به گزارش مشرق به نقل از جام جم آنلاين، چند مورد از اين وقايع طبيعي اما نادر را بخوانيد.
رنگينکمان آتشين
اين پديده جوي که به «قوس افقي» يا «رنگينکمان آتشين» معروف است زماني ديده ميشود که خورشيد در بالاي آسمان (مثلا 58 درجه بالاتر از خط افق) قرار داشته باشد. در اين هنگام نور خورشيد از ميان ابرهاي شفاف و بلند ارتفاع سيروس عبور ميکند. وقتي اين نور به کريستالهاي6 گوش ابر سيروس وارد ميشود و از آن عبور ميکند درست مثل آن است که از يک منشور عبور کرده است و طيف نوري زيبايي را ايجاد مينمايد. اين رنگينکمان جلوهاي شگفتانگيز دارد و گاهي تا يک ساعت طول ميکشد. تصويري که مشاهده ميکنيد عکسي است که در شمال ايالت «آيداهو» در آمريکا گرفته شده است.
خورشيد سياه
در فصل بهار در کشور دانمارک، حدود نيم ساعت قبل از غروب خورشيد، بيش از يک ميليون «سار» اروپايي از گوشه و کنار دور هم جمع ميشوند تا يکي از باورنکردنيترين و نابترين مناظر طبيعت را به ما نشان دهند. اين پديده در کشور دانمارک به نام «خورشيد سياه» معروف است و هر کسي ميتواند آن را از ماه مارس تا اواسط آوريل برفراز مردابهاي غرب دانمارک ببيند. اين سارها از جنوب به دانمارک ميآيند تا يک روز در مرغزارهاي اين مردابها غذا پيدا کنند و شب در ميان نيزار بخوابند.
رعد و برق اسرارآميز
رعد و برق اسرارآميز کاتاتومبو که با گويش محلي آن را «رلامپاگو دلکاتاتومبو» مينامند يک پديده منحصربهفرد در دنياست. در اين منطقه 140 تا 160 شب سال و هر شب به مدت 10 ساعت و هر ساعت به تعداد حداقل 280 بار رعد و برق ميزند. اين رعد و برقها بر فراز مرداب روي ميدهند و بزرگترين ژنراتور دنيا با بيشترين فرکانس محسوب ميشوند ولي موجب يک ميليون و 176 هزار قطعي برق تا شعاع 400 کيلومتري منطقه ميشوند. اين رعد و برقها از ديرباز يکي از علائم سودمند براي جهتيابي کشتيها بودهاند. برخورد بادهايي که از سوي رشتهکوه «آند» به اين منطقه ميرسند سبب پيدايش طوفانهاي نسبتا هميشگي ميشوند و رعد و برقها حاصل تخليه الکتريکي گازهاي يونيزهشده بويژه «متان» که در نتيجه تجزيه مواد آلي موجود در مرداب بهوجود ميآيد، هستند. اين گازها که از هوا سبکتر هستند بالا ميروند و با ابرها برخورد ميکنند و سبب پيدايش رعد و برق و شدتيافتن طوفان ميشوند. برخي محيطشناسان ونزوئلا درصدد هستند اين منطقه را تحت حمايت يونسکو قرار دهند زيرا اين پديده ويژه، بزرگترين منبع از نوع خود براي بازسازي لايه ازن سياره زمين است.
