‎ها را در مسابقات مختلف همراهی می‎کنند.

این در حالی است که حدود چهار سال پیش سازمان تربیت بدنی در قانونی صریح و واضح بر ممنوعیت حضور مربیان مرد در تیم‌های ورزشی بانوان تاکید کرده بود. آن زمان عبدالرضا ساور که معانت فرهنگی سازمان تربیت بدنی را بر عهده داشت با تاکید بر ممنوعیت همکاری مردان در تیم‎های بانوان اعلام کرد که " مربی تیم‌های ملی بانوان باید زن باشند و هیچ مربی مردی نمی‌تواند تیم بانوان را هدایت کند".

تاکید و پافشاری سازمان تربیت بدنی بر اجرای این قانون به قدری زیاد بود که حتی معاونت فرهنگی وقت سازمان تربیت بدنی  قید کرده بود تا حد امکان تیم‌های بانوان باید در مسابقات بین‌المللی شرکت کنند که داوران آن نیز زن باشند!

همان زمان حضور یک مربی مرد در تیم فوتبال زیر 19 سال بانوان که هدایت دروازه بانان این تیم را در مرحله دوم مسابقات انتخابی قهرمانی آسیا بر عهده داشت، جنجالی شد و آئین‎نامه سازمان تربیت بدنی و ضوابط معاونت فرهنگی این سازمان برای ممنوعیت حضور مرد در کنار ورزشکاران و تیم‌های ورزشی زنان را زیر سوال برد.

این در حالی است که طی سال‎های اخیر و در فدراسیون‎های مختلف نیز با گماشته شدن همکاران مرد در کادر فنی تیم‎های بانوان از این دستور العمل سازمان تربیت بدنی تخطی شده است. در همین یک ماه گذشته تیم والیبال پرسپولیس در حالی راهی مسابقات قهرمانی باشگاه‎های آسیا شد که دو مرد در کادر فنی این تیم حضور داشتند. همین روز شنبه هم انتصاب‏های اینچننی در تیم هندبال نوجوانان و جوانان انجام شد که مسابقات قهرمانی آسیا را پیش رو دارد.

البته مرضیه اکبرآبادی، معاونت سازمان تربیت بدنی در امور بانوان همکاری‎های فعلی مردان در تیم‏های ورزشی زنان را بلامانع می‌داند. وی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: " سازمان تربیت بدنی همچنان بر ممنوعیت همکاری مربیان مرد با تیم‌های زنان تاکید دارد. اما آقایانی که در برخی تیم‎های ورزشی حضور دارند حکم مدیر یا مشاور فنی دارند. بر همکاری با این عنوان ایرادی وارد نیست! به خصوص اینکه تمام انتصاب‎های اینچنینی با نظارت سازمان تربیت بدنی انجام می‌شود".

توانایی مربیان مرد و کارآیی بالایی که در تیم‎های ورزشی دارند، بر کسی پوشیده نیست. به خصوص در ایران که مربیان زن به دلایل مختلف تجربه زیاد و کاملی برای مربیگری در شرایط مختلف ندارند. بسیاری از ورزشکاران زن در گفتگوهای رسمی و دوستانه خود به این نکته اشاره کرده‎اند که از تمرین کردن زیر نظرمربی مرد نتیجه بیشتری می‎گیرند.

با این حال ورود مردان به تیم‎های بانوان تخطی و عبور از دستورالعمل سازمان تربیت بدنی محسوب می‎شود که اجرای آن بدون استثنا برای همه لازم بود. با این اوصاف بهتر است سازمان تربیت بدنی بر اجرای این قانون خود را به طور جدی نظارت کند یا با حذف آن شرایط لازم را بهره‌مندی بیشتر از تجربه‎ها و علم مردان ایجاد کند، چه به عنوان مربی و چه آنالیزور، مشاور یا مدیرفنی.