به گزارش وبلاگستان مشرق، نويسنده وبلاگ "مترو تهران" در جديدترين مطلب وبلاگ خود نوشت: لباس ما ممکن است از علل اصلي درماتيت يا التهاب هاي ناشي از شغل خاصي باشد. منشا درماتيت ممکن است خود پارچه يا مواد افزودني به آن باشد. گاهي جنس لباس و ماده افزودني هيچ دخالتي در بروز حساسيت ندارند، بلکه اين اندازه لباس است که اگر تنگ و چسبان باشد، با بستن راه ترشح غدد عرق و چربي، موجب بروز حساسيت و عرق سوز شدن به ويژه در فصل گرما مي شود.
در بسياري از موارد جنس لباس موجب بروز عارضه خاصي نمي شود بلکه به علت اشتغال به کاري خاص مواد شيميايي به لباس مي چسبند که يا شسته و برطرف نمي شوند يا به علت سهل انگاري در شستشوي لباس موجب مي شوند که فرد در معرض ابتلا به حساسيت پوستي قرار گيرد. اين موضوع در بسياري از موارد حتي اثر شديدتري در مقايسه با اثر ايجاد حساسيت خود لباس دارد، چون در صورت برخورد مواد آلوده لباس به پوست و کشيده شدن و اصطکاک آن موجب بروز فوليکوليت يا عفونت ريشه مو مي شود.
اين مشکل به ويژه در مکانيکي ها، کارگران ساختمان سازي و آسفالت کاران و کارگران صنايع پتروشيمي و نفت مشاهده مي شود. استفاده از لباس هايي که آغشته به حلال هاي قوي اند، ممکن است به احتمال بسيار زياد به سوختگي شديد پوست منجر شوند. نوعي روغن به نام اوروشيول که در گياهان بلوط و گزنه سمي وجود دارد، بقايايي از خود در لباس ها و کفش افراد برجا مي گذارد که در صورتي که شسته يا پاک نشود، موجب بروز درماتيت آلرژيک تماسي مي شود.
در برخي از لباس ها ذرات ريز فلزي مانند تري اکسيدهاي آنتيموني و آرسنيک وجود دارد که واکنش هاي تحريکي شديد پوستي ايجاد مي کند و اگر با تعريق شديد همراه باشد، موجب بروز ضايعات خارش دار و ملتهب و قرمز رنگ در منطقه اصطحکاک پوستي مي شود.