به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، در ميان مراكزي كه سهم مهمي در پر كردن اين فضاي خالي در زندگي نوجوانان دارند مي توان به مساجد و به خصوص كانون هاي فرهنگي هنري بسيج در اين سنگرها اشاره كرد.
نكته مهمي كه در اين زمينه تبلور پيدا مي كند و عمده اين مراكز متوجه اين مشكل هستند، بحث فضاي مورد استفاده براي برنامه هاي فرهنگي آموزشي و تفريحي است. چرا كه از سويي از نگاه فقهي در فضاي رسمي و شرعي مسجد براي برخي فعاليت ها ممانعت خاصي لحاظ شده و مساجد به عنوان برترين و مقدس ترين مراكز به طور عقلي و شرعي نمي بايست مورد چنين استفاده هايي قرار گيرند. اين نكته زماني اهميت خود را بيشتر نشان مي دهد كه ما از برخي مكروهات و اعمال منع شده در مسجد مطلع شويم به صورتي كه حتي در قبح سخن از مسائل دنيايي در مسجد سخن بسيار رفته، چه رسد به ديگر فعاليت هاي خارج از مسئله عبادت هاي مربوط به مسجد.
مشكل بعدي عدم برخي هماهنگي هاي لازم و ضروري ميان اركان يك مسجد يعني؛ امام جماعت، بسيج و هيأت امنا است. در صورتي كه اگر هماهنگي و همراهي اين سه ركن صورت گيرد، مساجد به ركن حركت فرهنگي، اجتماعي و حتي اقتصادي يك محله تبديل خواهند شد. در اين رابطه مي توان به بسياري از موارد اشاره داشت كه در لواي هماهنگي و حتي يكي بودن بسيج، هيأت امنا و امام جماعت و وحدت رويه در سنگر مسجد، اين مساجد به پايگاه هاي اساسي در محلات تبديل شده اند و اين فرموده پير جماران يعني: «مساجد سنگر است، سنگرها را حفظ كنيد.» به معني كامل كلمه تحقق يافته است.
چنانچه بخواهيم به بررسي اين مشكل و علت هاي آن بپردازيم مي توان به چند مورد اشاره داشت: يكي اين كه تفاوت سني در اركان مسجد يعني قشر جوان و نوجوان با شور و حال در بسيج و قشر مسن در هيأت امنا يا در كسوت امام جماعت موجب عدم ادراك همديگر در كارها مي شود كه اين مسئله مشكلات اساسي را پديد نمي آورد و فقط در حد يك سري تنش هاي كوچك مسئله ساز مي شود كه خود مانع حركت هاي بزرگ مي شود. دومين مسئله تفاوت نگاه هاي سياسي و اعتقادي است كه به مراتب بسيار خطرناك جلوه مي كند و نمي توان به طور عام گفت كه در اين تفاوت نگاه ها جوانان كج فهمي دارند و يا هيأت امنا و افراد مسن تر انحراف فكري. مشاهده مي شود كه هر دو موردي كه به آنها اشاره شد، از موارد وحدت شكن و تفرقه انداز است.
در هر صورت با توجه به نكات قيد شده و نيز مشاهده بسياري از موارد موفق در زمينه فعاليت هاي فرهنگي در مساجد (به ويژه در بحث شجره طيبه صالحين در بسيج) كه در اذهان تبلور يافته، تنها در سايه همراهي و همكاري تمام اركان يك مسجد و وحدت- كه عواملي چون هم فكر بودن، هم سن بودن، يكي بودن، ايجاد ادراك متقابل، وحدت آفريني و محور بودن در فعاليت ها آن را شكل مي دهد- مي توان به اجراي يك برنامه موفق در ايام مختلف سال به ويژه در فصل اوقات فراغت تابستان پرداخت كه به نظر مي رسد مسئولان امر، در دستگاه هاي مربوط از جمله سپاه و بسيج و امور مساجد كشور بايد همتي بلند در اين زمينه (وحدت آفريني) داشته باشند.
*عليرضا جلاليان