به گزارش وبلاگستان مشرق، نویسنده وبلاگ "خون بها" در مطلب اخیر وبلاگ خود نوشت: جمهوری خلق چین کشوری است با جمعیتی نزدیک به 1 میلیارد و 300 میلیون نفر و مساحتی نزدیک به 9 میلیون و 600 هزار کیلومتر مربع و تراکم جمعیتی نزدیک به 104 نفر بر کیلومتر مربع است. این کشور از نظر جمعیت دارای رتبه اول و از نظر مساحت دارای رتبه سوم و از نظر تراکم جمعیت دارای رتبه پنجاه و سوم در جهان است.

در سال 1979 میلادی اصلاحاتی در این کشور انجام شد که اقتصاد آن را متحول کرد. با رشد شگفت انگیزی که چین در این سال ها داشته است، امروز قدرت اقتصادی دوم جهان به شما می رود و پیش بینی می شود، به زودی ایالات متحده امریکا را پشت سر بگذارد و به قدرت اول اقتصادی جهان تبدیل شود.

رویکردها و روش های اقتصادی چین قابل بحث و بررسی است؛ اما نکته ای که آموزنده است این است که چین به این نتیجه رسید که برای برتری یافتن در جهان باید از نظر اقتصادی رتبه اول را داشته باشد. بنابراین از «فقر و گرسنگی» یک مزیت اقتصادی به نام «نیروی کار ارزان و فراوان» ساخت و «نیروی متخصص» و «دانش» و «فناوری» و «سرمایه» را به درون خود جذب کرد. با «مدیریت صحیح» این منابع، چین رشد شگفت انگیزی کرد و به نقطه ای رسید که می تواند همه مناسبات جهانی را با سیاست های اقتصادی خود تحت تأثیر قرار دهد.

ایران با چین تفاوت های اساسی دارد؛ اما تجربه چین برای ما آموزنده است. ایران هم اگر بخواهد پیشرفت جهانی داشته باشد، باید از نظر اقتصادی قدرت پیدا کند و امروز، این پیشرفت نیازمند یک حرکت انقلابی و جهادی است و سال جدید هم به همین سبب «سال جهاد اقتصادی» نام گذاری شده است.

کشور ما زیر تیغ جراحی اقتصادی و نیازمند مراقبت های ویژه اقتصادی است. همه ظرفیت های لازم برای پیشرفت های بزرگ اقتصادی در کشور ما فراهم است. نیاز امروز کشور ما این است که مردم و دست اندرکاران نظام و رسانه ها در این مسیر با یکدیگر همدلی و همراهی و هماهنگی داشته باشند و تمام توان فکری و اجرایی خود را برای این مهم به کار بگیرند.

همه دست اندرکاران نظام و مردم باید هوشیار باشند و اجازه ندهند موضوع پیشرفت اقتصادی کشور به حاشیه رانده شود و موضوعات بی اهمیت جای آن را بگیرند. همچنین، کسانی که سعی می کنند موضوع پیشرفت اقتصادی را از اهمیت بیندازند و از اولویت خارج کنند، باید با حرکت عظیم ملت به سوی آرمان ها همراه شوند و خاضعانه و خاشعانه، به دریای ملت بپیوندند.