به گزارش مشرق، در دعاي روز دوازدهم ماه رمضان مي‌خوانيم: «اللّهمّ زَينّي فيهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرني فيهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ واحْمِلني فيهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّي فيهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ يا عِصْمَةَ الخائِفين»
«خدايا زينت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنى و بپوشانم در آن جامه قناعت و خوددارى و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چيز که مي‌ترسم به نگاهدارى خودت اى نگه‌دار ترسناکان.»

* شرح فرازهاي دعا
آيت الله مجتهدي تهراني در شرح «اللّهمّ زَينّي فيهِ بالسّتْرِ والعَفافِ» مي‌گويد: خدايا روزي کن من را در ماه رمضان و به دو چيز زينت بده. ستر و عفاف. ستر يعني اينکه گناهان مردم را مخفي کنم. به ما چه ارتباطي دارد که فلاني عيب دارد؟ خوش به حال بنده‌اي که به عيب خودش مي‌پردازد و به عيب ديگران کاري ندارد. اگر رفيقت هم عيب دارد به کسي نگو. غيبت حرام است و عمل چهل روز را از بين مي‌برد و اعمال خوب غيبت کننده را در نامه اعمال شخص غيبت شونده مي‌نويسند.
وي مي‌افزايد: خوبي‌هاي مردم را بيان کنيد. مثلاً درباره انقلاب، خوبي‌هاي آن را بيان کنيد. مراجع تضعيف انقلاب را جايز نمي‌دانند. اگر کسي پشت انقلاب حرف بزند و انقلاب را تضعيف کند و آمريکا بيايد، وضع ما بد مي‌شود باز اگر خداي ناکرده انقلاب بد باشد آنها از بد، بدترند.
اين استاد اخلاق ادامه داد: آن‌ها که به عيب ديگران کاري ندارد، بهترين زينت را دارند. حديث داريم خوش به حال کسي که به عيب خود پرداخته به عيب ديگران کاري ندارد.
وي در ادامه اظهار مي‌کند: در ادامه دعا عفاف آمده است. عفاف يعني اينکه گناه نکنيم و عفت نفس داشته باشيم که گناه نکردن است. پس بيان نکردن گناه ديگران و داشتن عفاف اولين دعايي است که در اين روز از خدا مي‌خواهيم.
اين استاد بزرگ حوزه علميه در ادامه در شرح فراز «واسْتُرني فيهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ» مي‌گويد: خدايا من را به دو چيز مستور کن؛ يکي لباس قناعت و ديگري کفاف. کفاف يعني اينکه زندگي را بگذرانيم. اگر مال و ثروت زياد داشته باشيم گرفتار مي‌شويم و اگر دستمان پيش کسي دراز باشد ذليل مي‌شويم پس از خدا بخواهيم که به اندازه کفاف زندگي به ما بدهد. قناعت هم به انسان عزت مي‌دهد و کسي که قناعت دارد خدا او را عزيز مي‌کند.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در ادامه در تشريح «واحْمِلني فيهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّي فيهِ من کلِّ ما أخافُ» مي‌گويد: خدايا من را عادل کن و کاري کن انصاف داشته باشم و خدايا از هرچه که من از آن مي‌ترسم من را امان ده. اگر کسي ما را تهديد مي‌کند به ما ايمني بده که کسي نتواند به ما تعرض کند.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در پايان سخنان خود مي‌گويد: در پايان دعا مي‌گويم «بِعِصْمَتِکَ يا عِصْمَةَ الخائِفين» يعني به عصمت و حفظ و نگهباني خودت اي کسي که خائفين و ترسناکان را نگهداري مي‌کني. اي کسي که هرکه به تو متوسل مي‌شود از او نگهداري مي‌کني. خدايا درباره ما اين دعاها را مستجاب بفرما.