به گزارش مشرق ، بخش تحليلي اين مجله شامل حوزه هاي: سبک زندگي، نظام اجتماعي، نظريه اجتماعي، تفکر، هنر و ادب، تاريخ است و اهم مطالب آن عبارتند از: «خاطرات يک شبه انقلابي»، «جبهه علمي انقلاب از ديروز تا امروز (گفت وگوي آيت الله مصباح يزدي و حجت الاسلام ميرباقري)»، «نسبت شغل هاي ما با انقلاب اسلامي»، «انقلاب، گشايش افق تاريخي (گفت وگو با دکتر مرادخاني)»، «ولايت فقيه يا ولايت حکيم (گفت وگو با حجت الاسلام ميرباقري)»، «انقلاب هاي ناتمام در ايران (گفت وگو با دکتر کوشکي)»، «مقايسه رابطه فلسفه و انقلاب در انقلاب هاي مدرن و انقلاب اسلامي (گفت وگو با حجت الاسلام رهدار)»، «مختصات زندگي انسان انقلاب اسلامي (در گفت وگو با حجت الاسلام احمد پناهيان)»، «جدال موسيقي اسلامي با موسيقي يوناني»، «تفاوت تاريخ وحياني و تاريخ غربي».
همچنين اهم مطالب بخش خبري مجله از اين قرار است: پرونده اي براي «دکتر ابراهيم فياض» و «راشد الغنوشي»، ويژه نامه تصويب نقشه جامع علمي کشور، گزارش از مناظرات برگزار شده، يادداشت هايي در باب جشنواره فيلم و تئاتر فجر.
ضميمه کتاب اين مجله که با نام «اسفار» به سوره انديشه پيوست مي شود در اين شماره به معرفي دکتر عميد زنجاني پرداخته و ميزگردي در نقد و بررسي کتاب «تطورات گفتمان هاي هويتي در ايران» برگزار کرده است. کتاب شناسي «جريان هاي هويتي در ايران» و بريده اي از کتاب «ما و تاريخ فلسفه اسلامي» دکتر داوري اردکاني از ديگر مطالب اين ضميمه است.
همچنين ضميمه ادبي هنري مجله با عنوان «اقاليم قلم» نيز منتشر شده و مانند گذشته با عناوين «طليعه و طلايه»، «ساحت سياحت»، «آستان داستان»، «نما نماي»، «چامه و چکامه»، «طرايف و ظرايف» و «نگاره ها و نگره ها» منتشرشده است.
در سرمقاله اين شماره از مجله سوره انديشه به قلم دبير تحريريه آمده است: «مجله سوره بر اساس ترويج تفکر و شناخت راستين مسائل جامعهمان شکل گرفته است. لذا ملزم است با تمام موضوعات اجتماعي به شکل قاعدهمند مواجه شود.
از اين روي، مجله تحليلي به حوزههاي سبک زندگي، نظام اجتماعي، نظريه اجتماعي، تفکر، هنر و تاريخ سازمان يافته است. سبک زندگي، ظاهر تمدن و مرئيترين وجه آن است و تجلي آنچه تمدن در باطن دارد، ميباشد. نظام اجتماعي وجه باطني سبک زندگي است و سبک زندگي را در ميان خود گرفته است و بر اساس مبنا، غايت و ساختار آن، شيوه و سبک زندگي رقم ميخورد. نظام اجتماعي، لايهاي عميقتر از سبک زندگي در واکاوي جامعه است و هر دو حوزه تشکيلدهنده عمل اجتماعي هستند. زيربناي نظام اجتماعي نيز نظريههاي اجتماعياند که آن را شکل دادهاند.
نظريه کاربرديترين لايه نظر است و تفصيل، تنظيم و ساختوساز و سامان دادن به عينيت را بر عهده دارد. تفکر رهآموز نظريهها و عمل اجتماعي است. تفکر است که امکانهاي گوناگون را در اختيار نظريه و عمل ميگذارد و باطنيترين حوزه نظري است. عرفان، باطنيترين وجه تمدن است که در هنر تجلي مييابد و تفکر که رهآموز تمدن است خود رهين ذکر و عرفان است. تاريخ هم تمام ساحات فوق را به شيوهاي تحليلي تطبيقي در طول زمان مورد بررسي قرار خواهد داد.
در تمام اين حوزهها بر اساس افق ترسيم شده، سعي بر آن است که به صورتبندي مؤلفههاي هر ساحت اشاره شود که ماهيت امروزين آن چيست؟ چگونه و در چه بستر تاريخي و بر اثر چه عوامل فلسفي، جامعهشناختي و تاريخي اين گونه شده است؟ با اين وضعيت به چه سو ميرود و چه چشمانداز و آيندهاي براي آن قابل تصور است؟ چگونه نسبتي با صورتبنديهاي حوزههاي ديگر و با حوزههاي رقيب خود در تمدن ديگر دارد؟ طرحهاي تحولآفرين و نو در آن حوزه چيست و ارزيابي از آن چگونه است؟ بدينسان رويکرد ما در بررسي ساحات اجتماعي فوق، تاريخي، جامعهشناختي و فلسفي است. هر حوزه نيز در ساختار تأمل، غرب، ايران، اسلام و آينده سامان يافته است.»
اين مجله را ميتوانيد از دفتر تشکل هاي دانشجويي در دانشگاه ها و يا از دکه هاي روزنامه فروشي تهيه کنيد.