به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، رمکو سوئر، پژوهشگري که بر روي اين موضوع تحقيق کرده است،‌ دريافت که پشه‌هاي ماده مالاريا از بوي پا در آخرين متراژ نزديکي به انسان براي هدايت به سوي منطقه گزش مورد علاقه خود استفاده مي‌کنند.

سوئر که نهم مي به دفاع از پايان‌نامه دکتري خود در دانشگاه وگنينگن خواهد پرداخت، به دنبال امکان هاي اختلال در اين رفتار جست‌وجوي ميزبان پشه‌هاي مالاريا است.

پشه‌هاي مالارياي آفريقايي (Anopheles gambiae) از اندام بويايي، دو آنتن، دو بخش دهان (ساختار اتصالي فک) و اندام مکش خود براي جست‌وجوي ميزباني در به دست آوردن غذاي خوني خود استفاده مي‌کنند.

اين پشه‌ها از فاصله ده‌ها متري، دي‌اکسيد کربن منتشر شده از هواي بازدم انسانها را تشخيص مي‌دهند.

پشه مالاريا اين دي‌اکسيد کربن را تا منبع آن که دهان است، دنبال نمي‌کند، بلکه در نقطه‌اي خاص به سمت پاي انسان که محل گزش مورد علاقه اين نوع پشه است، مسير خود را تغيير مي‌دهد.

سوئر که عضو هيات رئيسه گروه حشره‌شناسي دانشگاه واگنينگن نيز هست موفق به کشف مکانيزمي براي اين رفتار شده‌است.

تحقيقات پيشين در مورد اين پروژه نشان داد که باکتري‌هايي که در پاي انسان زندگي مي‌کنند، از خود بوهاي مختلف منتشر مي‌کنند.

اين پژوهش توانست 10 بوي مختلف باکتري پا را شناسايي کند که در زمان ترکيب باهم، موجب جذب پشه مالاريا مي‌شوند.

رمکو سوئر اکنون نشان داده که 9 مورد بوي پا از اين ميان، توسط عصب‌هاي بويايي موجود در زير ساختار مو مانند بخش‌هاي دهاني پشه مالاريا شناسايي مي‌شوند.

مهمتر اين که وي دريافت، پنج مورد از اين بوهاي باکتريايي مي‌توانند واکنش به دي‌اکسيد کربن را متوقف کنند.

با متوقف شدن علامت دي‌اکسيدکربن، اين پشه به دنبال بوي پا نرفته و تمرکز خود را بر روي بوهاي باکتريايي پا منعطف مي‌کنند.

با مهار درک دي‌اکسيد کربن مي‌توان رفتار جست‌وجو براي ميزبان پشه مالاريا را با اختلال مواجه کرد.

از آنجايي که اين بوهاي باکتريايي پا، واکنش به دي‌اکسيدکربن را متوقف مي‌کنند، در همان زمان، عصب‌هاي ديگر، بويايي را فعال مي‌کند.

بوهايي که گيرنده دي‌اکسيد کربن را از کار مي‌اندازند و منجر به فعال شدن ساير عصبهاي بويايي مي‌شوند و از اين رو پشه مالاريا را به سوي منبع بوي پا هدايت مي‌کنند، کاربردهاي بالقوه‌اي در سيستم‌هاي تله‌گذاري بويايي به عنوان مانع دارند.

با قرار دادن موانعي که از خود مهارکننده‌هاي دي‌اکسيد کربن منتشر مي‌کنند مي‌توان پشه مالاريا را به سوي تله‌هاي بويايي ديگر که شامل ترکيبات از ساير بوهاي جذب‌کننده بدن است کشاند.