مازيار ناظمي گوينده ورزشي صداوسيما در مطلب جديد وبلاگ خود با اشاره به حضور 2 ساعته علي دايي در برنامه 90 و حواشي اين مساله نوشت: کل کل حقوقي علي دايي و فدراسيون فوتبال براي بسياري از مخاطبان نود چرا بايد جالب مي بود؟ چرا عادل در هيچ زماني نپرسيد اقاي دايي آن موضوع قرارداد پيراهن تيم ملي چه شد ؟ يا چرا بايد 800 ميليون بابت نرفتن به جام جهاني شما بگيريد ؟ اصلا چرا بايد ما تا ساعت سه بامداد در يک رسانه عمومي مباحث حقوقي و سنگين سرمربي سابق تيم ملي را دنبال کنيم، چند نفر قانع شدند ؟ ...
البته اين وسط نکته جالب براي من، رقمهاي کلان فوتبال بود که گفته ميشد عرف است ،300 ميليون تومان به محض اينکه سوت آغاز تمرين تيم ملي را زدي و ... در کشور ما توسعه يافتگي در تمام سطوح انجام نشده است. بياييد بررسي کنيم بهترين صنعتگران اين ممکلت در هر رشته اي در سال چقدر درآمد دارند؟ يا دانشجويان و متخصصان علمي که در واقع قهرمانان فکري کشور هستند با چه حقوقي و مزايايي مي روند فوتبالي را مي بينند که سرمربي و بازيکن آن به ترتيب چهار و سه ميليون تومان براي يک برد پاداش گرفته اند ....
از نگاه ديگر آيا فقط فوتبال شادي را به ما ارزاني ميکند يا هر کسي در هر مسئوليتي با رفتار درست و سالم مي تواند براي جامعه و کشور نشاط و شادابي را به ارمغان بياورد. آيا همين رفتگر محل ، بدون اينکه او را بشناسيد و هر روز محله شما را تميز و پاکيزه نگه مي دارد اسباب شادي نيست ؟ تنها تفاوت مهم او با فوتباليستها در طلبکار نبودن از عالم و ادم است . معتقدم اين شکل پرداخت سوژه ها در تلويزيون براي بيننده عام که از همه جاي ايران نود را دنبال ميکند به جاي اميددهي و حداقل تفهيم برخي حقايق اين فوتبال ، سرخوردگي ايجاد ميکند.
