به گزارش وبلاگستان مشرق، نویسنده وبلاگ "نسل خمینی" در مطلب اخیر خود نوشت: بعد از اینکه دیدم اخیرا بعضی افراد، سید جمالالدین اسدآبادی را فراماسونر نامیدهاند، در سایت مقام معظم رهبری جستجو کردم(+) و دیدم نه تنها صحبتی از فراموسون بودن نیامده بلکه مقام معظم رهبری تمجیدها و تعاریف بسیار مهمی دربارهی سیدجمال دارند: 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7... که این تعدد، نشان از علاقهی مقام معظم رهبری به سیدجمال دارد و البته بعضی از این تعریف و تمجیدها آن قدر هم قدیمی نیست که مدعیان پیروی از ولایت آن را فراموش کرده باشند: (اسفند89)
از آن مهمتر این است که؛ رهبر انقلاب تاکنون هیچ صحبتی از "فراماسونری" نکرده است. این مطلب هیچ نفی و اثباتی در اصل وجود این گروه ندارد. اما قطعا نشان از بیاهمیت بودن پرداختن به آن را دارد. و برای حزباللهیها این پیام را دارد که مبارزه با یک دشمن موهوم و ناشناخته در اولویت ما نیست.
میرزا ملکمخان، مشهورترین و مهمترین فردی است که به فراماسونر موسوم شده و خودش هم به آن تصریح کرده است. مقام معظم رهبری بارها و بارها از وی صحبت کرده و زوایای مختلفی از انحرافهای او را روشن کرده است اما حتا یک بار هم به فراماسون بودن ملکمخان اشاره نکرده است.
اینکه رهبر انقلاب با آنهمه تسلط بر جریانات فکری معاصر و حساسیتی که در این خصوص دارند با این حال هیچ صحبتی دربارهی فراماسونری نداشته اند، نشان میدهد که ما باید دیگر به دنبال قاتل بروسلی(!)[1] نگردیم و مبانی فکری جریانات را مورد توجه قرار دهیم. به نظر من، امروزه اصلا وجود چنین تشکیلات عریض و طویل و خطرناکی، دیگر موهوم است و توجه به این بازیها موجب فراموشکردنِ مبانی فکری انحرافی شده است. اینکه ساعتها بنشینیم و "یکچشم" را روی آستین سمت چپ مشاورالسلطنه در سریال قهوه تلخ کشف کنیم، باعث میشود که اشکالات عقیدتی جریانات فرهنگی منحرف را فراموش کنیم.
این نوع انتقاداتِ ظنی، موجب تزلزل استدلال ما علیه منحرفان شده و گاهی باعث تمسخر خودمان هم میشود. ضمن اینکه هیچ کمکی به اثبات باطل بودن آن و یا اثبات تاثیر منفی آنها بر روی جامعه ندارد. تمسک به آسمون و ریسمون که فلان سریال یا فلان شخص فراماسونر است و یا فلان شخص سحر شده است، نشان از خالیبودن دست ما در علتیابی وقایع میباشد و شان علمی یک تحلیلگر یا ناظر سیاسی را خدشهدار میکند.
حال آنکه برای مقابلهی بنیادی با انحرافات، ما علما و فلاسفهی بزرگی در حوزه و دانشگاه داریم و مهمترینشان خود رهبر انقلاب است که تا در مسالهای به یقین و حجت نرسد، هرگز در نفی و اثبات دو طرف، موضع نمیگیرد چون به ایستادن در روز قیامت اعتقاد دارد!