بزرگترين موجهاي دنيا
2 بار در سال، بين ماههاي فوريه و مارس، آبهاي اقيانوس اطلس با آب رود آمازون در برزيل درهم ميآميزد و بزرگترين موجهاي روي زمين را به وجود ميآورد. اين پديده که «پوروروکا» نام دارد به دليل مد اقيانوس رخ ميدهد. اين اتفاق باعث ميشود موجهاي بزرگي ايجاد شوند که ارتفاع آنها گاهي به 12 فوت ميرسد و عمر بعضي موجها بندرت نيم ساعت به طول ميانجامد. مردم اين منطقه ميگويند هر وقت موج پوروروکا ميآيد از نيم ساعت قبل از رسيدن صداي مهيب آن به گوش ميرسد. اين موج آنقدر قدرتمند است که ميتواند هر چيزي را که سر راه آن است، ويران کند. موج پوروروکا براي موجسواران اهميت خاصي دارد. از سال 1999 تاکنون هر ساله مسابقه قهرماني موجسواري در شهر «سائودومينيگو» انجام ميشود. رکورد موجسواري بر پوروروکا از آن يک موجسوار برزيلي به نام «پيکوروتا سالازار» است که در سال 2003 در طول 12/5 کيلومتر مدت 37 دقيقه روي آب پوروروکا ماند.
بزهاي درختي
فکر ميکنم تنها در مراکش ميتوان بزها را روي درخت پيدا کرد. اين بزها به اين دليل از درخت بالا ميروند که ميوه درخت خاصي به نام «آرگان» را خيلي دوست دارند. آرگان نوعي درخت شبيه به درخت زيتون است که ميوهاي شبيه به زيتون نيز دارد. کشاورزان اين کشور پشت سر بزها به راه ميافتند و از درختي به درخت ديگر ميروند. اشتباه نکنيد آنها اين کار را به اين دليل انجام نميدهند که از بالارفتن بزها حيرتزده ميشوند، بلکه ميوه آرگان داراي هستهاي است که بزها نميتوانند آن را هضم کنند به همين دليل آن را از دهان بيرون مياندازند يا از بدن خود دفع ميکنند. سپس کشاورزان اين هستهها را جمع ميکنند و با آسيابکردن، روغن آن را ميگيرند. اين روغن در آشپزي و صنايع آرايشي استفاده فراوان دارد.
باران سرخ
در فاصله 25 جولاي تا 23 سپتامبر سال 2001 چندين باران عجيب در ايالت کرالا واقع در جنوب کشور هند باريد. اين بارانها از اين جهت عجيب خوانده ميشوند که رنگ آنها سرخ بود و وقتي قطرات آن روي لباسها ميچکيد مثل آن بود که خون روي آنها باريده است. در اين مدت بارانهاي سبز، زرد و سياه هم گزارش شده است. اوايل گفته ميشد رنگينشدن قطرات باران به خاطر انفجار يک شهابسنگ در آن منطقه است ولي بعدها و پس از تحقيقات سازمانهاي دولتي هند، اعلام شد که اين رنگها به دليل هاگهاي هوايي و جلبکهاي دريايي فراوان موجود در آن منطقه است. سال 2006 توجه جهان ناگهان به اين موضوع جلب شد و 2 دانشمند به نامهاي «گادفري لوييس» و «سانتوش کومار» اعلام کردند باران سرخ منشاء زميني دارد و به سبب مقادير بالاي کربن و نيتروژن به اين رنگ درآمده است.
بارش ماهي!
باران ماهي، موضوعي عجيب در بين مردم هندوراس نيست. اين اتفاق هر ساله بين ماههاي مي و جولاي در منطقه «ديپارتا منتو ديورو» رخ ميدهد. شاهدان ميگويند اين پديده با آمدن ابرهايي در آسمان منطقه آغاز ميشود و سپس رعد و برق و توفان شديدي روي ميدهد و باران بشدت ميبارد. اين توفان و باران حدود 2 الي 3 ساعت به طول ميانجامد و وقتي تمام ميشود ميتوان ماهيهاي زنده زيادي را روي زمين پيدا کرد. مردم اين منطقه اين ماهيها را جمع ميکنند و با آنها غذا ميپزند. از سال 1998 نيز هر ساله در شهر «يورو»، «جشنواره باران ماهي» برگزار ميکنند و در آن غذاهايي که با اين ماهي پخته شده را ميخورند.